٨ مارس امسال در ایران

شهلا دانشفر:
قدرت ٨ مارس امسال را در جنب و جوش وسیعی که بر سر برگزاری آن به پا شد میتوان دید. این روز آنچنان جای خود را باز کرده است که حتی جریانات ملی اسلامی را نیز به تحرک انداخت و ناگزیر شدند که تسلیم این روز شوند. بار دیگر شهر سنندج این شهر اول مه ها و هشت مارس ها، درخشید و در تهران نیز مراسم های متنوعی برپا شد. در شهرهای دیگر نیز گرامیداشت این روز در جمع ها و محافلی از زنان و مردان برگزار گردید. این تحرک از قبل از ٨ مارس شروع شده بود و در شهر سنندج نیروی انتظامی رژیم اسلامی تلاش گسترده ای برای جلوگیری از برگزاری مراسم این روز کرد. چندین روز شهر سنندج وضع امنیتی داشت و همه جا نیرو مستقر شده بود. اطلاعات نیروی انتظامی مظفر صالح نیا و شیث امانی دو تن از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران را احضار کرده و آنها را نسبت به هرگونه اقدامی از سوی اتحادیه آزاد به مناسبت ٨ مارس و شرکتشان در مراسم این روز هشدار داد و برحذر کرد. نیروی انتظامی رژیم در پنجشنبه ٦ مارس تعدادی از دختران و پسرانی را که در یکی از باغات مسیر جاده‌ دهگلان جمع بودند را به خیال اینکه موضوع جمع شدنشان برگزاری هشت مارس بوده است، مورد حمله قرار داد و ١٥٠ نفر را بازداشت نمود. در چنین کشاکشی هشت مارس در سنندج و تهران و در محافلی از زنان و مردان معترض در شهرهای مختلف برپا شد. یک جنبه مهم دیگر هشت مارس قطعنامه و بیانیه هایی بود که به مناسبت این روز از سوی نهادها، تشکلها، زندانیان سیاسی و چهره های سیاسی شناخته شده، انتشار یافت. از جمله میتوان به بیانیه های دانشجویان دختر دانشگاههای اراک، ندای زنان ایران، کانون نویسندگان ایران، اتحادیه آزادی کارگران ایران، اطلاعیه تعدادی از زندانیان سیاسی در زندان اوین، زندان گوهر دشت و زندان مرکزی تبریز، بیانیه کارگران و فعالین کارگری شهر سنندج، پيام آمينه قادري مادر زانيار مرادي و پیام اسماعيل فتاحي فعال کارگري از زندان تبريز اشاره داشت. این بیانیه ها تاکیداتی مهم در دفاع از حقوق زن و بعضا محورهای مشترکی داشت. نگاهی به بیانیه های هشت مارس امسال و مراسم های این روز ابعاد مهم آنرا به روشنی بیان میکند.

