با سلامی گرم و از راهی بسیار دور، در شرایطی کنگره دهم حزب کمونیست کارگری ایران تشکیل می شود که صدای اعتراض تمام کسانی که خواهان یک زندگی در خور انسان است به گوش میرسد.
از اعتراضات در امریکا تا کشورهایی که تحت حکومتهای سرکوبگر بصورت سیستماتیک با دیکتاتوری و خفقان هیچ حقی را برای شهروندانش قائل نیستند. در کشورهایی که حتی حداقل حقوق انسانی هرروزه کمتر و کمتر می شود و سعی در خفه کردن صدای کسانی دارند که این وضع را نمی خواهند و خواستار حقوق خود هستند. از کارگران گرفته تا معلمین و تمامی آحاد مردم و مشخصا جنبش مبارزاتی زنان که در سال گذشته علاوه بر جنبش کارگری نقش ویژه ای داشته اند.
و من به عنوان یک زن، البته ترجیح میدهم که بگویم بعنوان انسان، فریادم را هر چه بلندتر و رساتر بر سر حاکمانی که می خواهند به هر بهانه ای از جنسیتی کردن رشته های دانشگاهی و تا تعرض به خصوصی ترین حریم من که جسمم میباشد ویا با طرح عقیم سازی، سعی در به انزوا کشاندنم دارند بگویم، که دیگر دوره شما تمام شده است و من و ما و بخش کثیری از مردم ایران دیگر منتظر نمیمانم که شما هر روزه حقوقمان را هر چه بیشتر پایمال نمایید و در این راه حمایت شما همرزمان حزب در خارج کشور میتواند قدم بقدم ما را در این راه مصمم تر و با انگیزه تر نمایید پس ما را در گرفتن خواسته هایمان، مثل همیشه و بیش از پیش یاری کنید.
من خوشحالم در این شرایط که جنبش چپ اجتماعی جایگاه خوب و در حال پیشروی در فضای سیاسی ایران دارد، کنگره ای تشکیل می شود که یکی از مشخصه های بارز آن علنی بودن و نمایندگی ما جنبش عظیم ۹۹ درصدیهای ایران می باشد. و این واقعه سیاسی برای من که در کشوری زندگی میکنم که در قوانین و از طرف حکومت هرگونه تلاشی را برای بروز علایق و خواسته هایم در همان ابتدا سرکوب می کنند و ما زنان باید بصورت شبانه روز برای داشتن حقمان بجنگیم بسیار شوق انگیز است.
درست است که نتوانسته ام در کنگره شرکت جویم ولی باور کنید از همین جا با صدایی بلند از تمام وجودم میگویم که موفق باشید و تمام امید ما به شماست عزیزان، به شمایی که همواره در جهت شرایط بهتر برای یک دنیای بهتر گام برداشته اید و این را بدانید که تمام اعتراضات، و تمام حق خواهی های ما اگر در جهت یک جامعه انسانی است وقتی شکل واقعی بخود میگیرد و پیروز میشود که رهبری یک حزب سیاسی با برنامه مترقی و درخور یک زندگی انسانی را در حمایت خود داشته باشد. و از نظر من آن حزب، حزب کمونیست کارگری ایران میباشد.پس اعتراض از ما، پشتیبانی از شما.
زنده باد حزب کمونیست کارگری.
شهلا بهار – اسفند ١٣٩٥