مبارزات مردم زنجان نتیجه داد

بهروز مهرآبادی:
روز ۲۱ مرداد هزاران نفر از مردم زنجان در اعتراض به آلودگی وسیع محیط زیست توسط کارخانه های سرب و روی در مقابل استانداری دست به تجمع زدند و در خیابانهای شهر به راهپیمائی پرداختند. این تظاهرات که فراخوان آن توسط جوانان و از طریق شبکه های اجتماعی داده شده بود، مقامات رژیم را غافلگیر کرد و در مقابل آن نتوانستند اقدامی انجام دهند. مردم با پلاکارد ها و شعارهایی که در دست داشتند، خواهان تعطیلی این منابع بزرگ آلودگی شهر شدند.
شهرک صنعتی سرب و روی در جنوب شهر زنجان و کارخانه سرب و روی در شرق این شهر منابع بزرگ آلودگی محیط زیست زنجان بوده و بطور مداوم گازهای مسموم را به فضای شهر و محیط زندگی مردم سرازیر می کنند و موجب شیوع گسترده بیماریهای ریوی و سرطان بخصوص در بین کودکان و سالمندان شده اند.
در ادامه اعتراضات استاندار زنجان محمد رئوفی نژاد بیرون آمد و با صحبت از اینکه ۸۰ درصد از تولیدات سرب و روی کشور در زنجان تولید میشود، آن را یک فرصت مفید برای اهالی شهر دانست و عنوان کرد که در سالهای ۹۰ و ۹۱ بیش از ۷۰ درصد از صادرات سرب و روی از زنجان بوده است که بالغ بر صدها میلیون دلار می شود. او اعلام کرد که با توجه به اینکه خود مردم زنجان به این امر معترض شده اند پس سرب و روی تعطیل خواهد شد.
در کارخانه های سرب و روی زنجان بخاطر کسب سود بیشتر کمترین موازین ایمنی بکار گرفته نشده و بیش از همه صدها کارگر مشغول به کار در این کارخانه ها در معرض خطر هستند. صاحبان این کارخانه ها معمولا هیچگونه اطلاعاتی در مورد خطرات و آسیب های ناشی از کار در این صنایع در اختیار کارگران قرار نمی دهند. کارگران این کارخانه ها با دستمزدهای ناچیز چندین برابر زیر خط فقر زندگی می کنند و سودهای کلان حاصل از کار آنها به جیب سرمایه داران سرازیر می شود. جمهوری اسلامی سالها در مورد خطرات این کارخانه ها برای زندگی مردم بیقید و بی توجه بوده است و پس از اعتراضات مردم ناچار شده است که واکنش نشان دهد. طبیعی است که استاندار حقه باز زنجان و نماینده دولت سرمایه داران در سخنان خود به این مسائل اشاره ای نکرد.
اعتراضات مردم زنجان روز بعد هم ادامه یافت و صدها نفر از مردم در خیابانهای شهر حضور یافتند. در این روز نیروهای امنیتی و لباس شخصی خیابانها را محاصره کرده و شروع به فیلمبرداری و شناسائی معترضین نمودند. اما مقامات رژیم در استان زنجان در مقابل خشم مردم و فضای اعتراضی قدرتمند ناچار به عقب نشینی شدند و روز ۲۳ مرداد معاون سیاسی ـ امنیتی استانداری تعطیلی کارخانه شرکت ملی سرب و روی ایران را بدلیل اجرایی نکردن مصوبات کمیته سرب و روی، اعلام کرد. اما شهرک تخصصی سرب و روی همچنان بکار خود ادامه می دهد و همچنان خطر بزرگی برای سلامتی مردم زنجان است.
مقامات رژیم در استان زنجان صحبت از انتقال کارخانه های سرب و روی به محلی دور از شهر می کنند. ولی حرفی از رعایت استاندارد های ایمنی برای کارگران و برای محیط زیست نمیزنند. بسیاری از کارگران این کارخانه ها و مردم شهر از عوارض ناشی از گازهای مسموم این کارخانه ها دچار بیماری های سخت شده اند، جمهوری اسلامی و سرمایه داران مسئولین این فاجعه هستند. در یک حکومت انسانی و متمدن تمام این آسیب دیدگان باید بطور رایگان مورد درمان گرفته و هزینه زندگی آنها و خانواده شان پرداخت شود. کارخانه ها و کارگاههای تولید سرب و روی تعطیل شده، مورد بازرسی دقیق گرفته و در صورت بکار بردن کلیه موازین و استانداردهای بین المللی در مورد ایمنی، به آنها اجازه کار داده شود، در زمان تعطیلی و یا انتقال این کارخانه ها کارگران آنها باید از تمام حقوق و مزایای خود برخوردار باشند، به کارگران باید آموزش کافی در مورد خطرات کار با فلزات سنگین داده شود و از تجهیزات ایمنی لازم برخوردار شوند. عملی شدن حتی بخش کوچکی از این خواسته ها در حکومتی که برای زندگی و جان انسانها کوچکترین ارزشی قائل نیست، بسیار مشکل است. تظاهرات گسترده مردم زنجان و عقب نشینی رژیم نشان داد که برای حق داشتن سلامت و یک محیط زیست سالم باید رو در روی حکومت قرار بگیرند، اما می توانند آن را عقب برانند. کارگران و مردم برای بدست آوردن خواسته های خود باید متشکل شوند و مبارزه کنند. این مبارزه ای است که تا سرنگونی سرمایه داری جمهوری اسلامی ادامه خواهد یافت و کوتاه آمدن از آن به قیمت بدبختی، فقر و فلاکت بیشتر و گسترش فجایع محیط زیستی است که نمونه آن دامنگیر مردم زنجان شده است.