نگاهی به بیانیه های هشت مارس امسال
محور اساسی این بیانیه ها تاکید بر تحقق فوری برابری کامل حقوق زنان و مردان در کلیه شئون زندگی اجتماعی اقتصادی و سیاسی فرهنگی و تاکید بر حق زنان و مردان برای برگزاری مراسم روز جهانی زن بود. در این بیانیه ها بر خواستهای فوری زنان تاکید شده بود. حق اشتغال برابر برای زن و مرد، لغو هرگونه تبعیض علیه زنان، حق برابر حضانت از کودک، حق طلاق، برابری حقوق زن و مرد در کلیه عرصه های فردی، خانوادگی و اجتماعی، آزادی گزینش همسر، حق آزادی سفر، حق برخورداری تمام بیکاران زن و مرد از بیمه بیکاری، دستمزد برابر در برابر کار برابر، ممنوعت تعدد زوجات، لغو تفکیک جنسیتی در مدارس، دانشگاهها، ورزش، و اماکن عمومی و غیره، آزادی پوشش، حق برابر شهروندی برای مهاجران افغانی، حق حضور در استادیوم های ورزشی و ورزش در اماکن عمومی همچون دوچرخه سواری، حق آزادی تحصیل و رشته تحصیلی از جمله این خواستها بود. همچنین این بیانیه ها خواستار حقوق پایه ای چون حق تجمع و تشکل و برخورداری از یک زندگی انسانی، است.
یک نمونه جالب بیانیه های هشت مارس، بیانیه ای است که از سوی زندانیان سیاسی از زندانهای تبریز و گوهردشت و اوین انتشار یافت. در این بیانیه زندانیان سیاسی در بند هشت مارس روز جهانی زن را گرامی داشتند و بر حقوق برابر زن و مرد تاکید گذاشتند. در این بیانیه زندانیان سیاسی با طرح خواستهایی چون نه به اعدام، آزادی بدون قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی، انحلال کامل قوه قضاییه و قضات دادگستری، آزادیهای اساسی اعم از آزادی بیان، عقیده، تحزب، اجتماعات و آزادی بیان، نفی هر گونه سانسور، تفتیش عقیده، نفی هر گونه تبعیض اعم از جنسیتی، زبانی، صنفی، قومی، طبقاتی، دینی، عقیدتی، اجتماعی وسیاسی و دفاع از برابری واقعی در کلیه عرصه های معیشتی، آموزش و پرورش جدا از مذهب، محاکمه و مجازات کلیه متجاوزین به حقوق اساسی مردم و غارتگران اموال عمومی، بطور واقعی کیفرخواست خود را علیه رژیم اسلامی و توحش سرمایه داری حاکم اعلام داشتند.
نمونه دیگری از بیانیه های شورانگیز در هشت مارس امسال بیانیه فتاح اسماعیلی کارگر زندانی در شهر تبریز است. او در قسمتی از بیانیه اش مینویسد: “سرگذشت سکينه در عين حال بيانگر وضعيت زنان در ايران و نقش و دخالت مذهب در زندگي زنان ايران در قرن بيست و يک است. اين جنايات ضد بشري يعني اعدام زنان و اعدام بطور کلي و سنگسار همواره در ايران ادامه داشته و رژيم جمهوري اسلامي باز هم اين احکام را صادر ميکند. اگر ما از طريق نهادهاي حقوق بشري و افکار عمومي بين المللي فشار نياوريم، اين احکام صادر و اجرا خواهد شد. از تمامي عزيزان خواهش دارم که دست به يک اتحاد بزنيد. فعالين مدافع حقوق انساني و فعالين حقوق زنان، فعالين کارگري دست به اقدام مشترک بزنيم و جلوي اين احکام را بگيريم. جلوي شکنجه ها و پايمال شدن حقوق اوليه زنان و همه مردم ايران را با اتحاد و اعتراض حود بايد بگيريم.”
جوهر مشترک همه این بیانیه ها تاکید بر اتحاد سراسری حول خواستهای مشترک عمومی بود.

نگاهی به مراسم هشت مارس در تهران، سنندج، و شهرهای دیگر

گزارش از ٨ مارس در تهران
در ١٦ اسفند ١٣٩٢، جشن ٨ مارس ـ روز جهانی زن ـ درتهران در جمعی از فعالین زن، کارگری، نوبسنده، شاعر وپژوهشگر برگزارشد. بعد از ارائه تاریخچه ای مختصر از ٨ مارس سخنرانی های ایراد شد. از جمله عناوین این سخنرانی ها بی حقوقی زنان از دوران انقلاب مشروطه تا کنون، بیحقوقی زنان کارگر و کشته شدن دو کارگر زن در آتش سوزی خیابان جمهوری، مشکلات زنان در ورزش، معضلات خانواده های مهاجر افغانستانی در ایران، سیمای زن در ادبیات مرد سالار، حق طلاق برای زنان، بیمه بیکاری برای همه، تابو بودن مطرح شدن تمایلات جنسی زنان در روابط زناشویی بود. بخشی از این برنامه به اجرای موزیک و شعرخوانی اختصاص داشت. در آخر نیز مراسم با موزیک و جشن به پایان رسید.
همچنین خبرها حاکیست که تعدادی از فعالین جنبش علیه تبعیض علیه زنان در مراسمی دیگر در موزه باغ نگارستان دانشکده علوم اجتماعی گرد هم آمدند و هشت مارس را گرامیداشتد.

