Hamid-t3

یادداشت های هفته

Hamid-t3
حمید تقوائی:

شرم هم چیز خوبی ست!

“سرمنشا اصلی بحران کنونی عراق سیاست های نوری مالکی است و آمریکا از دولت و مسئولان کنونی عراق راضی نیست.”
هیلاری کلینتون

شرم هم چیز خوبی است! یک جامعه را به خاک و خون کشیده اند، بر خرابه های آن یک دولت دست ساز قومی- مذهبی را بر سر کار گذاشته اند و حالا با کمال وقاحت بدنبال سرمنشا بحران میگردند! دولت مالکی، داعش و القاعده، و افسارگسیختگی های عربستان سعودی و جمهوری اسلامی و انواع نیروهای قومی و عشیره ای که درعراق امروز بمیدان آمده اند همه حاصل و پیامد ناگزیر سیاستهای میلیتاریستی آمریکا برای تثبیت آقائی و رهبری اش بر جهان یک قطبی بعد از جنگ سرد است. این معنی عملی و واقعی نظم نوین ای است که سردمداران جهان سرمایه داری بازار آزاد به مردم دنیا وعده میدادند.

خانم کلینتون و دیگر مقامات آمریکائی برای یافتن سرمنشا فاجعه ای که امروز در عراق در جریان است بهترست در آینه نگاه کنند!
*******************************

بحران عراق و دغدغه “عتبات مقدسه”

“به همه ابرقدرتها و مزدوران و آدمکشان و تروریستها اعلام میکنیم ملت بزرگ ایران برای حراست از عظمت عتبات مقدسه کربلا، نجف، کاظمین و سامرا از هیچ کوششی دریغ نخواهد کرد.”
روحانی در واکنش به تحولات اخیر عراق

این اظهارات حساب روحانی را از آدمکشان و تروریستها جدا نمیکند، همسنخی و یکسانی آنها را نشان میدهد. “عظمت عتبات مقدسه” خود یک موضوع و بهانه و ظرف نفرت پراکنی و تفرقه افکنی و خصومت و جنگ و توحش مذهبی-عشیرتی در عراق امروز است. با این اظهارات رئیس جمهوری اسلامی رسما به خیل این نیروها می پیوندد و آمادگی دولت متبوعه اش را برای درگیر شدن بعنوان یکی از طرفین این جنگ کثیف و خونین اعلام میکند! حتی نفس اعلام “حراست از عظمت عتبات مقدسه” به جنگ و کشمکش وحشیانه ای که هم اکنون بین نیروهای اسلامی سنی و شیعه در عراق در جریان است دامن میزند و آنرا تشدید میکند. جمهوری اسلامی خود یک بخش مهم صورت مساله عراق است و نه راه حل آن!

مردم ایران در سه دهه گذشته و مردم سوریه در ظرف سه سال اخیر “کوششهای بیدریغ” جمهوری اسلامی را در “حراست از مقدسات اسلامی” با تمام پوست و گوشت خود لمس و تجربه کرده اند. راه حل بحران عراق جارو کردن همه دولتها و نیروهای قومی و مذهبی و در راس آنها جمهوری اسلامی از منطقه است.
*******************************

اقتصاد بهم ریخته ایران و فاکتور اعتراضات مردم!

“برغم کاهش برخی تحريمها عليه ايران در چند ماه گذشته، وضعيت اقتصاد ايران هنوز آشفته و بهم ريخته است”. این اظهارات وزیر خزانه داری آمریکا، که به اسرائیل سفر کرده است، برای اطمینان خاطر دادن به مقامات اسرائیلی است. اما مردم ایران که قربانی این وضعیت آشفته و به هم ریخته اقتصادی هستند اطمینان خاطرشان را نه از این نوع اظهارات و یا هر نوع مناسباتی بین دولتها، بلکه از نیروی اعتراضی خود کسب میکنند.

تحرکات بالائی ها در واقع خود واکنشی نسبت به جامعه در تب و تاب ایران است. دولت روحانی در تلاش برای نزدیکی بیشتر به غرب و مذاکره و حل و فصل مساله هسته ای و رفع تحریمها است، اما حتی همین تلاشها هم در تحلیل نهائی ثمره نارضائی عمیق و وسیع اعتراضات و مبارزات مردم به ستوه آمده از وضعیت حاضرست.

مردم ایران در تجربه دوره حاکمیت جمهوری اسلامی آموخته اند که مذاکرات و مناسبات و دوری و نزدیکی ها و نگرانی ها و هشدارهای دولتها به یکدیگر مشکلی از آنان حل نخواهد کرد. باید به نیروی خود متکی شوند و بقدرت مبارزات خود جمهوری اسلامی را به عقب برانند. در شرایط حاضر جنبش چهل هزار امضا و مبارزه مستمر کارگران برای افزایش دستمزدها یک رکن و محور این مبارزات است.
*******************************

جمهوری اسلامی، داعشِ به عقب رانده شده است!

جمهوری اسلامی و داعش به دو شاخه مختلف و رقیب در جنبش اسلام سیاسی متعلق اند اما در درونِ جمهوری اسلامی داعشی نهفته است که بارها و در عرصه ها و مقاطع مختلف چهره هار و وحشی خود را به نمایش گذاشته است. یورش به دانشگاهها و به کردستان در بدو بقدرت رسیدن حکومت اسلامی، اعدامهای جمعی دهه شصت، قتلهای زنجیره ای، ارتکاب دهشتناک ترین جنایات و شکنجه ها در کهریزک ها و اوین ها و ده ها دخمه دیگر، شکستن رکورد اعدام در دنیا، تحمیل فاحش ترین بیحقوقی ها و تحقیر و اهانتها به زنان، خصومت با موزیک و رقص و شادی مردم و غیره و غیره، اینها همه نمونه هائی از بروز ظرفیت بالای جمهوری اسلامی در توحش و جنایت و سبوعیت است. داعش و جمهوری اسلامی “ز یک گوهرند”. تنها تفاوت در اینجاست که جمهوری اسلامی با یک جامعه معترض و فعال مواجه است. جامعه ای که از ابتدا سلطه این تحجر قرون وسطائی را نپذیرفته و در همه زمینه ها در برابر آن ایستاده است. جمهوری اسلامی داعش ای است که مبارزات مردم به آن افسار زده و آنرا به عقب رانده است.*

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *