انقلاب زن، زندگی، آزادی را سر بازایستادن نیست و تا حاکمیت طبقه کارگر به گواه رادیکالیسمی که در این جنبش نهفته است را عملی کند پیش میرود. تمام افتوخیزهای این جنبش در ارتباط با تعیین تاکتیکها و راهکارهای مناسب برای پیشبرد و ادامه آن است که معنادار و توجیهپذیرمیشود.
کارگران و زحمتکشان و مردم تحت ستم، سنگرهای مبارزه علیه این رژیم هار و عقبمانده و موکل سرمایه را با درایت و هوشیاری و تداوم مبارزه و با کشته و زخمیهای بسیار یکییکی فتح میکنند. یکی از این خاکریزهای مهم که پاشنهآشیل این حاکمیت زنستیز و مهمترین سنگر سوقالجیشیاش بود که اسم رمز حجاب را داشت با توان و اراده غیرقابلوصف به تصرف خود درآورده و میرود تا سنگر و خاکریز نه به اعدام را هم بهزودی به دستآوردهای خود اضافه کند و در این راه هم هیچچیز اعم از کشتار و شکنجه و اعدام و غرش توپ و تانک و شلیکتکتیراندازهایش و حملات دیوانهوار و از سر عجزش به دانشآموزان و کور کردن چشم و اسیدپاشی و زخم و جراحتهای بسیار نتوانسته این انقلاب را که کار مشترکی از فرزندان زحمت و کار برای رهایی از دین و سرمایه، یک انقلاب، یک رنسانس باز دارد.
اکنون یکی دیگر از راهکارهایی که میتواند این رژیم و قوای سرکوبش را درماندهتر کند خودداری و امتناع از رفتن با پای خود به بازداشتگاهها بر اساس احضاریهها و فراخوانهای قضایی از طریق تلفن یا بهاصطلاح ثبت در سامانه ثنا است.
مردم جانبهلب رسیده وبهپاخاسته علیه این رژیم و تمام قانونهایارتجاعیاش قیام کرده و دستبهکار برچیدن و جاروب کردن حاکمیت فاسد و تمام قوانین و مقررات کپکزده و ضدانسانی آنها شدهاند؛ بنابراین به این قانون مضحک و پوشالی نیز باید بیاعتنا بود و در مقابلش ایستاد تا هم این قانون ضدانسانی و ارتجاعی به سخره گرفته و افشا شود و هم نیروهای بیشتری از رژیم را پراکنده و درمانده کرده و در صورت دستگیری در محل کار یا خانه مردم بیشتری اعم از همسایه و رهگذر را در جریان و شاید مقاومت قرار داده و دستگیریهای در سکوت و بیخبری را شکست داد و سنگر تازهای را به تصرف درآورد. پس بیایید برای فتح سنگری تازه با پای خود به زندان نرویم!