لغو مراسم ٨ مارس در دانشگاه
قرار بود مراسمی در دانشکده اندیشمندان علوم انسانی دانشگاه تهران به مناسبت هشت مارس برگزار شود. اما حضور دانشجویان و سابقه هشت مارس ها در میدان لاله و پارک ولیعصر در سالهای گذشته رژیم را محتاط کرده و مراسم را لغو کردند. طبق برنامه قرار بود طیفی از جریانات ملی اسلامی خودی و غیر خودی از جمله الهه کولایی، عالیه شکربیگی و ثریا عزیزپناه در این مراسم سخنرانی کنند. این برنامه را گروه مستقل زنان موسسه عصر خرد با همکاری روزنامه اعتماد و انجمن جامعه شناسی ایران، تحت عنوان “ضرورت تشکل‌یابی زنان” تدارک دیده بودند. اما سرکوبگران جمهوری اسلامی که تجربه سالهای گذشته را داشتند و دیده بودند که چگونه در آن سالها زنان معترض میدان را به دست گرفتند و در نهایت به حجاب برگیران و شعارآزادی برابری کشیده شد، در آخرین دقایق برپایی این مراسم را لغو کردند. اما دانشجویان بعد از لغو مراسم در پارکی در نزدیکی دانشکده جمع شدند و سخنرانی هایی صورت گرفت. همچنین در این مراسم بیانیه ای علیه سنگسار و قوانین ارتجاعی و تبعیض آمیز نسبت به زنان در ادارات دولتی خوانده شد.

مراسم ٨ مارس در سنندج
در هشت مارس امسال نیز سنندج درخشید. روز ١٧ اسفند برابر با ٨ مارس راس ساعت ٦.٣٠ دقیقه عصر مراسمی بمناسبت روز جهانی زن در سنندج (کمربندی کارگر سه راه فاطمیه) برگزار شد. در این روز با وجود فضای نظامی شهر سنندج و آماده باش کامل نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی برای مقابله با روز جهانی زن، مردم آزادیخواه سنندج در کمربندی ۱۷ شهریور تجمع کردند و با بلند کردن بنر و پلاکاردهای قرمز روز جهانی زن را گرامی داشتند.
تظاهرات با جمعیتی حدود ۲۰۰ نفره شروع شد و به مرور تعداد بسیار بیشتری به آنها پیوستند. تظاهر کنندگان با بلند کردن بنر و پلاکاردهایی در دفاع از روز جهانی زن و همچنین شعارهای چون، کارگر زندانی آزاد باید گردد، زندانی سیاسی آزاد باید گردد به طرف کار آموزی راهپیمائی کردند و برای مدتی جاده کمربندی ۱۷ شهریور به طرف کار آموزی را بستند.
راهپیمائی روز جهانی زن در میان هلهله و شادی صدها نفر از مردم آزادیخواه سنندج بعد از مدت کوتاهی و برای جلوگیری از حمله نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی که خود را به محل رسانده بودند، به پایان رسید.
گفتنی است که روز ٧ مارس شماری از زنان و مردان آزادیخواه که تعداد آنها حدود ١٥٠ نفر میشد، در حوالی روستای نوره در نزدیکی شهر سنندج جمع شدند و به استقبال ٨ مارس رفتند. این مراسم از ساعت دو و نیم بعد از ظهر تا ساعت ٥ ادامه یافت. پلاکاردهای متعددی در دست شرکت کنندگان بود که بر آزادی زنان و برابری زن و مرد تاکید میگذاشت. پلاکاردهایی که بر آنها نوشته شده بود گرامی باد هشت مارس روز جهانی زن جلب توجه میکرد. در این تجمع سخنرانی هایی در دفاع از حقوق زنان صورت گرفت و قطعنامه ای نیز تصویب شد. گزارش مشروح تر این مراسم را بعدا به اطلاع میرسانیم.
همچنین گزارشات دریافتی ما حاکی از برگزاری هشت مارس در شهرهای بانه، اصفهان، اندیمشک، اهواز، شوش، مشهد در جمع ها و محافلی از زنان و مردان آزادیخواه است.

