اسناد مصوب کنگره سیزدهم حزب کمونیست کارگری

۱۱ تا ۱۳ خرداد ۱۴۰۳ (۳۱ مه تا ۲ ژوئن ۲۰۲۴)

قطعنامه در مورد 

تاثیرات انقلاب زن زندگی آزادی و اولویتهای حزب

 ١- انقلاب زن زندگی آزادی کیفیتا شرایط سیاسی در ایران را تغییر داده است. این تحول اولین خیزش انقلابی علیه جمهوری اسلامی است که خود را انقلاب مینامد، پرچم رادیکال و انسانی “زن زندگی آزادی” را برافراشته است و بعنوان اولین انقلاب زنانه تاریخ احترام و توجه و همبستگی گسترده مردم جهان را به خود جلب کرده است.

٢- انقلاب زن زندگی آزادی در چارچوب تحولات و رویدادهای روزانه و در زندگی روزمره، جامعه را وارد یک جنگ سرنوشت ساز با حکومت کرده است. از مقطع به قتل رسیدن مهسا تا امروز مقابله صریح با حکومت و خامنه ای  به امر هر روزه مردم معترض و فعالین و تشکلها، کاربرهای مدیای اجتماعی، و مضمون بیانیه ها و فراخوانها و طومارها و کیفرخواستها تبدیل شده است.

٣- یک دستاورد مهم انقلاب پیشرویهای جنبش گسترده بی حجابی است که “خاکریز حجاب” را فتح کرده و حجاب را عملا نفی کرده است. این جنبش گسترده و پویا که سر باز ایستادن ندارد یک امرهویتی و پایه ای حکومت زن ستیز جمهوری اسلامی را هدف قرار داده است و یک رکن مهم انقلاب زن زندگی آزادی است.

 ٤- روند تحولات آتی هر چه باشد تاثیرات عمیق و دستاوردهای انقلاب زن زندگی آزادی شرایط سیاسی، فضای اعتراضی، و توازن قوا در ایران را به نفع توده مردم متنفر از رژیم و به ضرر حکومت کیفیتا متحول کرده است.

٥- توده مردم (٩٩ درصدیها) هیچگاه چنین مصمم و آماده برای بزیر کشیدن حکومت و نظام موجود، و جمهوری اسلامی هیچ زمان این چنین منفور و رسوا و سردرگم و درمانده و منزوی در ایران و در سطح جهان نبوده است.

٦- اکنون، نزدیک به دوسال پس از قتل حکومتی مهسا، تاثیرات انقلاب زن زندگی آزادی در فضا و گفتمان عمومی در جامعه و در فضای مجازی، در خشم و تعرض مردم و در اعتراضات در عرصه های مختلف ادامه دارد و در حال گسترش است ولی به معنی تظاهراتها و تجمعات و اعتراضات و اعتصابات توده ای در سطحی که در سال ١٤٠١ شاهد بودیم، انقلاب فروکش کرده است.

٧- در شرایط امروز ایران پیشروی انقلاب در گرو بمیدان آمدن توده مردم و گسترده تر شدن تجمعات و تظاهرات خیابانی است.

٨- ایجاد اتحاد و هماهنگی بین تشکلها و نهادها و چهره های فعال جنبش سرنگونی و اعتراضات متحدانه سایر جنبشهای اعتراضی در داخل و خارج کشور حول سیاستهای رادیکال و انسانی در سطح تبلیغی- گفتمانی، و همچنین میدانی،عامل مهمی در تقویت بروز خیابانی انقلاب و تداوم آنست. 

با توجه به نکات فوق حزب محورهای زیر را اولویت فعالیتهای این دوره خود قرار میدهد: 

١- ایجاد امکان و ظرف مبارزه برای فعالیت همبسته و متحد فعالین جنبش سرنگونی و جنبشهای اعتراضی در عرصه های مختلف در داخل و خارج کشور با هدف اتحاد و انسجام صفوف انقلاب حول سیاستهای رادیکال و نقد ریشه ای وضع موجود.  

٢- تمرکز بر جنبشهای اعتراضی فعال که در هر مقطع جایگاه ویژه ای در پیشبرد انقلاب زن زندگی آزادی ایفا میکنند. در شرایط حاضر سه عرصه علیه حجاب و آپارتاید جنسیتی، علیه اعدام، و علیه فقر و فلاکت چنین موقعیتی دارند. تلاش برای متحد ساختن فعالین همه جنبشهای اعتراضی و شکل دادن به اعتراضات و تجمعات خیابانی نظیر تجمع بازنشستگان  در این عرصه ها.  

