اخبار حول و حوش اوبر (Uber) (سرویس هم سفری آنلاین) بار دیگر آلترناتیو “اقتصاد تعاونی” (Sharing Economy) را به سرتیتر اخبار رسانهها کشانده است. حتما درباره این درک از “اقتصاد تعاونی” میشود و باید بیشتر حرف زد. اما تا آنجا که به اوبر مربوط میشود، نه تنها هیچگونه “تعاونی” به مفهوم عامش که همکاری و همیاری را در ذهن تداعی میکند در آن نیست، بلکه بردگی مزدی در این بخش از اقتصاد را با تکنولوژی امروزی تطبیق داده است. اوبر ظاهرا قرار بود آلترناتیوی باشد در برابر انحصار شرکتهای تاکسیرانی برای شریک شدن در ثروت؛ اما تا آنجا که تحقیقات انجام شده از شرکت کنندگان در این پروژه نتیجه می شود، در واقع شریک شدن در فقر توضیح بهتری برای آن است. اگر رٶسای شرکت اوبر میلیاردها دلار به جیب میزنند، در عوض رانندگان مشترک این سرویس نسبت به رانندگان تاکسی سنتی سهم حتی کمتری از این “تعاونی” را تصاحب میشوند.
اوبر و در کل “اقتصاد تعاونی” حداقل یک چیز را به مخاطب میگوید: باید برای معضل فقر و بیکاریای که یقه دنیا را گرفته به فکر همکاری و همیاری بود. برای پیدا کردن راه درستش باید تلاش بیشتری کرد.