سازمان بینالمللی کار(ILO) پیشبینی کرده که در نیمه دوم سال جاری میلادی و تحت تاثیر رکود حاصل از شیوع ویروس کرونا، ۱۹۵ میلیون کارگر تمام وقت در جهان بیکار شوند.این سازمان همچنین میگوید که از هر پنج کارگر در سطح جهان، بیش از چهار نفر آنها از تعطیلیهای کرونایی تأثیر گرفتهاند. گای رایدر، مدیرکل سازمان بینالمللی کاردر باره ابعاد افزایش بیکاری نوشته است: کارگران روزمزد بدون قرار داد رسمی که ۶۱ درصد از نیروی کار جهانی یا دو میلیارد نفر را تشکیل میدهند، در صورت از بین رفتن شغلهای خود، حتی برای زنده ماندن و تغذیه خانوادههای خود به پشتیبانی پولی نیاز دارند. وی تأکید کرد: اینها افرادی هستند که عمدتاً به حمایتهای اجتماعی عادی که همراه با مشاغل رسمی ارائه میشود دسترسی ندارند.
گزارش آیال او در باره وضعیت میلیونها کارگردر دوره بحران کرونا در حالی منتشر شده که بر اساس آمارهای همین سازمان در نوامبر سال ٢٠١٩ رقمی بین ١۵٠ تا ١٧٠ میلیون نفر در جهان بیکار بوده و بیش از ٧٠٠ میلیون نفر با قراردادهای موقت مشغول به کار بودند. ۴٠ درصد از نیروی کار شاغل عمدتا در بخش ساختمان؛ خدمات و.. با دستمزدهای زیر خط فقر مجبور به گذران زندگی شان هستند. بیشترین آمار بیکاری مربوط به هند و اقتصادهای جنوب شرقی آسیا و کشورهای بحران زده آمریکا ی لاتین از جمله برزیل و آرژانتین بوده است.
آنچه مسلم است در ادامه بحران اقتصادی و رکود سرمایه داری و در این دوره به بهانه شیوع کرونا بیکارسازیهای گسترده در سطح جهان در دستور دولت ها و سرمایه داران قرار گفته است. حدت و شدت این بیکارسازیها بسته به کشورها و اقتصادی های بزرگ و قدرت اقتصادی هر کشور متقاوت خواهد بود.لازم به توضیح است در طول دوره چهار ساله گذشته روند بیکاری در جهان سیر نسبتا صعودی داشته است. در همین حال در آمریکا ترامپ مدعی ایجاد اشتغال میلیونی شده که واقعیت ندارد. در اروپا رشد اقتصادی چندان بالا نیست رقمی بین ۲ تا ۵ درصد آخر سال گذاشته اعلام شده است. نرح بیکاری در شمال و جنوب اروپا بین ۶ تا ٢۶ درصد می باشد. به آمار و ارقام چین رشد اقتصادی و افزایش صادرات و ادعای ایجاد اشتغال هم اعتمادی نیست. بحران اقتصادی ورکود تولید ادامه داشته و به تبع آن بیکاری نیز افزایش یافته است. این وضعیت اقتصادی و بیکاری درپایان سال ٢٠١٩ بود.
از اوایل سال ٢٠٢٠ و با شیوع جهانی کرونا شبح و خطر بیکارسازیهای گسترده بر فراز جهان به حرکت در آمده است. در اکثر کشورهای اروپایی از اواسط مارس فعالیتها ی تولیدی تعطیل و کارگران به مرخصی اجباری رفته اند. بر اساس اخبارو گزارشات این وضعیت تا اواخر ماه آوریل ادامه پیدا خواهد. در طول این مدت دولت ها و کارفرمایان ناچارند کمی بیشتر از نصف آخرین دستمزدهای کارگرانشان را بپردازند.این دوره و برنامه دولت ها برای مقابله با کرونا موقت بوده و برنامه های بعدی در راه می باشد.
هنوزدر آغاز بحران کرونا و اثرات و تبعات آن هستیم. بیکارسازی دهها میلیونی کارگران مدتهاست که آغاز شده است. بر طبق همین گزارش در کنار این بیکارسازی ناشی از بحران کرونا، ۲ میلیارد نیروی کارکن نیز که بخشا شاغلند ولی درآمدهایشان کفاف زندگی شان را نمی دهد؛ خطر پرتاب شدنشان به ارتش میلیاردی بیکاران جهان وجود دارد. وضعیت تیره و تاری در انتظار کارگران و مردم کارکن در جهان قراردارد.در یک خبر دیگر روز چهارشنبهWTO سازمان تجارت جهانی اعلام کرد اقتصاد جهان ٣٢ درصد سقوط خواهد کرد و این عمیق ترین سقوط می باشد. کریستالینا جیورجیوا، رئیس صندوق بینالمللی پول گفته است با بدترین وضعیت اقتصادی بعد از «رکود بزرگ» ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۳ مواجه هستیم.
