انترناسیونال ۶۱۳
ماه رمضان و ایام روزه گیری اجباری از روز گذشته در ایران آغاز شده. ماه “مبارک” آخوند ها و حاجی بازاری ها به معنی تحقیر و توهین به غارت شدگانی است که بطور هر روزه مورد استثمار، چپاول و غارت قرار گرفته و در فقر و فلاکت زندگی می کنند، قرار است اغنیا با صدقه و اطعام آنها غرفه های بزرگتری را در بهشت مالک شوند. این ماه به معنی کودک آزاری است، دختران از سن ۹ سال و پسران از ۱۵ سال موظفند روزه بگیرند، در غیر اینصورت الطاف الهی به شکل شلاق و زندان بر سرشان فرود می آید. این ماه به معنی گرفتن قیافه حق بجانب از جانب حکومت اسلامی برای ممنوعیت شادی و نشاط و تحمیل غم و حزن به جامعه است. این ماه “مبارک” به معنای گسیل شدن گله های حزب اله و اوباش حکومت اسلامی در ابعاد وسیعتر به خیابانها و دخالت در خصوصی ترین امور زندگی مردم است. به دنبال بهانه می گردند تا در مقابل مردم قدرتنمائی کنند. و آنجا که زورشان برسد به آنها حمله ببرند. سال گذشته فقط در استان قزوین بیش از ۴۰۰ نفر به جرم روزه خواری دستگیر شده و ۲۰۷ نفر از آنها به ضربات شلاق محکوم شدند.
اما در ورای مناسک چندش آور ماه رمضان و توجیهات ابلهانه آخوندها در باره روزه گیری، هدف رژیم سیاسی است. خرافات و تفکر ارتجاعی اسلامی هویت اصلی رژیم و مهمترین ابزار رژیم در سرکوب هر گونه گرایش آزادیخواهانه، برابری طلبانه و مدرن در جامعه است. ماه رمضان بهانه ای است تا جمهوری اسلامی اوباش خود را به خیابانها سرازیر کند. اما مردم در مقابل این تهاجم مداوم ساکت نمی نشینند. در کوچه و خیابان و محل کار علنا می خورند و می آشامند و ماموران رژیم بزحمت می توانند، از اینکار جلوگیری کنند. درباره روزه گیری و ماه رمضان جوک های بیشمار بر سر زبان ها است. مردم حکومت اسلامی و قوانین اسلامی را دست می اندازند و پشیزی برای آن قائل نیستند. وسعت روزه خواری مردم خار چشم سردمداران رژیم شده است. علم الهدی امام جمعه مشهد ناله می کند: “سال گذشته تظاهر به روزهخواری در خیابانها ما را بیچاره کرد و دستگاههای اجرایی باید جلوی روزهخواری را بگیرند.” چاوشی معاون سیاسی استاندار تهران میگوید: “۹۰ درصد جوانان کشور از اسلام و احکام آن فاصله گرفته اند”، یعنی نه اعتقادی دارند و نه روزه می گیرند. سایت تبیین از روزه خوارانی مینویسد که حالا دیگر تعدادشان هم کم نیست: “راست راست راه می رود و سیگار میکشد انگار نه انگار که ماه رمضانی هست و تکلیفی و حرمتی. جلوی چشم صدها عابر … بطری آبش را یک نفس سر میکشد…”
اکثریت آنهایی هم که اعتقاد دارند، مخالف تحمیل روزه و سایر قوانین اسلام به مردم هستند. بخش زیادی از اوباش حکومت هم نه اعتقادی دارند نه به خود زحمت گرسنگی میدهند مقامات و آیت الله ها هم هزار بهانه شرعی برای فرار از روزه دارند بنابراین کل این فضایی که سعی میکنند ایجاد کنند بسیار توخالی و پوشالی است.
امسال باید منتظر بود که مردم جلوتر بیایند و اجازه ندهند مزدوران به بهانه ماه رمضان رژیم برایشان مزاحمت ایجاد کنند. خوردن و آشامیدن طبیعی ترین رفتار هر موجود زنده است و فقط یک حکومت ضد بشری و قوانین آن می توانند آنرا “جرم” تلقی کنند. همبستگی و اتحاد مردم در محلات، در کوچه و خیابان و در محل های کار می تواند حملات “ماه رمضانی” رژیم را عقب براند. هر چقدر تعداد کسانی که قوانین ماه رمضان را زیر پا میگذارند، بیشتر باشد، رژیم را عاصی تر و عاجز تر و وادار به عقب نشینی بیشتری می کند. همانطور که در مقابل استفاده از ماهواره ناچار شدند، به شکست خود اعتراف کنند و برخی از آیت الله ها و از مدرسه علمیه و مدرسین دینی هم دارند میگویند حجاب اجباری شکست خورده است.ماه رمضان و قوانین ارتجاعی آنرا هم می توان شکست داد. لشگر روزه خواران و مخالفان قوانین اسلامی دهها میلیون نفر است و می تواند برای همیشه بساط توحش و خرافات آن را جمع کند.