حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اعضا و فعالین حزب کمونیست کارگری در روز جهانی زن در کشورهای مختلف حضور فعالی داشتند. خود و یا همراه با سازمانهای دیگر مراسم سازمان دادند، حضور فعالی در راهپیمائی های بزرگ شهرهای مختلف داشتند و یا خود از سخنرانان و سازمان دهندگان این راهپیمائی ها بودند، اعلامیه پخش کردند، با پوسترها و پلاکاردهای بزرگ توجه حاضرین را به خواست های برابری طلبانه و آزادیخواهانه جلب کردند، مطالبات فوری برای رفع تبعیض جنسیتی در ایران را در میان مردم توزیع کردند، از مبارزات قهرمانانه و گسترده زنان در ایران صحبت کردند و حکومت زن ستیز جمهوری اسلامی را به افکار عمومی شناساندند.
گزارشها، سخنرانیها و تصاویری که از این مراسم ها و راهپیمائی ها در این شماره انترناسیونال ملاحظه می کنید، گوشه هایی از فعالیت های تعدادی از اعضا و فعالین حزب را نشان میدهد.
مصاحبه تلویزیون فرانس ۲۴ با مریم نمازی بدنبال آکسیون اعتراض عریان
عریان میشوم، اعتراض میکنم، تو را به چالش میکشم
روز هشت مارس در پاریس تعدادی از کشورهای مختلف خاورمیانه و شمال آفریقا به خاطر آنچه حمایت از حقوق زنان در این منطقه خواندند عریان شدند. در این میان دو زن ایرانی نیز حضور داشتند خانم مریم نمازی و سولماز وکیلپور.
اعتراض برهنگی شوونیست ها را از مخفیگاهشان بیرون میکشد
خانم مریم نمازی در رابطه با اعتراض برهنگی میگوید:
من زنی ۴۷ ساله و آتئیست هستم که چندین ده فعال حقوق پناهندگی، حقوق زنان و حقوق مدنی بوده ام در این زمینه در راس چند ان جی او و کمپین های فراوانی بوده ام. همینطور برنده جایزه سکولاریست سال در سال ۲۰۰۵ شدم.
من مدتی است که فعال اعتراض برهنگی هستم. دو سال پیش هم تقویم انقلابیون برهنه را منتشر کردم که از علیا ماجده حمایت کنم. خیلی خوشحال شدم که امسال در برنامه اعتراضی ما در مقابل موزه لوور، هم عالیه از فمن های سابق تونس که به خاطر عریان شدن در کشورش تهدید شده بود با من بودند.
در جلوی موزه لوور مردم بسیار با سوت و دست زدن ما را تشویق میکردند. اما واکنش پلیس خشن بود. اول ما را محاصره کردند، بعد به رسانه ها و مردم گفتند دیگر عکس نگیرید و سپس مارا هل دادند و به این طرف آن طرف کشیدند و به صورت جدا جدا داخل ماشین هایی انداختند و به مرکز پلیس بردند و چند ساعتی بعد آزاد کردند.
به نظرم این اقدام ما اهمیت زیادی دارد چون اسلام سیاسی میخواهد زن ها را محو کند، نمیخواهد زن ها حرف بزنند، میخواهند زن ها همه به زیر چادر و برقع بروند.
البته ناگفته نماند که من بین مسلمانان و اسلام سیاسی فرق میگذارم. به نظرم مسلمانانی هم هستند که مدافع حقوق زنان هستند، پدر و مادر من مذهبی هستند اما انسان های خوبی هستند. همانطور که مسلمان خوب داریم، آتئیست بد هم داریم. مشکل من اسلامی سیاسی است. مذهب امری شخصی است اما وقتی وارد آموزش و پرورش و سیاست میشود، مشکل ساز میشود. البته همانطور که گفتم من آتئیست هستم و اساسا با مذهب چه اسلام و چه هر مذهب دیگری مشکل دارم.
نکته جالب در مورد اعتراض برهنگی این است که همانطور که برای بسیاری خشم برانگیز است اما از سوی دیگر بسیاری دیگر را نیز خوشحال میکند. آدم هایی هستند که از زن ها خوششان نمی آید و یا به حقوق آنها اعتنایی ندارند اما واضح نیست، در واکنش به اعتراض برهنگی تنفرشان واضح میشود. در واقع اعتراض برهنگی شوونیستها را از مخفیگاهشان بیرون میکشد.