٣- شکل دادن به حرکتهای توده ای برای نفی جمهوری اسلامی در زندگی روزمره به شیوه جنبش بی حجابی بویژه نفی عملی آپارتاید جنسیتی با حضور و فعالیت مختلط زن و مرد در همه جا، نفی عملی مقدسات و قوانین و مناسبتهای حکومتی، جشن و شادی خیابانی، حضور زنان در ورزشگاهها و غیره.

٤- حمایت فعال و پیگیر از پلاتفرمها و منشورهای انقلاب نظیر منشور ٢٠ تشکل، منشور مطالبات پیشرو زنان، و میثاق ١٤٠٣، که از جانب فعالین و تشکلها و چهره های جنبش سرنگونی، جنبش کارگری و سایر جنبشهای اعتراضی منتشر میشود. تبلیغ و اشاعه مستمر این اسناد. بویژه برافراشتن پرچم ” زن زندگی آزادی، منشور مطالبات حداقلی” منتشر شده  از جانب ٢٠ تشکل صنفی و مدنی بعنوانپلاتفرم اتحاد و همبستگی همه دست اندرکاران انقلاب زن زندگی آزادی.  تلاش برای سازماندادن فعالیتهای مبارزاتی حول مفاد این منشورها.

٥- تلاش برای متحد و هماهنگ ساختن نهادها و فعالین جنبش کارگری حول شعار “اتحاد اتحاد علیه فقر و فساد” و در حمایت از منشورهای فوق.

٦- تلاش مستمر برای محکومیت و بایکوت جهانی جمهوری اسلامی به جرم  جنایت علیه بشریت. فعالیت‌های لابی ایستی و آکسیونهای خیابانی در خارج کشور با هدف اعمال فشار به نهادهای بین المللی و دول غربی برای طرد و منزوی کردن جمهوری اسلامی. نظیر در لیست تروریستی قرار دادن سپاه پاسداران، بستن سفارتخانه‌های حکومت، و تحت تعقیب قرار دادن سران سپاه و مقامات حکومتی که در جنایت علیه مردم ایران دست داشته اند. 

اقدامات فوق بخش مهمی از فعالیتهای همه جانبه حزب در جهت تقویت و پیشبرد انقلاب زن زندگی آزادی است. 

۱۲ خرداد ۱۴۰۳، ۱ ژوئن ۲۰۲۴

قطعنامه درمورد جنبش کارگری

١- در فضای سیاسی ایران طبقه کارگر جایگاه تعیین‌کننده و پیشرو و تحول‌بخشی دارد. جنبش کارگری یعنی اعتراضات کارگران، بازنشستگان، معلمان، و پرستاران در مقابله با فضای سرکوب و ارعاب و اعدام، سیاست‌های ضد زنان، دفاع از معیشت و منزلت، و در زنده نگاه‌داشتن جو اعتراضی و حفظ دستاوردهای انقلاب زن زندگی آزادی نقش مهمی ایفا کرده و می‌کند. 

٢- اعتراضات قدرتمند بازنشستگان فاکتور مؤثری در داغ نگاه‌داشتن فضای اعتراض و انقلاب است و الگوی عملی و قابل اتکایی را برای تجمعات بزرگ و توده‌ای اعتراضی به دست داده است. بازنشستگان با برافراشتن پرچم اتحاد طبقاتی کارگری متحد کننده صف اتحاد علیه فقر و فساد در جامعه هستند. بازنشستگان با اعتراضات خیابانی،  بیانیه‌های اعتراضی‌ و جلو کشیدن خواست‌ها و مسائل حاد جامعه در کف خیابان به صدای رسای اعتراض جامعه در مقابله با تعرضات حکومت به مردم و دستاوردهای انقلاب زن زندگی آزادی تبدیل شده‌اند.

٣- روز جهانی کارگر امسال در  نیشکر هفت تپه و تجمعات بازنشستگان در شهرهای مختلف با اعلام کیفرخواست علیه سیاست تحمیل حجاب به زنان و دفاع از مبارزه آنان و مخالفت جدی علیه اعدام و در دفاع از توماج صالحی گوشه هائی از تاثیرگذاری و دخالتگری بارز سیاسی کارگران و بازنشستگان  را در شرایط  سیاسی امروز جامعه به نمایش گذاشت.