اینها بزرگترین نهادهای سرمایه داری جهانی هستند که چنین ابراز نگرانی کرده و هشدار می دهند. در همین حال همینها خود از عاملان و بانیان فقر و فلاکت و بی حقوقی میلیونها کارگر بوده و با این هشدارها و ابراز نگرانی هایشان دارند برای آینده و دوران پسا کرونا حط و نشان برای کارگران و مردم می کشند.
بحران کرونا کارو زندگی و معیشت میلیارد ها انسان را در جهان را تحت تاثیر قرار داده و دولت ها ها و کل نظام سرمایه داری مجبور به واکنش اجباری به این وضعیت شده اند. در این میان طبقه سرمایه و دولت های سرمایه داری ادعا می کنند که “بسته های کرونایی حمایت از مردم” را مصوب کرده و در حال اجرایش می باشند. ٩٠ درصد این بسته ها که سر به هزاران میلیارد دلار می زند، به صاحبان صنایع و سرمایه داران و بخش تولید اختصاص داده شده است. در واقع این بسته ها “بسته نجات سرمایه از بحران کرونا” و جلوگیری از رکود تولید و کاهش سود و درآمد طبقه سرمایه دار و فراهم آوردن زمینه های جهش تولید در دوره پسا کرونا می باشند. در این میان چندرغازی هم برای ٢ تا نهایتا ۴ ماه تازه اگر بیماری کرونا گسترش یابد، به کارگران و کارکنا ن پرداخت خواهد شد. این پرداختی رقمی بین ۵۶ تا ۶٧ درصد آخرین حقوق و دستمزدهای کارگران و کارکنان می باشد. یعنی این هم از جیب کارگران پرداخت میشود.
در کنار این بیکارسازیها وضعیت دسترسی به امکانات بهداشت و درمانی در دوران کرونا هر روز بد و بدتر میشود. سازمان بهداشت جهانی در گزارشی در باره وضعیت بهداشت و دوا و درمان در دوره کرونا گزارش داد نزدیک به نصف جمعیت جهان دسترسی بسیار محدود به ابتدایی ترین خدمات دوا و درمان و بهداشت دارند. نزدیک به یک میلیارد نفر امکان دسترسی به آب آشامیدنی و وسایل ابتدایی ضد عفونی نظیر صابون و ژل ضدعفونی را ندارند. صدها میلیون کارگر و مردمان زحمتکش بی مسکن می باشند. فقط در کشورهای اروپایی به اعتراف دولت ها و انستیتوهای تحقیقاتی نظیر اتحادیه مصرف کنندگان اروپایی سطح درآمد و زندگی مردمان کارکن بین ١۵ تا ٣۵ درصد سقوط کرده است . در کشورهای در حال توسعه و جهان سوم این رقم بالای ۴۵ درصد اعلام شده است. و این وضعیت بدتر هم خواهد شد.
بحران کرونا ظرفیتهای ضد انسانی سرمایه داری را امروز بیش از هر زمان دیگری در برابر چشمان مردم جهان قرار داده و ضرورت به زیر کشیدن این نظام ضد انسانی و استثمار و بربریت مدرن وحشی را بر همگان روشنتر است. نظامی که علیرغم ادعاهای پیشرفت تکنولوژی و دستاوردهای علمی اش در برابر یک ویروس به زانو درآمده و از فراهم آوردن حداقل های بهداشت و دوا و درمان برای مقابله با این ویروس عاجز و درمانده شده است. وقاحت وبی شرمی شان تا آنجا پیش رفته که در توجیه بی عملی شان برای مقابله با کرونا تئوری ضد انسانی “مصونیت گله ای ” را مطرح کرده و کاری برای مهار کرونا در عمل نمی کنند.
پاسخ این وضعیت سوسیالیسم و انقلاب ، لغو کار مزدی وبه زیر کشیدن کل نظام سود و ارزش اضافه طبقه سرمایه دار و کل دولتهایشان است. طبقه سرمایه دار و دولتهایش در تدارک آینده تیره و تاری برای طبقه کارگر و کل بشریت می باشند. طبقه کارگر جهانی و کل بشریت برای پایان دادن به این وضعیت باید وسیعا دست به اعتراض زده بحران کرونا را همراه بحران نظام سرمایه بر سر این نظام کوبیده و به این سیستم غیر انسانی پایان دهند.*
محمد شکوهی
انترناسیونال ۸۶۳