در حمایت از زندانیان محروم از دارو و درمان

مصاحبه با شيوا محبوبى سخنگو و سرور كاردار مسول كميته مبارزه براي آزادى زندانيان سياسي در ايران
انترناسیونال: کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران چندین هفته است که کمپینی را به پیش می برد تحت عنوان: “نگذاريد قلبشان از تپش باز ايستد”، این کمپین چه اهدافی دارد؟ به چه شکل به پیش می رود و تا بحال چه فعالیت هایی داشته است؟
شيوا محبوبى: هدف كمپين “نگذاريد قلبشان از تپش باز ايستد” حمايت از زندانيان سياسي محروم از دارو و درمان است. اين كمپين تلاش دارد وضعيت اين زندانيان را در سطح وسيعى مطرح كند. “اعدام هاى خاموش” یعنی محروم كردن زندانيان از درمان و كشتنشان، را از اين طريق افشا كرده و افكار عمومى و سازمانهاي جهانى را در راستاى فشار به رژيم اسلامى جهت فراهم كردن فورى امكانات پزشكى و درمانى براى اين زندانيان بسيج كند. اين كمپين با اعلام دو ماه كار فشرده از ١٠ اكتبر ٢٠١٣ شروع شده است.
بدنبال سياست محروم ساختن زندانيان سياسي از دارو و درمان توسط رژيم ما شاهد اخبار هر روزه وخيم شدن وضعيت جسمى و روحى زندانيان بوده ايم. جمهوری اسلامی هميشه از قطع دارو و درمان در زندان به عنوان شكنجه استفاده كرده است، اما در طى دو – سه سال اخير شاهد يك اقدام هدفمند و سيستماتيك رژيم در اين زمينه هستيم. جان باختن چند نفر از زندانيان سياسي از جمله مورد اخير افشين اسانلو، مسئله محروميت زندانیان از دارو و درمان را در افكار عمومى تا حدى برجسته كرد اما اقداماتى مداوم و پيگيري در اعتراض به اين قتلها صورت نگرفت. كميته مبارزه براى آزادى زندانيان سياسي در ايران لازم دانست كه هر چه سريعتر در اين رابطه اقداماتى صورت بدهد.
شما اگر به اعتراضات مردم به جنايات رژيم نگاه كنيد اين را متوجه ميشويد كه خوشبختانه افكار عمومى به احكام اعدام حساس بوده و هر بار حكم اعدامى را اعلام ميكند اعتراضات وسيعى جهت به عقب راندن رژيم صورت ميگيرد. رژيم كاملا به اين امر واقف است كه مردم هر بار در سطح دنيا به اعدامها اعتراض ميشود و به همين دليل جهت جلوگيرى از رويارويى با اين اعتراضات دست به از بين بردن زندانيان از طریق “اعدام خاموش” زده است. زندانى كه به دليل وضعيت غير انسانى زندان و شكنجه هاى كه متحمل شده است دچار بيماريهاى مختلف روحى و روانى شده است و يا از قبل بيماري خفيفي داشته و شرايط زندان باعث پيشرفت بيماريش شده است اينبار علاوه بر همه فشارها در زندان از دارو و درمان نيز محروم ميباشد. رضا شهابى كارگر زندانى كه وضعيت جسميش هر روز بدتر ميشود و اجازه معالجه موثر در خارج از زندان به او داده نميشود در نامه اي گفته بود كه به جاى معالجه به او مرتب مورفين ميدهند به طوريكه عملا به مرفين معتاد شده است. محمد رضا پورشجرى وبلاگ نويس زندانى، يكبار در زندان سكته قلبى كرد و در حال حاضر به دليل بيماريش بسختى ميتواند راه برود. اما با وصف بر اين جنايتكاران رژيم به او گفته بودند اگر ميخواهد درمان شود بايد مصاحبه تلويزيونى كند. صدها تن از زندانيان سياسى در وضعيتي غير قابل تصور شبها و روزهايشان در زندان سپرى ميشود و شاهد مرگ تدريجى خود هستند. وضعيت زندانيان با جرائم غير سياسي از اين هم بدتر است. در زندان بندرعباس يا در ندامتگاه كرج هفته اي ٢ الى ٣ نفر ميميرند و مزدوران رژيم همبنديهايشان را مجبور ميكنند كه جسدشان را از سلول بيرون بياورند. ما اميدواريم در پرتو اين كمپين وضعيت غيرانسانى كه اين زندانيان در آن نگهداري ميشوند را نيز افشا كنيم. قتل عام خاموشى در زندانها در جريان است اما متاسفانه در سطح وسيعى منعكس نشده است و در نتيجه اعتراضات زيادى در رابطه با آن صورت نگرفته است.
با توجه به نكات بالا و عدم وجود يك كمپين وسيع و متمركز در رابطه با زندانيان محروم از دارو و درمان، كميته مبارزه براي آزادى زندانيان سياسي كارزارى دو ماهه به نام “نگذاريد قلبشان از تپش باز ايستد” را در حمايت از زندانيان سياسى محروم از دارو و درمان فراخوان داده است. شروع اين كمپين با دو ماه فعاليت فشرده آغاز شده است. اين كمپين از دهم اكتبر ٢٠١٣ مصادف با روز جهانى عليه اعدام الى ١٠ دسامبر ٢٠١٣ مصادف با روز جهانى حقوق بشر ادامه خواهد داشت. در طول اين دو ماه ما تلاش ميكنيم با برجسته كردن اسامى و وضعيت زندانيان سياسي محروم از دارو و درمان و افشاى برخورد جنايتكارانه رژيم با اين زندانيان افكار عمومى را جهت فشار به رژيم بسيج نمايد. ما تا حال ليست بيش از هشتاد و پنج زندانى سياسي را با مشخصاتشان و نوع بيمارى كه دارند تهيه كرده ايم. طبعا اين ليست درصد بسيار كمى از زندانيان محروم از دارو و درمان را در بر میگیرد. از دهم اكتبر هر روز اسم و شرح حال يك يا دو زندانى سياسي محروم از درمان را به زبانهاي فارسي و انگليسي در وبلاگها و سايتها منتشر كرده است و اين روال را دهم دسامبر ادامه خواهد داشت. براي ليست افرادى كه تاكنون اعلام شده اند ميتوانيد به لينك زير مراجعه نماييد.
https://www.facebook.com/zendani.siasi?fref=ts
http://tinyurl.com/ppydueo
http://cfppienglish.wordpress.com
ما همچنين طومار حمايتى را جهت حمايت از اين زندانيان شروع كرده ايم.
http://www.change.org/en-GB/petitions/don-t-let-their-heartbeats-stop
در عين حال در طول اين مدت ما طى نامه اى از احمد شهيد گزارشگر ويژه سازمان ملل درخواست كرديم تا روى وضعيت زندانيان محروم از دارو و درمان در گزارشش تاكيد كند. در روز چهارشنبه ٢٣ اكتبر در زمان ارائه گزارش احمد شهيد گزارشگر ويژه سازمان ملل در مورد وضعيت حقوق بشر در ايران در مجمع عمومى سازمان ملل يك حركت اعتراضى تويترى فراخوان داديم كه در همان ساعت تعداد وسيعى جهت حمايت از زندانيان سياسى محروم از دارو و درمان به احمد شهيد تويت كردند. كميته همچنين در نامه اى از تمامى سازمانها، اتحاديه هاى كارگرى و مجامع بشردوست از جمله سازمان عفو بين الملل، سازمان رهايى از شكنجه، سازمان پزشكان براى حقوق بشر، فدراسيون جهانى كارگران ترانسپورت، كميسيون حقوق بشر اتحاديه اروپا خواسته اند كه در اين رابطه اقدام كنند. گزارشى ٣٠ صفحه اى شامل ليست بيش از ۸٥ نفر زندانى سياسي محروم از دارو و درمان به دولت كانادا، دولت انگلستان، احمد شهيد گزارشگر ويژه سازمان ملل و عفو بين الملل در آمريكا ارسال گرديد. تماسها و اقدامات جهت جلب پشتيباني جهانى براي اين زندانيان همچنان ادامه دارد. در طول اين مدت سه برنامه زنده تلويزيونى زندانيان سياسى به اين كمپين اختصاص داده شده است. درچندين رسانه مختلف فارسى زبان با مسئول و همچنين سخنگوى كمپين مصاحبه شده است. ما اميدواريم كه اين دو ماه شروع كمپينى وسيع و موثر در فشار به رژيم جهت دادن دارو و درمان به زندانيان باشد.
انترناسیونال: این کمپین در روحیه زندانیانی که شما آنها را معرفی کرده اید و یا سایر زندانیان و همچنین در فضای زندانهای ایران چه تاثیر و انعکاسی داشته است؟
سرور كاردار: بی‌ شک مطرح کردن مشکلات و درد و رنج این عزیزان در سطح بین‌المللی به آنها انرژی میدهد و تحمل آن دردها را شاید کمی‌ آسانتر مینماید و حمایتها به آنها روحیه می دهد. ولی‌ هدف این کمپین به صدا در آوردن زنگ‌های خطر و هشدارهای جدی افشاگرانه‌ای است در سطح بین‌المللی، که در نهایت به بسیج افکار عمومی بر علیه اعدامهای خاموش در ایران و در سطح بین‌المللی بینجامد. این کمپین در واقع تاکتیک بسیار خطرناک و موثر رژیم در جهت حذف فیزیکی‌ مخالفان خود یعنی‌ اعدامهای خاموش را افشا نموده و بدین ترتیب ظرفیت تاثیرگذاری نیروهای علیه اعدام در سطح جهانی‌ را ارتقا میدهد، که در نهایت برآیند سیاسی این تحرکات مطمئناً همان فشار سیاسی بین‌المللی است که قدرت تعرض جانیان اسلامی را بشدت تضعیف مینماید. همانطور که شیوا اشاره کردند نامهٔ حمایتی زندانیان از داخل زندان از این کمپین خود نشان دهنده این است که کمپین توانسته درست به خال بزند و تاکتیک جنایتکارانهٔ رژیم را برملا نموده و در نهایت تلاش‌های مبارزاتی داخل کشور را با مبارزات خارج از کشور بر علیه جنایات رژیم برای اولین بار به این صراحت و قدرت پیوند زند. این پیوند را باید تعمیم و گسترش داد، این پیوند راه نشان میدهد و این پیوند را جشن باید گرفت. بهترین تائید این مدعا نامهٔ خود این قربانیان قتلهای خاموش به امضای ۲۵ عزیز زندانی از زندان رجایی شهر میباشد. در این نامه چنین آمده است:
زندانیان سیاسی و عقیدتی‌ که از بیماری‌های مختلف در رنج و عذاب هستند و تلاش و پیگیری جهت آزادی و کاستن آلام آن‌ها همواره در اولویت کاریه فعالان سیاسی و حقوق بشری بوده است. اهمیت این مساله و از آنجا ناشی‌ می‌شود که این زندانیا‌ن علاوه بر تحمل احکام ظالمانه می‌باید درد و رنج و بیماری را نیز تحمل نمایند و این رنج مضاعف با محدود بودن امکانات بهداشتی و درمانی و دارویی در پاره‌ای موارد ابعاد مصیبت واری به خود می‌گیرد. مرگ زنده یاد هدی صابر، محسن دکمه‌چی‌، افشین اسانلو و … در گذشته نه‌چندان دور گواه این مدعاست، نقطه اوج نگرانی‌ و این تأسف آنجائی است که برخی زندانیان سیاسی و عقیدتی‌ همچون آقایان امان الله مستقیم، ماشالله حائری و … علیرغم داشتن مجوز عدم تحمل کیفر از پزشکی قانونی مجبور به گذراندن ایام در شرایط سخت زندان می‌باشند، که انتظاری می‌رود مسئولان ذیربط با نگاهی‌ انسانی‌ همراه با تدبیر و عقلانیت مقدمات آزادی این عزیزان را فراهم نمایند. ما جمعی‌ از زندانیان سیاسی عقیدتی‌ زندان رجایی شهر کرج ضمن حمایت از کمپین نجات بیماران از دیگر تلاشگران سیاسی و حقوق بشری نیز در خواست می‌نمایم در این زمینه اقدامات انسان دوستانه خود را افزایش بخشند. آری نگذارید قلبشان از تپش باز ایستد.”
در همین زمینه ۴۶ نفر از زندانیان مریض از زندان اوین چنین می‌نویسند :”با قدردانی‌ از اقدام برگزار کنندگان كارزار حمايت از زندانيان بيمار در اروپا ، کانادا و آمریکا. ما زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین و زندانیان بیمار به دلیل مشکلات ساخته و پرداخته توسط رژیم اسلامی و رسیدگی‌های پزشکی در رنج و عذاب میباشیم. تعدادی از ما با خطر جدی و از دست دادن جان خود و نقص عضو مواجه هستیم. در کنار تمامی فشار‌ها و سختی‌هایی‌ که در زندان بر زندانیان وارد میگردد، بسیاری از زندانیان به دلیل قرار گرفتن در شرایط نامناسب بهداشتی و درمانی به بیماری‌های زیادی مبتلا شده اند امکانات درمانی بسیار ناچیز، محدود و غیر موثر می‌‌باشد. در مواردی زندانیان مجبورند هفته‌ها یا ماه‌ها در زندان بمانند تا رسیدگی به وضعیت پزشکی‌شان گردد و یا به خارج زندان اعزام شوند که به وخیم تر شدن بیماری آنان منجر میگردد و حتی در بعضی موارد پزشکان قانونی رای بر عدم تحمل کیفر زندانیان صادر می‌کنند ولی‌ مسئولین قضايى هیچ توجّهی به آن نمیکنند. درگیر شدن زندانیان بیمار در سیکل کاغذ بازی‌ها و بوروكراسى باطل اداری زندان جهت اعزام به بیمارستان علیرغم تشخیص و تاکید پزشکان بهداری زندان، رفتار توهین آمیز و قرون وسطایی با زندانیان در بستن و زنجیر کردن زندانیان بیمار به تخت بیمارستان و قرار دادن آنها در شرایط غیر انسانی‌ و زجر آور باعث میشود که آنها بازگشتن به زندان و ناتمام گذاردن درمان را انتخاب كنند. زندانیان بیمار با وجود اینکه بیماریشان خیلی حاد است، از پوشیدن لباس تحقیر آمیز زندان و داشتن دستبند سر باز میزنند و به این دلیل به بیمارستان اعزام نمیشوند. نبود امکانات پزشکی، دارو و تغذیه سالم و محیط بهداشتی شرایط را بر زندانیان هر روز سخت تر میکند. ما امضا كنندگان زير به این طریق مراتب قدردانی‌ خود را از زحمات و حمایت‌های بی‌ دریغ خالصانه و انسان‌دوستانه برگزار کنندگان كارزار – نگذاريد قلبشان از تپش باز ايستد – در حمايت از زندانیان سیاسی بیمار اعلام می‌داریم و توجه همگان را به وضعيت حاد زندانيان سياسي بيمار و حمايت از اين زندانيان جلب مینمایم.