٤- بخشهای مختلف کارگری با مبارزات گسترده خود پرچم تقابل کل جامعه با فقر و فساد را برافراشته اند. اعتراضات وسیع کارگری در بخش‌های مختلف صنعت نفت با مطالباتی چون حذف پیمانکاران و واسطه‌ها و لغو قراردادهای موقت‌کاری و مطالبه افزایش حقوقها ساختار سیاسی و اقتصادی حاکم بر صنعت نفت را به چالش کشید. هم اکنون نیز خبرها از به میدان آمدن دوباره هزاران کارگر پروژه ای نفت برای خواست افزایش دستمزدها حکایت میکند. این مبارزات در کنار اعتراضات در مراکزی نظیر گروه ملی فولاد اهواز، ذوب‌آهن اصفهان، نیشکر هفت‌تپه، معادن و کاغذسازی پارس و پرستاران و کادر درمانی در فضای انقلابی جامعه حاکی از گسترش اعتراضات کارگری است و ابراز وجود قدرتمند تر جنبش کارگری را نوید میدهد.

٥- در کنار این تحولات تشکل‌های کارگری یک پای مهم “منشور خواست‌های حداقلی” با امضای بیست تشکل بودند که مضمون پیشرو و انسانی و برابری‌طلبانه انقلاب زن زندگی آزادی را فرموله کرد و تعین بخشید. 

کنگره سیزدهم حزب کمونیست کارگری با حمایت قاطع از اعتراضات کارگری در جهت تقویت، تداوم، و تعمیق انقلاب زن زندگی آزادی بار دیگر همه بخش‌های مختلف کارگری و جامعه را به پیوستن به منشور خواست‌های حداقلی بیست تشکل و دفاع از محورهای آن در بیانیه‌ها و فراخوان‌هایشان فرامی‌خواند. کنگره باتوجه ‌به دستاوردهای جنبش کارگری بر محورهای زیر تأکید دارد:

۱- دخالتگری فعال تشکل‌ها، فعالین و رهبران کارگری و اتحاد عملی آنها در جدال‌های سراسری جامعه در مقابله با تعرضات حکومت و در دفاع از دستاوردهای انقلاب زن زندگی آزادی به‌عنوان قدم مهمی در شکل‌گیری اتحاد مبارزاتی سراسری جامعه و رفتن به‌سوی فراخوان‌های مشترک و اعتصابات سراسری.

٢- اتحاد طبقاتی کارگری و تجمعات مشترک کارگران شاغل و بازنشسته و تکثیر شعارهای ” شاغل و بازنشسته، اتحاد، اتحاد” و ” اتحاد اتحاد علیه فقر و فساد”.

٣- اتحاد و همراهی مبارزاتی بخش‌های مختلف بازنشستگان و شکل‌دادن به این اتحاد مبارزاتی در سطح سراسری و دست‌زدن به تجمعات فراگیر و متحدانه کارگران و معلمان و پرستاران و کارکنان ادارات و تأکید بر خواست‌های سراسری همه بازنشستگان.

٤- تکثیر تجربه تشکل‌یابی کارگری از نوع شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت و کارگران غیررسمی نفت (ارکان ثالث)، شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران و تجربه کارگران گروه ملی فولاد اهواز در برپایی و اتکا به  مجمع‌عمومی کارگران. این تجربیات گام‌های مهم و مؤثری در شکل‌دهی به شوراهای کارگری به‌عنوان ظرف اعمال اراده توده کارگران و پیشبرد متحدانه مبارزات است.

٥- تأکید بر خواست‌های مهمی نظیر درمان رایگان، آموزش رایگان، و حق بی‌چون و چرای اعتراض و اعتصاب و تجمع و تشکل و برجسته کردن آنها.

حزب همه کارگران، معلمان و کارکنان شاغل و بازنشسته را به شرکت فعال در اعتراضات و ایجاد صفی گسترده و همبسته برای مقابله با شرایط برده وار کار و فقر و فساد حاکم و علیه سرکوبگری های حکومت فرا میخواند. نقش فعالین و اکتیویستهای کارگری برای پیشبرد اهداف فوق، مهم و برجسته است. 