البته این امکان وجود دارد که فردی طرفدار حقوق زنان باشد و فردی پیشروی باشد اما با شکل اعتراض ما مشکل داشته باشد. اما بحث من این است که خیلی از کارهایی که در تاریخ انجام شده، تابو شکن بوده و برای بسیار ناراحت کننده بوده است. در طول تاریخ همیشه جنبش هایی تغییر واقعی ایجاد کردند که تاکتیک های رادیکال به کار بردند و در زمانشان ناهنجار شناخته شدند.
در این چند سالی که در زمینه اعتراض برهنگی فعال هستم در ابتدا از میزان حمایت تعجب کردم. انتظار آن همه حمایت را نداشتم. نکته مهم این است که بسیاری از انسان ها به سطحی از برهنگی که فیلم ها و عکس ها و … واکنشی نشان نمیدهند. اما وقتی برهنگی پشتش فکر و هدف میرود به آن واکنش نشان میدهند.
اعتراض برهنگی از نظر من هم میخواهد بگوید که عریان شدن برای زنان یک حق است چرا که بدن انسان عیب نیست منفور نیست. بدن من ناموس پدر و شوهر و ملت و کشورم نیست. از سوی دیگر اعتراض توسط برهنگی، به عنوان یک شیوه برای جلب توجه و رساندن پیام به دیگران از آن استفاده میشود. در واقع اعتراضی است برای مواجهه با جریان ضد زنی که آن را سنگسار میکند، میگوید تو نصف مردی و میخواهد او را محو کند. اعتراض برهنگی مقابله با توحش است.
خیلی ها در ایران، خاورمیانه و افریقای شمالی جانشان از وضعیت، از قوانین مذهبی و شریعت به تنگ آمده میخواهند که زندگی آزاد و برابری داشته باشند. اما امکان اعتراض ندارند زمانی که ما تقویم عریانی را منتشر کردیم بسیاری از ایران با چهره های پوشانده تصاویر خودشان را برای ما ارسال کردند.
حق عریان شدن یعنی اینکه من را به عنوان یک انسان ببینید. این برمیگردد به اساس زن بودن، به اساس برابری زن و مرد که حتی در خود غرب هم با آن مشکل وجود دارد. مثلا یک مرد میتواند با بالا تنه لخت برود در ساحل من به عنوان زن نمیتوانم. این که زن را به عنوان یک انسان و جدا از تنش نگاه کنن و حقوق برابر با مرد داشته باشد مسیله ای است که مبتلا به یک زن کارگر تا طبقات دیگر هم میشود. اساسا سرکوب زنان برمیگردد به بدن آنها، جداسازی حجاب و … دیگر ما اعتراضمان به این است.
برخی میگویند که این شیوه اعتراضی ما به بهانه ای برای سرکوب بیشتر فعالان زن در ایران بدل میشود، من چند دهه است که فعال سیاسی هستم. بچه نیستم. به اعدام ها اعتراض کنی، اعدام ها بیشتر میشود، علیه سنگسار اقدام کنی، سنگسارها بیشتر میشود، به حجاب اعتراض کنی، فشار برای حجاب بیشتر میشود. جنایت ها و اقدامات مرتکبین آن را نباید به گردن من که معترض هستم انداخت. مسئولیت این اقدامات با کسانی است که دست به آن میزنند. شاید از تاکتیک مبارزاتی من خوشتان نمی آیند اما باید بگویم از ابتدای تاریخ تمام کسانی که برای حقشان مبارزه میکردند کسانی بوده اند که از تاکتیک های مبارزاتی آنها خوششان نمی آمده است.
از نظر من اعتراض برهنگی آنتی تز فرهنگ جمهوری اسلامی است. اگر کسانی هستند که خوششان نمی آیند تعداد بسیار زیادی هم هستند که خوششان می آید. من هم همه را نمایندگی نمیکنم. هر کسی بخشی از جامعه را نمایندگی میکند. کسانی که از اعتراض برهنگی دفاع میکنند بخش پیشرو جنبش رهایی زن هستند و به نظر من هر سال این مسیله نرمالتر به نظر خواهد آمد.
