حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
بهروز مهرآبادی:
ابعاد کشتار مردم در مناطق شمال شرق نیجریه توسط گروه اسلامی بوکوحرام را بسادگی نمی شود تصور کرد. اما این اخبار یک کابوس وحشتناک نیست، واقعیتی است که در بخش بزرگی از آن کشور در جریان است. دولت نیجریه تعداد کشته شدگان را ۱۵۰ نفر اعلام کرده است تا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری که قرار است کمتر از یک ماه دیگر برگزار شود، خود را مسلط بر اوضاع نشان دهد. اما بر اساس گزارش نهادهایی نظیر عفو بین الملل تعداد کشته شدگان حداقل ۲۰۰۰ نفر است. تصاویر ماهواره ای نشان میدهد که فقط در دو شهر باگا و دورون باگا ۳۷۰۰ ساختمان نابود شده است. شاهدان عینی خبر می دهند که دهکده ها و شهرها به آتش کشیده شده و ویران میشوند و اسلامیون بوکوحرام به هیچ موجود زنده ای رحم نمی کنند.
در کشاکش قدرت بین باندهای مختلفی که زمام نیجریه را در دست دارند، و بر سر درآمد نفت و منابع سرشار طبیعی با هم رقابت دارند، یک فاجعه بزرگ شکل گرفته و در حال گسترش است. نیجریه را رسما به دو بخش مسیحی و مسلمان تقسیم کرده اند و روسای ۲۵۰ قبیله و گروه قومی هر کدام منطقه نفوذ خود و نیروهای مسلح خود را دارند که به غارت مردم مشغولند. تخمین زده میشود که بیش از ۷۰ درصد جمعیت ۱۷۰ میلیون نفری نیجریه زیر خط فقر بسر میبرند. از سال ۱۹۶۰ تاکنون هزاران نفر در جنگهای مذهبی بین نیروهای مسیحی و مسلمان کشته شده اند. فقط در طول جنگهای داخلی که از سال ۱۹۶۷ به مدت سه سال ادامه داشت بیش از یک میلیون نفر براثر گرسنگی جان سپردند. فضای متشنج جنگهای مذهبی و قبیله ای برای رشد دستجات مسلح و جنایتکار اسلامی مناسب بود. از دو دهه قبل نیروهای سلفی توانستند در نیجریه برای خود پایگاه ایجاد کرده و دستجات مسلح خود را سازمان دهند، حتی جمهوری اسلامی هم دستجات هوادار خود را در نیجریه بوجود آورد که در مقایسه با نیروهای سلفی ناچیز هستند. بر اساس قانون اساسی نیجریه نظام سیاسی این کشور سکولار است اما از سال ۱۹۹۹ اجرای قوانین شریعه در ۱۲ استان شمالی این کشور آغاز شد.
با اجرای قوانین شریعه زندگی برای مردم شمال نیجریه بسیار سخت تر شد. فشار به زنان چندین برابر شد و قوانین حجاب اجباری و ممنوعیت تحصیل و فعالیت های اجتماعی برای زنان به اجرا درآمد و شلاق زدن، اجرای حدود اسلامی و اعدام و سنگسار تبدیل به صحنه های عادی شهرها شد. اما نیروهای اسلامی به این اکتفا نکرده و خواستار اجرای قوانین شریعه در سراسر نیجریه شدند. بوکو حرام در ارتباط با القاعده از سال ۲۰۰۲ بوجود آمد تا سنت های پیغمبر اسلامی را در این کشور عملی سازد. نام بوکو حرام به معنی حرام بودن تحصیل و آموختن دانش است، آنها حتی اعتقاد به کروی بودن زمین را کفر می دانند. آنها در شمال نیجریه خلافت اسلامی اعلام کرده و تخریب مدارس و کشتن دانش آموزان و معلمان مهمترین اولویت آنها است. دزدیدن و به بردگی بردن دختران دانش آموز، کشتار کارگران و دانشجویان، برگزاری محاکم اسلامی و به آتش کشیدن شهرها و دهکده ها و کشتار مردم بخشی از اقدامات بوکوحرام برای تحکیم پایه های خلافت آنها است.
بوکو حرام، داعش، طالبان، القاعده، الشباب در نیجریه، جمهوری اسلامی، حکومت سعودی در عربستان، دولت افغانستان، دولت عراق و … نامهای آشنای سالهای اخیر هستند. نامهایی که با سر بریدن، کشتار، ترور، سنگسار، قطع دست و پا، زن ستیزی و کودک آزاری، ایجاد رعب و وحشت و دشمنی با دانش و علم، رفاه و شادی و هر آنچه انسانی است،… و قوانین و احکام اسلام، عجین هستند.
اما انسانیت و بشریت متمدن امروز در مقابل این اوباش ایستاده است. صف متحد مردم جهان در حمایت از مجله شارلی هبدو میزان نفرت مردم از جنایتکاران اسلامی را نشان داد. در این هفته دنیا علیه نیروهای اسلامی بپا خاست و آنها را تحت فشار قرار داد. جمهوری اسلامی و سایر دولتهای اسلامی به موضع دفاعی افتادند و موج بزرگی از همبستگی با شارلی هبدو در ایران به حرکت درآمد. دنیا بیش از هر زمان دیگری آمادگی دارد که قاطعانه از مبارزات مردم در کشورهای اسلامزده علیه توحش و ارتجاع حاکم، حمایت کند. صف حمایت از مردم نیجریه باید شکل بگیرد. آنها احتیاج به کمک جهانیان و رهایی از چنگ اوباش اسلامی و غارتگران حاکم بر آن کشور دارند. باید به هر وسیله به کمک آنها شتافت. باید به دولتهای اروپایی برای قطع هر گونه ارتباط با دولتها و گروههای اسلامی فشار آورد، باید دولتها و نیروهایی که تامین کننده اسلحه و امکانات مالی برای نیروهایی نظیر بوکوحرام و داعش هستند، افشا کرد. جنایات نیروهای اسلامی در نیجریه، ایران و سایر کشورهای اسلامزده هر چه بیشتر باید افشا شود و باید با سیاست مماشات دولتهای غربی با دولت های اسلامی یا نیروهای قومی مذهبی عقب مانده در کشورهای مختلف، مقابله شود. مبارزه برای برپایی جوامع لائیک و قوانین سکولار در اروپا و سایر نقاط جهان و کوتاه کردن دست مذهب از جوامع انسانی و روابط اجتماعی یکی از پیش شرط های بوجود آمدن آسایش، امنیت، صلح و خوشبختی برای همه مردم جهان است.
