به گزارش سایت خبری خلیج تایمز از هفته گذشته دادگاه عالی بنگلادش بررسی لغو دین اسلام بعنوان دین رسمی این کشور را آغاز کرده است. بنا بر این گزارش در سال گذشته نیروهای اسلامی “جماعت المجاهدین بنگلادش” و “انصارالله بنگال” حداقل در هفت مورد در شهرای مختلف این کشور به خارجی ها و افراد منسوب به مذاهب دیگر حمله کرده اند و همین مساله باعث شده است که موضوع لغو اسلام بعنوان دین رسمی مطرح بشود.
لغو دین رسمی اسلام و حتی صرف مطرح شدن این موضوع، یک دستاورد و پیشرفت جنبش سکولاریستی و ضد تحجر اسلامی است که هم اکنون بارقه های آنرا علاوه بر ایران در عراق و افغانستان و ترکیه و حتی عربستان شاهد هستیم. نه تنها اقدامات تروریستی دولتها و نیروهای اسلامی بلکه قوانین و مناسبات و اخلاقیات ضد انسانی که این نیروها چه در دولت و چه در اپوزیسیون در کشورهای اسلامزده برقرار کرده اند ضرورت خلع ید اسلام از دولت و قوانین و مناسبات اجتماعی و از جمله لغو اسلام، و هر دین دیگری، را بعنوان دین رسمی ضروری میکند. جوامع به دین رسمی نیازی ندارند.
هم اکنون از مجموع ۱۹٦ کشور دنیا تنها ۷٢ کشور دین رسمی و دولتی ندارند. آمریکا و کانادا و اکثر کشورهای اروپائی و تعدادی از کشورهای آمریکای جنوبی و آسیائی و آفریقائی از جمله این کشورها هستند اما هیچیک از کشورهای اسلامزده در این لیست قرار ندارند. یک امر مهم جنبش سکولاریستی پائین کشیدن دین از موقعیت مذهب رسمی در همه کشورها از جمله و بخصوص در کشورهای تحت حاکمیت دولتهای اسلامی نظیر ایران و عربستان سعودی است.
مذهب یک امر عقیدتی و شخصی است و نه یک امر دولتی و کشوری. اعلام یک دین و مذهب بعنوان دین و مذهب رسمی یک کشور، به این بهانه که اکثریت مردم آن کشور پیرو آن مذهب هستند – یا بعبارت صحیح تر به مذهب معینی نسبت داده شده اند – بجز اعمال تبعیض علیه منسوبین به مذاهب دیگر و راه باز کردن برای دخیل کردن احکام و قوانین “مذهب اکثریت” در دولت و زندگی اجتماعی مردم معنائی ندارد. بخصوص در کشورهای اسلامزده، دین رسمی اسلام به معنی سلطه قوانین ارتجاعی اسلامی و بیحقوقی افراد منسوب به مذاهب دیگر است. یک خواست مهم جنبش سکولاریستی که در ماههای گذشته در چند کشور اسلامزده بویژه در عراق با پرچم “نه سنی، نه شیعه، جامعه مدنی” سر بلند کرده است لغو مذهب رسمی است. مطرح شدن این خواست در بنگلادش و عملی شدن آن میتواند گام مهمی در جهت تقویت جنبش سکولاریستی و تعرض تازه ای به اسلام سیاسی در منطقه و در تمام دنیا باشد.
۹ مارس ۱٦