انترناسیونال ۸۳۱
پرسش از شهلا دانشفر
انترناسیول: روزهای چهارم و پنجم شهریور شاهد برگزاری گردهم آیی و تظاهرات پرشور بازنشستگان بودیم. ارزیابی شما از برگزاری این تجمعات و تاثیرات آن چیست؟
شهلا دانشفر: تجمعات بازنشستگان در این هفته یک پاسخ درخور به سرکوبگری های حکومت اسلامی و تبلوری از اتحاد و همبستگی مبارزاتی کارگران و بخش های مختلف جامعه علیه فقر، گرانی، تبعیض و کل بساط دزدسالار حاکم بود.
تجمعات بازنشستگان در تهران در روزهای ۴ و ۵ شهریور مقابل وزارت کار و دفتر روحانی و در اصفهان در روز چهارم شهریور در میدان انقلاب شهر بر پا شدند. بدین ترتیب در حالیکه حکومت اسلامی سرکوبگری هایش را شدت داده و احکام زندان و شلاقش را به رخ جامعه میکشد، بازنشستگان با شعارزندانی سیاسی آزاد باید گردد و با خواستهایی چون به رسمیت شناخته شدن تشکلهای مستقل موجود، حق تشکل، حق اعتصاب، حق تجمع، آزادی بیان و آزادی بدون قید وشرط تمامی زندانیان سیاسی به میدان آمدند و برخواستهای فوری معیشتشی شان پای فشردند و شعار”معیشت، منزلت، حق مسلم ماست” را سر دادند. بدین ترتیب بازنشستگان دو روز متوالی به خیابان آمدند و با فریاد خواستهایشان و با شعارهای “حقوقهای نجومی، فلاکت عمومی”، بازنشسته بیدار است، از استثمار بیزار است”، راهپیمایی کردند و اعتراضشان را به فقر، به گرانی، به فاصله عظیم طبقاتی در سطح جامعه و به اختلاسها و دزدیها اعلام کردند و این صدای اعتراض کل جامعه بود که بازنشستگان آنرا نمایندگی کردند. از همین رو فراخوان بازنشستگان به این تجمعات با اقبالی اجتماعی روبرو شد و ۳۴ تشکل و گروه بازنشستگان، معلمان، دانشجویان، دانش آموزان و گروههای مختلف مردمی به آنان پیوستند. به این اعتبار تجمعات بازنشستگان در این هفته به نمایشی شکوهمند از همبستگی مبارزاتی در سطح جامعه تبدیل شد. بدین ترتیب تجمعات اعتراضی بازنشستگان در این هفته شکل عملی متحد شدن ۹۹ درصدی های جامعه حول خواستهای سراسری شان و رفتن بسوی تجمعات و اعتصابات سراسری را نشان داد.
بازنشستگان همچنین در تجمعات اعتراضی شان با شعارهایی چون “دشمن ما همین جاست، دروغ میگن آمریکاست”، “سوریه را رها کن، فکری به حال ما کن”، “جنگ افروزی را رها کن، فکری به حال ما کن” ، پاسخ بهانه کردن تحریم ها از سوی حکومت برای عقب زدن خواستهای جامعه و تشدید سرکوبها را دادند.
تجمعات بازنشستگان و قطعنامه ها و بیانیه هایشان در عین حال گام مهمی در تعین دادن بیشتر بر خواستهای سراسری جامعه بود. از جمله آنها در اعتراضاتشان بر خواستهایی چون افزایش حقوقها به بالای خط فقر هفت میلیونی، درمان رایگان و بیمه ای کارآمد، تحصیل رایگان برای همه کودکان و تامین مسکن و بازگردانده شدن پولهای به سرقت رفته از صندوق بازنشستگی به این صندوق تاکید کرده و خواستهای کل جامعه نمایندگی کردند.
و بالاخره اینکه تاکید بازنشستگان بر حقوق و آزادی های پایه ای مثل حق تشکل، حق اعتصاب، حق تجمع و آزادی بیان بدور از هرگونه امنیتی کردنی و در کنارش فریاد زندانی سیاسی آزاد باد گردد عزم جامعه را برای باز کردن در زندانها و برای داشتن جامعه ای آزاد و انسانی به نمایش گذاشت.
بدین ترتیب بازنشستگان به این اعتبار تجمعات بازنشستگان در این هفته یک اتفاق مهم در مقطع سیاسی کنونی و حرکت اعتراضی آنها نوین بود و در برابر کل جامعه راه نشان داد.*