گزارش کوتاهی از شرکت فعالین حزب واحد مالمو در مراسم ۸ مارس
جمعیت شرکت کننده در این مراسم ابتدا ساعت ۱ بعدازظهر در فولکتس پارک (پارک مردم) گردآمده، سپس ساعت ۲ بعدازظهر بطرف مرکز شهر با سر دادن شعارها و رقص و موزیک به حرکت در آمدند. حوالی ساعت ۳ جمعیت به میدان مرکزی شهر “گوستاو آدولف” رسیده و تعدادی سخنران بهمراه گروه موزیک و همچنین سر دادن شعارهای ۸ مارس برنامه را به پایان رساندند. صدها شعار گوناگون طنین انداز مراسم این روز بود مانند : حقوق مساوی و برابر برای مردان و زنان / تساوی در همه شئون اجتماعی / شش ساعت کار در روز …
فعالین حزب کمونیست کارگری هم با عکس ها و پلاکاردهائی که به زبانهای فارسی و انگلیسی نوشته شده بود فعالانه تا پایان مراسم حضور داشته و این روز را گرامی داشتند.
گزارش کوتاهی از مراسمهای ٨ مارس در اسلو
میتینگ و راهپیمایی عمومی ٨ مارس امسال با شکوه فراوان و با شرکت هزاران نفر از مدافعین برابری زن و مرد در مرکز شهر اسلو برگزار شد. ناظران آمار شرکت کنندگان امسال را حدود ١٥هزار نفر گزارش میکنند. شرکت این تعداد در چند دهه گذشته بیسابقه بوده است و خاطره دهه ١٩٧٠ میلادی را زنده میکرد، دهه ای که مبارزات زنان برای برابری و حقوق رفاهی در اوج خود بود. منابع سیاسی در نروژ دلیل استقبال پر شور آزادیخواهان و برابری طلبان از مراسم ٨ مارس امسال را از یکسو حاکمیت احزاب دسته راستی که از جمله میخواهند حقوق تثبیت شده زنان را بازپس بگیرند و از سوی دیگر بحرانی که دامن سرمایه داری را در جهان گرفته است میدانند.
میتینگ و راهپیمایی با سخنرانیها، شعارها و حمل پوستر و پلاکاردهایی در دفاع از حقوق زنان و در مخالفت با سیاستهای احزاب حاکم به مدت ٢ ساعت ادامه دشت. اعضا و دوستداران حزب کمونیست کارگری با حمل پوستر و پلاکاردهایی در دفاع از برابری زن و مرد و در محکومیت رژیم اسلامی ضد زن حاکم بر ایران فعالانه در این مراسم شرکت کردند.
عصر روز ٨ مارس مراسم و جشنی به فراخوان کمیته نروژ حزب کمونیست کارگری ایران، حزب حکمتیست و سازمان سوسیالیستهای کارگری افغانستان برگزار شد. در این مراسم که با استقبال و شرکت بیش از صد نفر برگزار شد ابتدا سخنرانیهایی از جانب نمایندگان احزاب و سازمانهای برگزارکننده در گرامیداشت روز جهانی زن و در دفاع از حقوق زنان از جمله در کشورهای اسلام زده ایران و افغانستان ایراد شد و اعلامیه هایی به مناسبت این روز قرائت گردید. از جمله سخنرانان مراسم سرور کاردار از حزب کمونیست کارگری، نورالدین الهامی از حزب حکمتیست و کبری سلطانی از سازمان سوسیالیست های کارگری افغانستان بودند. جشن گرامیداشت ٨ مارس با اجرای موزیک زنده و رقص و پایکوبی تا پاسی از شب ادامه داشت.
برگزاری روز جهانی زن (۸ مارس) در شهر Arnhem در هلند
به دعوت سازمان همایش اروپایی زنان افغانستان مراسم روز جهانی زن با شرکت بیش از ۱۰۰ نفر از زنان و مردان آزادیخواه در شهر آرنهم هلند برگزار گردید. مراسم با معرفی و تاریخچه ۸ مارس و با خواندن چندین شعر در وصف این روز شروع گردید. تنی چند از مردان و زنان از جمله فرشته مرادی از سخنرانان اصلی این برنامه بودند .
فرشته مرادی با تبریک روز ۸ مارس به شرکت کنندگان به مبارزات زنان در ایران و افغانستان از بدو قدرت گرفتن حکومتهای مذهبی و وضع کردن قوانین ضد زن در این کشورها پرداخت. به مبارزات روزمره زنان علیه قوانین اسلامی مانند سنگسار و اعدام و بگیر و ببندهای حاکمان ایران و افعانستان چه در دوران طالبان و وچه در دوران حکومت کرزای و همچنین در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی اشاره کرد. که با تشویق و کف زدن حضار همراه بود.
در فواصل برنامه ها چندین شعر و دکلمه در گرامیداشت روز جهانی زن قرائت گردید. بخش پایانی برنامه همراه بود با اجرای موزیک و رقص و پایکوبی که تا پاسی از شب ادامه داشت.