امضا كنندگان:
۱- امیر درستی، ۲- رضا شهابی، ۳- بهنام ابراهیم زاده، ۴- سید محمّد ابراهیمی، ۵- امید شاه مرادی، ۶- مجید محمّدی معین، ۷- محمّد مهدی ساجدی فر، ۸- غلام رضا خسروی، ۹- مجید اسدی، ۱۰- محمد صایمی، ۱۱- هانی یازرلو، ۱۲- سید محمّد حیدری، ۱۳- رضا اکبری منفرد، ۱۴- علی‌ معزی، ۱۵- حمید مرادی، ۱۶- امیر اصلانی، ۱۷- مصطفی دانشجو، ۱۸- افشین کرم پور، ۱۹- فرشید یداللهی، ۲۰- محمد داوری، ۲۱- سینا عظیمی‌، ۲۲- شاهین دادخواه، ۲۳- اسماعیل عزیزی، ۲۴- علیرضا سیدیان، ۲۵- سعید عابدينى، ۲۶- غلامرضا حسینی، ۲۷- رضا انتصاری، ۲۸- رسول اعتصامى، ۲۹- علیرضا احمدی، ۳۰- امید بهروزی، ۳۱- داوود اسدی، ۳۲- علی‌ علایی، ۳۳- پژمان عبدالحسین زاده، ۳۴- پیمان کاس‌ نژاد، ۳۵- یعقوب ملکی، ۳۶- مهدی خدايى، ۳۷- رسول اسماعیل زاده، ۳۸- اسماعیل برزگر، ۳۹- حامد هوریابند ٤٠- علی رضایی قصاب زاده ٤١- وحید اصغری ، ٤٢- امید زارعی نژاد، ٤٣- محمد هادی بردبار، ٤٤- فرشید فتحی، ٤٥- سالارستوده، ٤٦ – حسن سیسختی، ٤٧- کامران ایازی.
بند ٣٥٠ زندان اوين، سوم آبان ماه ١٣۹٢
انترناسیونال: چه پاسخی به فراخوانهای شما در خارج و یا داخل ایران داده شده است؟
شيوا محبوبى: ويژگى اين كمپين در اين است كه زندانيان از زندانهاي مختلف از اين كمپين پشتيبانى كرده اند. ما زمانى كه شروع به اعلام ليست زندانيان محروم از دارو و درمان و شرح حال اين زندانيان كرديم، از زندانهاي مختلف و يا از سوى زندانيان سابق در ايران تماس گرفته شد و خواهان اضافه شدن اسامى تعداد ديگرى بودند. زندانيان در زندانهاى مختلف از اين كمپين حمايت كردند. براى مثال ٤٧ نفر از زندانيان سياسي بند ٣٥٠ زندان اوين و ٢٥ تن از زندانيان سياسى زندان رجايى شهر در فراخوانهاى جداگانه و با ارسال نامه به مجامع بين المللى خواهان رسيدگى به وضعيت زندانيان بيمار شده و از كمپين “نگذاريد قلبشان از تپش باز ايستد”، حمايت كردند.
در خارج از از ايران در هفته اخير كميته مبارزه براى آزادى زندانيان سياسى در شهر برن سوئيس، لندن انگلستان و اسلو نروژ در تظاهراتهايى كه عليه اعدامهاي اخير فراخوان داد. همزمان “اعدامهاى خاموش” و كشتن زندانيان با محروم كردنشان از دارو و درمان را محكوم كرده و در اين زمينه افشاگرى كردند. تعدادى از رسانه ها و فعالين مدافع حقوق انساني نيز با اختصاص دادن برنامه تلويزيونيشان و منعكس كردن اين كمپين در نشريات و سايتهاي اينترنتيشان از اين كمپين دفاع كرده اند.