بیانیه های ٨ مارس امسال در ایران

تبعیض را از سرزنان بر دارید!
۸ مارس روزجهانی زن را به همه انسان هایی که برای داشتن یک زندگی بدور از تبعیض ونابرابری مبارزه می کنند، تبریک می گوئیم . ۸ مارس (۱۷ اسفند) روزسخن گفتن انسان هایی است که هرگز نتوانسته اند سایه سنگین “هیس ! دختران سخن نمی گویند” را از زندگی شان دور کنند. ما را به واسطه زن بودنمان مورد تبعیض و بی حقوقی قرارمی دهند واین را حمایت ازما تلقی می کنند.
ـ ما می خواهیم سرنوشت مان را خودمان رقم بزنیم و حق انتخاب در ازدواج و طلاق و حق انتخاب رشته تحصیلی و حق انتخاب شغل داشته باشیم.
ـ ما نمی خواهیم برده جنسی باشیم وفقط بچه بدنیا بیاوریم بلکه می خواهیم حضانت فرزندانی را که بدنیا می آوریم، داشته باشیم.
ـ ما می خواهیم حق داشته باشیم که برای فرزندانمان که پدرشان مهاجر است، شناسنامه بگیریم وبه آن ها هویت اجتماعی ببخشیم.
ـ ما می خواهیم وقتی کار برابر با مردان داریم ، دستمزد برابر با مردان هم داشته باشیم .
ـ ما می خواهیم که قانون، همه زنان خانه دار را بعنوان زنان بیکار بشناسد وبرای آن ها حقوق بیکاری تعیین و مقرر کند.
ـ ما می خواهیم بدور از تعصبات و تفکیک جنسیتی از دیگر همنوعانمان، درس بخوانیم، کارکنیم، ورزش کنیم و شاد باشیم.
ـ ما می خواهیم پوشش و لباس دلخواه خودمان را بپوشیم.
ـ ما می خواهیم برای سفرکردن، کس دیگری برای ما تصمیم نگیرد زیرا آزاد بودن درسفر حق ماست.
ـ ما می خواهیم بتوانیم دراماکن عمومی ورزش و دوچرخه سواری کنیم و حق رفتن به استادیوم های ورزشی را داشته باشیم زیرا ممنوعیت ورود زنان را به ورزشگاه ها، بی حرمتی به زنان می دانیم.
ـ ما می خواهیم جمع ها و تشکل های مستقل خودمان را داشته باشیم.
ـ ما انسانیم و زندگی برابر وآزاد و انسانی، حق مسلم ماست.
زنده باد ۸ مارس، روز جهانی زن
زنده باد برابری حقوق زن ومرد
ندای زنان ایران، ۸ مارس ۲۰۱۴

بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت روز جهانی زن
۸ مارس روز جهانی زن، سرآغاز خیزی بزرگ در تاریخ بشریت برای پایان دادن به ستم و تبعیض بر علیه زنان است. این روز در بیش از یکصد سال پیش بر متن مبارزات طبقه کارگر و اهداف و آرمانهای انسانی آن به منصه ظهور رسید و بدنبال خود جنبش زنان را بمثابه یک جنبش بزرگ اجتماعی در طول تاریخ معاصر وارد کشمکشهای اجتماعی جهان کرد. جنبشی که امروزه یک سر آن در آفریقا و خاورمیانه و سر دیگر آن در کشورهای بزرگ صنعتی است و در برخی کشورها از جایگاه اجتماعی تعیین کننده ای برخوردار است و اثرات بسیار مهم و تاریخ سازی در چرخشهای اجتماعی دارد.
برابری خواهی، هویت و خصلت نمای جنبش زنان است و از همینجا، این جنبش در عمیق ترین سطح پیوندی ناگسستنی و تاریخی با جنبش کارگری دارد. ستم و تبعیض جنسیتی بر زنان یکی از ستون فقرات اصلی حفظ نظام بردگی و بهره کشی انسان از انسان است و تا زمانیکه تحولات اجتماعی قادر به رفع کامل این ستم و تبعیض نشود هیچ تحول بزرگ انسانی را نیز در امروز و فردای تاریخ بشریت شاهد نخواهیم شد. اینرا ما کارگران بخوبی میدانیم و بر آن واقفیم و به همین دلیل ما پیگیرترین نیروی اجتماعی برای تحقق کامل برابری حقوق زنان و مردان هستیم و همیشه بدور از هر گونه سیاست ورزی در کنار جنبش زنان قرار داشته ایم و قرار خواهیم داشت.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با خفت بار شمردن و محکوم کردن هر گونه تبعیض جنسیتی بر زنان، ۸ مارس را به عموم زنان و مردان شریف و برابری خواه صمیمانه تبریک میگوید و با اعلام همبستگی با جنبش زنان، خواهان تحقق فوری برابری کامل حقوق زنان و مردان در کلیه شئون زندگی اجتماعی اقتصادی و سیاسی فرهنگی است و با تاکید بر حق زنان و مردان برابری خواه برای برگزاری مراسم این روز جهانی، اعضا خود و عموم کارگران در سراسر کشور را به شرکت در مراسهای روز ۸ مارس فرا میخواند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ۱۶ اسفند ۱۳۹۲

کانون نویسندگان ایران” با انتشار بیانیه ای فرارسیدن ۸ مارس روز جهانی زن را به همه زنان ایران و جهان تبریک گفت
بخشی از بیانیه بدین شرح است: “۸ مارس روز خواست برابری کامل زنان با مردان، روز حق اشتغال برابر زنان با مردان، روز دستمزد برابر، روز حقوق مساوی زنان با مردان، روز رفع همه شکل های تبعیض، ستم و خشونت بر زنان، روز ایستادگی زنان و مردان آزاده در برابر جامعه مردسالار، روز آزادی زنان از بند بندگی قرون وسطایی، روز اعتراض به نیم انسان شمردن زنان، روز خواست مبرم برچیدن همه شکل های تحمیل فقر و تهیدستی بیشتر بر زنان زحمتکش، روز آزادی زنان، بر همه زنان در گوشه گوشه ایران و جهان، بر زنان نویسنده و هنرمند، بر زنان کارگر و کارمند و خانه دار و بر زنان زندانی گرامی باد.”

بیانیه دانشجویان دختر دانشگاههای اراک به مناسبت ٨ مارس روز جهانی زن
دانشجويان دختر به بهانه هاي واهي تحت بدترين فشارها قرار ميگيرند و حتي آنها را از تحصيل در رشته دلخواهشان منع ميكنند.
خواسته ما عبارت است از:
۱. برابری کامل زنان و مردان در زمينه های سياسی، اقتصادی و اجتماعی
۲. القای هر گونه تبعيض عليه زنان و دختران
۳. آزادی انتخاب پوشش
۴. آزادي ازدواج و طلاق
۵. ممنوع شدن چند همسري
۶. حق آزادي تحصيل و رشته تحصيلي و شغل
واقعيت اين است كه رسيدن به اين اهداف نيازمند همبستگي و اتحاد عمل آحاد زنان ميهن است و با اتحاد ما ديري نخواهد پائيد كه اين حق به يغما رفته بازستانده ميشود.
به اميد آن روز

پيام آمينه قادري مادر زانيار مرادی به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن
من مادر زانیار مرادی زندانی سیاسی محکوم به اعدام، فرارسیدن ۸ مارس روز جهانی زن را به همه زنان آزاده در ایران و در دنیا تبریک میگویم. اجازه دهید در این روز آرزوی عمیق و قلبی خودم را برای آزادی زندانیان سیاسی و لغو احکام اعدام ابراز کنم.
من اجازه میخواهم تبریک هشت مارس را در ابتدا به زنان آزاده ای تقدیم کنم که در این روزها و ماهها و سالهای سخت و جانکاه ما را تنها نگذاشته و همواره برای نجات عزیزترین فرزندم و هم پرونده ای او لقمان مرادی، مبارزه کرده اند.
هشت مارس روز جهانی زن، در عین حال شاید روزی باشد که همگان نگاهی به ته قلب ما بیاندازید، مادرانی که با کابوس مرگ و قتل عمد فرزندانشان روز را به شب و شب را به روز میرسانند، این ازنظر من عمیق ترین حفره و زخم در دل هر مادر و پدری است.
من این سرنوشت را برای هیچ مادری آرزو نمیکنم. هشت مارس امسال باید روزی باشد که به همه مادرانی که فرزندان و عزیزان دلبند آنها را متاسفانه کشتند و از آن فرزندان، از شور و گرما و لبخند و زندگی، فقط قاب عکسی برای مادران بجا نهادند، یاد کنیم و به همه این مادران ادای احترام کنیم.
اجازه دهید به نهاد مادران پارک لاله، مادران علیه اعدام و همه سازمانهایی که صدای این مادران را منعکس میکنند، درود بفرستم. من بویژه میخواهم به مادر فرزاد کمانگر درود های عمیق و قلبی خودم را تقدیم کنم. مادرانی همچون دایه سلطنه، در بدترین شرایط و با خون دل از آرزوهای فرزندان خود و از حرمت آنها بخوبی دفاع میکنند.
یکبار دیگر هشت مارس روز جهانی زن را به همه زنان و مردان آزاده دنیا تبریک میگویم. من مادری هستم که دلم، بارها از صدای تلفن و یا از صدای هیجان زده افراد، پایین ریخته و فکر کرده ام شاید خبر بدی برایم دارند! از همه شما میخواهم به فعالیتهای خودتان در دفاع از فرزندم ادامه دهید، نگذارید خبر بد بشنوم و نگذاریم دیگر هیچ مادری خبر بد بشنود.
آمینه قادری مادر زندانی سیاسی محکوم به اعدام، زانیار مرادی
چهارشنبه ۷ اسفند ماه برابر با ۲۶ فوریه ۲۰۱۴