کنگره سیزدهم حزب کمونیست کارگری

۱۳ خرداد ۱۴۰۳ – ۲ ژوئن ۲۰۲۴

قرار در مورد آزادی‌های بی‌قید و شرط سیاسی و مدنی

آزادی‌ بی‌قید و شرط بیان، عقیده، تجمع، اعتصاب، مطبوعات، تشکل و تحزب و فعالیت در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی یکی از بنیادی‌ترین خواست‌های همه مردم است. مردم حق دارند برای تحقق خواست‌هایشانتجمع کنند، دست به اعتصاب و اعتراض بزنند، جامعه را به اشکال مختلف از خواست‌های خود مطلع کنند، ابراز وجود سیاسی کنند،عضو هر حزب و تشکلی بشوند و یا خود مبتکر ایجاد حزب و تشکل بشوند و به هر رسانه‌ای خواستند دسترسی داشته باشند. احزاب سیاسی حق دارند بدون نگرانی از دستگیری و محکومیت در میان مردم فعالیت سیاسی کنند و میتینگ و تظاهرات فرابخوانند. کمدین‌ها و کاریکاتوریست‌ها حق دارند بالاترین مقامات حکومت را دست بیندازند و علیه آنها کاریکاتور بکشند. هنرمندان حق دارند ترانه‌ها و فیلم‌های چالشی و اعتراضی بسازند و هر تابویی را به نقد بکشند، نویسندگان حق دارند کتاب منتشر کنند و زنان و همه مردم حق دارند هر پوششی که مایل بودند انتخاب کنند. در یک کلام هر شهروندی حق دارد هر موضوعی و هر مقدسات مذهبی و ملی میهنی و هر تابویی را که خواست مورد انتقاد قرار دهد. بویژه نقد مذهب و تابوها و مقدسات مذهبی، که در طول تاریخ یکی از مهمترین موانع بر سر آزادی بیان بوده است و ابزار جمهوری اسلامی در سر بریدن هر نوع آزادی است،  در هر سطح و به هر شکلی  باید کاملا آزاد باشد. این آزادی‌ها حق بی‌چون و چرای مردم است. این آزادی‌ها اما و اگر و شرط و شروط ندارد. باید بی‌قید و شرط باشد. 

آزادی‌های بی‌قید و شرط سیاسی و مدنی یک رکن مهم یک جامعه آزاد و انسانی است و دفاع از این خواست پایه‌ای و حیاتی، یک رکن مبارزه علیه حکومتی است که همه این آزادی‌ها را بطور سیستماتیک و وحشیانه مورد سرکوب قرار داده است.

ما  کارگران و معلمان و دانشجویان، کلیه فعالین سیاسی و تشکل‌های مردمی و همه هنرمندان،روزنامه‌نگاران، نویسندگان و وکلا و همه مردم آزاده را به دفاع فعال از این خواست فرامی‌خوانیم. 

قرار در مورد برآمد مجدد اعتراضات خیابانی

اعتراضات و تجمعات و تظاهرات خیابانی در مقایسه با سال آغاز انقلاب زن زندگی آزادی فروکش کرده است اما نبرد بی امان مردم با جمهوری اسلامی در جبهه های مختلف کماکان ادامه دارد. فتح سنگر حجاب  و تلاشهای شکست خورده حکومت برای بازپس گرفتن این سنگر، تجمعات ادامه دار بازنشستگان با   شعار “اتحاد اتحاد علیه فقر و فساد”، طرح مسائل مبرم انقلاب نظیر حمایت از جنبش بیحجابی، لغو مجازات اعدام  و خواست آزادی توماج صالحی در این تجمعات و در بیانیه ها و فراخوانهای تعرضی  و ضد حکومتی چهره ها و نهادها و تشکلها در جنبش سرنگونی و دیگر جنبشهای اعتراضی، برآمد مجدد تظاهرات و تجمعات چند هزار نفره در خارج کشور، و خشم و نفرت فزاینده جامعه علیه جانیان حاکم، نشانه های زنده و بالنده بودن انقلاب زن زندگی آزادی است. این شرایط میتواند زمینه ساز بر آمد مجدد تظاهراتها و اعتراضات خیابانی باشد. بویژه الگو قرار دادن تجمعات پیگیر بازنشستگان و حمایت فعال از این تجمعات یک شیوه مهم گسترش اعتراضات خیابانی است.  

حزب کمونیست کارگری در جهت تقویت و گسترش اعتراضات خیابانی  فعالانه میکوشد و همه کنشگران و دست اندرکاران انقلاب زن زندگی آزادی و جنبشهای اعتراضی را  به این مهم فرامیخواند.  

قرار در مورد درهم شکستن آپارتاید جنسیتی

جنبش علیه آپارتاید جنسیتی جنبشی رو به اوج در ایران است. جنبش توده ای علیه حجاب اجباری که تا همین جا دستاوردهای مهمی داشته است خود یک عرصه مهم و تعیین کننده اعتراض علیه آپارتاید جنسیتی است. جنبش بی‌حجابی یک عرصه مهم و تعیین کننده اعتراض علیه آپارتاید جنسیتی است که علیه زنان اعمال میشود اما آپارتاید جنسیتی ابعاد گسترده تری دارد .ممنوعیت ورود زنان به استادیومهای ورزشی، ممنوعیت مراکز تفریحی مختلط، ممنوعیت مدارس مختلط؛ دانشگاهها و رشته های تحصیلی تک جنسیتی؛ جدا کردن دانشجویان دختر و پسر در کلاسهای درس و کتابخانه ها و نهارخوری های دانشگاه؛ ممنوعیت حضور مشترک  زنان و مردان در اتوبوسها و واگنهای مترو، در پارکها و خیابانها، در سواحل و استخرهای شنا؛ ممنوعیت جشن و شادی و رقص مختلط زن و مرد در اعیاد و جشنها؛ ممنوعیت آواز خواندن زنان، و غیره از مصادیق آپارتاید و تفکیک جنسیتی است که میتواند مانند حجاب اجباری بزیر پا گذاشته شود. آپارتاید جنسیتی مصداق جنایت علیه بشریت است و باید در قوانین بین المللی تحت همین عنوان ممنوع شود. حزب همه زنان و مردان را به درهم شکستن عملی تفکیک جنسیتی فرامیخواند.  

قرار در مورد سه منشور انقلاب زن زندگی آزادی

 در روند انقلاب زن زندگی آزادی  سه سند منتشر شده از جانب تشکلها و فعالین جنبش کارگری، جنبش زنان و جنبش دانشجویان، بیانگر اهداف و خواستهای بخشهای مختلف جامعه و نماد ارزشمند انقلاب زن زندگی آزادی است. این اسناد عبارتند از

– منشور ١٢ ماده ای مطالبات حداقلی منتشر شده در بهمن ماه ١٤٠١ با امضای بیست تشکل کارگری، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان و زنان.

– منشور مطالبات پیشرو زنان ایران منتشر شده در ١٦ اسفند ١٤٠١ از جانب فعالین جنبش آزادی زن در داخل و خارج کشور.

– میثاق ١٤٠٣ منتشر شده در اول اردیبهشت ١٤٠٣ ، با طرح مهمترین خواستهای کارگران و جامعه از جمله در حمایت از منشور ١٢ ماده ای و مطالبات آن،  از جانب هشت نهاد کارگری، بازنشستگان، دادخواهان و پرستاران و زنان. 

حزب طرح و تبلیغ و اشاعه مستمر این اسناد انقلاب را  وظیفه خود میداند و همه نهادها و فعالین دست اندرکار انقلاب زن زندگی آزادی، جنبش کارگری و دیگر جنبشهای اعتراضی را به حمایت فعال از این منشورها فرا میخواند.

قرار در مورد هماهنگی و مبارزه مشترک فعالین و تشکلهای دست‌اندرکار در انقلاب زن زندگی آزادی

 در شرایط امروز ایران یک عامل مهم در تعمیق و پیشروی انقلاب  همراهی و همگامی فعالین و نهادهای مبارزاتی است. ازینرو حزب بر ایجاد همکاری و هماهنگی و عمل مشترک بین تشکلها و نهادها و چهره های فعال در جنبش سرنگونی و سایر جنبشهای اعتراضی حول سیاستهای رادیکال و انقلابی در داخل و خارج کشور در سطح تبلیغی – گفتمانی، و همچنین میدانی- مبارزاتی، تاکید میکند. حزب وحدت بخشی صفوف انقلاب در عرصه های مختلف حول سیاستهای رادیکال و نقد ریشه ای وضع موجود، و ایجاد امکان و ظرف مبارزه برای فعالیت همبسته و هماهنگ فعالین در عرصه های مختلف در داخل و در خارج کشور را یک رکن فعالیتهای خود در این دوره  قرار میدهد.   