اين كمپين در شرايط كنونى از اهميت زيادي برخوردار است چرا كه با سر كار آمدن روحانى دولتهاى غربى و رسانه هاى وابسته به آنها و طرفداران اصلاح طلبان مرتبا تبليغ ميكنند كه وضعيت در ايران بهتر شده و روحانى زندانيان را آزاد ميكند. طبعا همه مردم ميدانند كه اين ادعايى بيش نيست. اعدام حدود ٣٠٠ نفر زندانى از زمان روى كار آمدن روحانى و اعدام ١۹ نفر از زندانيان سياسى در هفته هاى اخير تنها چند نمونه از سياست جنايتكارانه رژيم و دولت روحانی ميباشد. در كنار اين اعدامهاى علنى و اعلام شده، وضعيت زندانيان محروم از دارو و درمان از زمان روى كار آمدن روحانى به مراتب بدتر شده است. ما تلاش داريم به مردم اين بعد وسيع جنايت رژيم را بشناسانيم و از مردم بخواهيم به اين قتل عام اعتراض كنند. من معتقدم هنوز حساسيت وسيع و عمومى در سطح دنيا به وضعيت زندانيان محروم از دارو و درمان وجود ندارد. صدها زندانى سياسي كه از درمان محروم هستند عملا در ليست “اعدامهاى خاموش” قرار دارند، و هر لحظه ممكن است جانشان را از دست بدهند. در طول دو هفته اخير اعتراضات زيادى در رابطه با احكام اعدام و اعدام زندانيان سياسي صورت گرفت اما در بسيارى از اين اعتراضات صحبتى از زندانيانى كه به “اعدام خاموش” محكوم شده اند، نشد. به نظر من اين بايد تغيير كند. رژيم تاكتيكهاي مختلفى به كار ميبرد و ما بايد به اين امر واقف باشيم. هر جا عليه اعدام اعتراض ميشود بايد به محروميت زندانيان از دارو و درمان و كشتنشان از اين طريق اعتراض شود. محروم كردن زندانى از دارو درمان مساويست با “اعدام خاموش”. تمامى تشكلها و احزاب و شخصيتهاى مدافع آزادى زندانيان سياسى و عليه اعدام بايد افشاگرى از اين جنايت رژيم و فشار به رژيم جهت دادن دار و درمان به زندانيان را در اولويت فعاليتهايشان بگذارند.
انترناسیونال: آخرین اخبار درباره وضعیت زندانیان سیاسی در ایران چیست؟
سرور كاردار: واقعیت این است که جمهوری اسلامی یک رژیم ضد انسان، ضد زن، ضد کودک، ضد کارگر، ارتجاعی، عقب مانده، سرکوبگر، و یک رژیم کشتار و شکنجه و زندان و اعدام و شلاق و حجاب و تحقیر و فلاکت و فقر و بدبختی و بی‌آیندگی است. نارضایتی عمیق مردم جان بر لب رسیده از جمهوری اسلامی هر لحظه می تواند به شورشی بزرگ برای نان و آزادی تبدیل شود و جمهوری اسلامی را در هم بشکند. این جاست که رژیم اسلامی برای ایجاد ارعاب ووحشت، بر وحشگیری خود افزوده و تنها در دوره تقریبا سه ماهه آغاز به کار دولت حسن روحانی، بالغ بر سیصد نفر اعدام شده اند. اعدامهای گسترده‌ همگام با مذاکرات اتمی‌ صورت گرفته و میگیرد. روز شنبه ٢٦ اكتبر زندانى سياسي حبیب الله گلپری پور، رضا اسماعيلى و ١٦ زندانى سياسي ديگر اعدام شدند. روز دوشنبه چهارم نوامبر شيركو معارفى، زندانى سياسي شناخته شده را اعدام كردند. خانواده زندانيان اعدام شده حتى اجازه برگزارى مراسم بزرگداشت عزيزان جان باخته‌شان را نداشتند.
اعتراف آشکاردادستان رژیم به علت و نحوه اعدام گروهی زندانیان سیاسی، دال بر این است که این بار نیز بخشی از زندانیان سیاسی دربند، قربانی انتقام جوئی و سیاست سرکوب و کشتار همیشگی‌ رژیم شده اند، این در حالیست که نام زانیار و لقمان مرادی از زندانیان سیاسی هنوز در لیست اعدام رژیم قرار دارد و خطر سر به نیست کردن، آنها را تهدید می‌کند. جان تعداد وسيعى از زندانيان سياسي كه به واسطه محروميت از دارو و درمان به اعدام خاموش محكوم شده اند، در خطر ميباشد. محروميت زندانيان از دارو و درمان هدفمند است، زجر كش كردن زندانى فرقى با اعدام كردن ندارد، زجركش كردن زندانى اعدام خاموش است، اعدام كردن تنها به چوبه دار كشيدن و به جوخه اعدام سپردن نيست. محروم كردن زندانى از دارو و درمان كشتن تدريجى و دردناك يك زندانيست. رژيم آگاهانه و هدفمند اين روش را به كار ميبرد چرا كه به اين طريق زندانى را از بين ميبرد، اسامى اين زندانيان در ليست محكومين به اعدام و يا اعدام شدگان قرار نميگيرد، از لحاظ جهانى آمار اعدامهايش را پايين مياورد و با اعتراض مردم روبرو نميشود. ما بايد آگاهانه به اين محروميت زندانيان از درمان كه اعدام خاموش است اعتراض كنيم. در هر نقطه اى از دنيا كه اعتراض عليه اعدام و احكام اعدام صورت ميگيرد بايد همزمان و به همان اندازه اعدامهاى خاموش را افشا كرده و به آن اعتراض كرد. نبايد فراموش كرد كه محروم كردن زندانى از دارو و درمان توسط رژيم، زندانى را در ليست محكومين به اعدام خاموش قرار دادن است. محروم كردن زندانى از درمان مساوی است با اعدام.
و اما با این همه سبعیت رژیم، زندانیان سیاسی توانسته اند با تکیه بر تجربیات چندین دهه مبارزه در بیشتر موارد چهرهٔ کریه رژیم را به جهانیان نشان داده و حمایت جهانی‌ را برای وادار کردن رژیم به عقب نشینی کسب نمایند.
انترناسیونال: برای موفقیت این کمپین و برای دستیابی به هدف اصلی خود یعنی آزادی زندانیان سیاسی در ایران چه فعالیت ها و برنامه هایی را در دستور کار خود دارید؟
سرور كاردار: کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی تلاش خواهد کرد که پیوندهای مبارزاتی خود را با داخل کشور هر چه قویتر سازد. در این راستا کمپینها با قدرت و تنوع بیشتر ادامه خواهند داشت. مبارزات خیابانی بخش مهمی‌ از کار کمپین خواهد بود در عین حالی‌ که به موازات آن کار لابیستی و تبلیغی سیاسی با تمام قدرت ادامه خواهد یافت. دیدارهای پارلمانی در کشورهای مختلف با پارلمنترها، فعالین موثر حقوق بشری، احزاب سیاسی، تشکل های کارگری و تبادل اطلاعات در مورد وضعیت زندانیان سیاسی بی‌ وقفه ادامه خواهد داشت. روشن است که برنامه‌های زنده تلویزیونی برای آزادی زندانیان سیاسی سهم و نقش مهمی‌ در رسیدن به اهدافمان در داخل کشور ایفا می‌کند. و مهمتر از همه هماهنگی هر چه قویتر با زندان‌ها و زندانیان سیاسی برای تعمیق مبارزات در اولویت خواهد بود. تدارک برای پیشواز ۲۰ جون ۲۰۱۴روز جهانی‌ مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی مصادف با ۳۰ خرداد ۱۳۹۳ یکی‌ از ابزارهای اصلی‌ و موثر کمیته برای نیل به هدف اصلی‌ یعنی سرنگونی محتوم جمهوری اسلامی و آزادی زندانیان سیاسی میباشد.