پیام یک فعال کارگری به مناسبت هشت مارس روز جهانی زن!
ما فعالین داخل ایران سکینه محمدی آشتیانی را یک سمبل مبارزه با سنگسار تلقی میکنیم!
روز جهانی زن را به تمام زنان آزاده در دنیا و بویژه به زنان ایران تبریک میگویم. امیدوارم روزی برسد که زنان در ایران به همه حقوق انسانی خود دست یابند. متاسفانه این روزها در تبریز خبر ناگوار خودکشی سکینه محمدی آشتیانی را همه شنیده اند، سکینه نماد و سمبل مبارزه با سنگسار است، ما هم شنیدیم که او دست به خودکشی زده بوسیله سوزنهای خیاطی و گلدوزی به دلیل استرس های بسیار شدید و رفتار ضد انسانی با او و خانواده اش در طی سالیان طولانی. این دومین بار است که ایشان خودکشی کرده است.
متاسفانه یک خبر سنگسار دیگر در تبریز این ماهها توجه همه را بخود جلب کرد، محکومیت به سنگسار زهرا پورساعی و علی ساعی این حکم با تایید قوه قضاییه روبرو شده و ممکنست هر لحظه اجرا بشود. حکومت اسلامی بدلیل اعتراضات بین المللی ممکنست این دو نفر را مخفیانه سنگسار کند و باید مواظب این واقعه بود و با اعتراضات مانع اجرای حکم شد.
من یک کارگر زندانی بوده و در داخل زندان شاهد رفتار غیر انسانی شدید با زنان بوده ام. زنان در داخل زندانها در شرایط بسیار اسفناکی بسر میبرند، من این رفتار ضد زن را بشدت محکوم میکنم.
من برای نجات جان سکینه محمدی آشتیانی و آزادی این زن دردمند از زندان که سمبل و نهاد مبارزه با سنگسار است، از همه میخواهم با تشکیل آکسیونها ی گسترده، خواهان آزادی سکینه بشوند.
حکم فعلی سکینه ابقای حکم سنگسار به اضافه بیست سال زندان است. اعتراف گیریها در تلویزیون دولتی ایران، رفتار خشن با فرزندان سکینه و تحقیر و اذیت و آزار روزمره او در زندان و نگه داشتن خطر سنگسار بربالای سر او همه و همه شرایط بسیار بد روحی برای سکینه ایجاد کرده است. ایشان ده بار تقاضای انتقال به دیگر زندانها را نوشته اند با توجه به خاطرات وحشتناکی که در این زندان دارد، اما با خواست او مخالفت کرده اند، حکومت اسلامی میخواهد از سکینه انتقام یک حرکت بین المللی گسترده و انسانی را بگیرد. بدلیل تبدیل شدن او به یک سمبل و نماد شکست سنگسار در ایران!
سرگذشت سکینه در عین حال بیانگر وضعیت زنان در ایران و نقش و دخالت مذهب در زندگی زنان ایران در قرن بیست و یک است. این جنایات ضد بشری یعنی اعدام زنان و اعدام بطور کلی و سنگسار همواره در ایران ادامه داشته و رژیم جمهوری اسلامی باز هم این احکام را صادر میکند. اگر ما از طریق نهادهای حقوق بشری و افکار عمومی بین المللی فشار نیاوریم، این احکام صادر و اجرا خواهد شد. از تمامی عزیزان خواهش دارم که دست به یک اتحاد بزنید. فعالین مدافع حقوق انسانی و فعالین حقوق زنان ، فعالین کارگری دست به اقدام مشترک بزنیم و جلوی این احکام را بگیریم. جلوی شکنجه ها و پایمال شدن حقوق اولیه زنان و همه مردم ایران را با اتحاد و اعتراض حود باید بگیریم.
برای سکینه آرزوی بهبودی دارم. ما فعالین داخل ایران سکینه محمدی آشتیانی را یک سمبل مبارزه با سنگسار و قوانین ضد بشری دین اسلام تلقی میکنیم. این درد یک جامعه است این فریاد باید به گوش جهانیان برسد.
من بعنوان یکی از فعالین کارگری در ایران از اتحادیه اروپا و نهادهای بین المللی میخواهم به جنایات و تحمیل بی حقوقی وحشتناک علیه زنان در ایران اعتراض کنند. اتحادیه اروپا باید به اعتراض و نقد روی آورد و نه اینکه بعنوان یک باند مافیایی مالی رفتار کند.
همه میدانند که در داخل ایران خفقان و دیکتاتوری حاکم است و نمیتوان راحت حرف زد، پس باید در سطح بین المللی بیش از اینها به اعتراضات دامن زد.
یکبار دیگر روز جهانی زن را به همه تبریک میگویم. به امید روزی که جامعه ای بسازیم که در آن هیچ زنی تحقیر نشود و زن و مرد برابر باشند و هر دو از حقوق انسانی برخوردار باشند.
اسماعیل فتاحی فعال کارگری از تبریز
چهارشنبه ۱۴ اسفند ۱٣۹۲ برابر با ۵ ماه مارس ۲۰۱۴
بازتکثیر ازکمیته بین المللی علیه اعدام