قرار در مورد سه جنبش تعیین کننده در روند انقلاب

 در روند انقلاب در مقاطع مختلف جنبشهای معینی اوج میگیرند و به جلو رانده میشوند. در شرایط حاضر مشخصا سه جنبش بی حجابی، جنبش علیه اعدام و جنبش علیه فقر و فساد سه عرصه فعال مبارزاتی را تشکیل میدهند. انقلاب زن زندگی آزادی با جنبش علیه حجاب آغاز شد، علیه اعدامها بعنوان یک ابزار حکومت برای مرعوب کردن جامعه و عقب راندن انقلاب بمیدان آمد و با برآمد جنبش کارگران شاغل و بازنشسته علیه فقر و فساد تعمیق یافت. از یکسو آنچه این عرصه ها را به هم پیوند میزند جنبش توده ای برای سرنگونی حکومت در فضای رادیکالی است که انقلاب زن زندگی آزادی ایجاد کرده است. و از سوی دیگر یک فاکتور مهم پیشروی انقلاب اتحاد و پیشبردن فعال مبارزات در این سه عرصه است. حزب همه فعالین و نیروهای انقلابی را به تمرکز نیرو و همبستگی و همکاری در این سه جبهه فرامیخواند.

قرار در مورد جنگ غزه

بدنبال حمله وحشیانه حماس به اسرائیل و ترور و کشتار و گروگانگیری شهروندان آن کشور، دولت اسرائیل جنگ جنایتکارانه بی سابقه ای را علیه مردم غزه آغاز کرده است. حمله وحشیانه دولت اسرائیل به غزه که بیش از ٧ ماه است ادامه دارد تا کنون بیش ازیک و نیم میلیون نفر آواره و بی خانمان و  بیش از٣٥ هزار کشته از ساکنین غزه، که نزدیک  به نیمی از آنان کودکان هستند، بجا گذاشته است. این جنایت جنگی به بهانه حمله حماس صورت میگیرد ولی هدف نه چندان پنهان آن “پاکسازی” نوار غزه از فلسطینیان است. این جنگی تماما ضد انسانی و ارتجاعی و مصداق جنایت علیه بشریت است. نیروهای اسلامی و مشخصا حماس و فاشیسم دولتی در اسرائیل دو نیروی فوق ارتجاعی اند که از جنایات یکدیگر ارتزاق میکنند و عملا در خدمت تقویت و توجیه یکدیگر قرار میگیرند. این نیروها به مبارزه بر حق فلسطینیان برای برخورداری از کشور و دولت خود، چارچوبی مذهبی و قومی داده اند و به فضای جنگی و جنگهای مداومی دامن زده اند که از هر دو سو ارتجاعی و ضد بشری است.   

نه حماس نماینده مردم فلسطین است و نه دولت اسرائیل نماینده مردم آن کشور.  مردم اسرائیل و فلسطینیان تنها با کوتاه کردن دست فاشیسم یهودی و فاشیسم اسلامی از مقدرات خود و نهایتا با تحقق راه  حل دو کشور مستقل و سکولار فلسطینی و اسرائیلی میتوانند بدور از جنگ و خونریزی زندگی کنند. 

حزب کمونیست کارگری خواستار قطع فوری جنگ غزه و محاکمه دولت نتانیاهو و سران حماس و نیروهای حامی آنان در این جنگ جنایتکارانه است.  

قرار در مورد سرپیچی از  قوانین و هنجارهای ضد انسانی حکومت

یک شیوه مبارزه ممکن و موثر توده ای با توجه به موازنه قوای فعلی در جامعه نفی جمهوری اسلامی و قوانین و هنجارهای ضدانسانی اش در زندگی روزمره است. جنبش علیه حجاب اجباری نمونه موفقی از این شیوه مبارزه را نشان میدهد. میتوان  و باید این مبارزه  را به گسترش و نفی عملی آپارتاید جنسیتی با حضور و فعالیت مختلط زن و مرد در همه جا، سرپیچی هر چه بیشتر از مقررات و مقدسات حکومتی در مناسبتها و روزهای مختلف (نظیر دهه فجر و ماه رمضان و انتخاباتهای حکومتی و تاسوعا عاشورا و غیره)، جشن و شادی خیابانی به مناسبتهای مختلف، حضور زنان در ورزشگاهها و غیره بسط داد. حزب تلاش میکند نفی عملی جمهوری اسلامی در زندگی روزمره را به یک شیوه مبارزه گسترده و فراگیر تبدیل کند. 

قرار در مورد بررسی دو دستور

کنگره بخاطر ضیق وقت فرصت بررسی دو قرار در دستور خود “چپ، راست و مساله رهبری” و “سه جنبش تعیین کننده در روند انقلاب” را نیافت. کنگره بحث و بررسی این دو سند را به کمیته مرکزی میسپارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *