حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
محمد شکوهی:
جمهوری اسلامی در ادامه تشدید سیاستهای ضد انسانی خود با اعمال فشار و سرکوب و نهایتا دستگیری و اخراج مهاجرین افغانی مقیم ایران، دست به تعرضات گسترده ای بر علیه جان و زندگی صدها هزار افغانی در ایران زده است. در همین راستا رژیم سیاست “اخراج سراسری مهاجرین افغانی از ایران” را که از شهریور سال ١٣٩٢ تصویب و به اجرا گذاشته است، اکنون با سیاستهای اجرایی به غایت راسیستی و نژاد پرستانه، تشدید نموده است. تمرکز اصلی این سیاستها در کنار دستگیریهای گسترده مهاجرین و اعزام به اردوگاههای دیپورت به افغانستان در بیش از ١١ استان کشور، از اوایل سال گذشته حمله و دستگیری مهاجرین نسل سوم افغانی های مقیم ایران میباشد. از جمله مصوبات این طرح، عدم ثبت نام کودکان مهاجرین افغانی که در ایران متولد شده اند، در مدارس، مهد کودک ها، دانشگاهها واخاذی از مهاجرین به بهانه های مختلف و گرفتن شهریه های میلیونی از مهاجرینی که موفق به تحصیل در ایران شده اند، می باشد.
بخش دیگر مصوبات حکومت برعلیه مهاجرین افغانی، “طرح ممنوعیت اسکان و کار مهاجرین” است. بر اساس این طرح اسکان، کار و تحصیل مهاجرین افغانی در ١١ استان کشور ممنوع می باشد. مهاجرینی که در استانهای نامبرده زندگی می کنند، دستگیر و به اردوگاههای مرزی در استان های خراسان؛ سیستان و بلوچستان منتقل میشوند تا با همکاری سازملل ملل به افغانستان اخراج گردند. در همین راستا طرح های مختلف توسط نیروی انتظامی در استانهای کرمان، مرکزی، تهران، البرز، یزد، لرستان، بوشهر، فارس، مازندران، گیلان و کرمانشاه برای دستگیری و انتقال مهاجرین به این اردوگاهها به اجرا گذاشته وصدها نفر دستگیر و به این اردوگاهها منتقل شده اند. این اردوگاهها در خارج شهرها و در مناطق مرزی ایجاد شده و ورود و خروج مهاجرین از این اردوگاهها ممنوع می باشد. تعداد این اردوگاهها بیش از ٣٤ تا می باشد که توسط نیروهای سرکوبگر رژیم کنترل میشوند.
علاوه بر این از اوایل شهریور سال ٩٣ طرح ممنوعیت ثبت نام کودکان افغانی درمدارس رسما توسط وزارت آموزش و پرورش به اجرا گذاشته شده است. براساس این طرح ثبت نام کودکان افغانی در ١١ استان در مدارس ممنوع می باشد. در ادامه اجرای سیاستهای راسیستی حکومت بر علیه این جمعیت میلیونی، جمهوری اسلامی اخیرا از زبان مدیرکل اتباع و مهاجرین خارجی اش در استانداری مازندران اعلام کرده که: “ممنوعیت اقامت و حضور اتباع افغانی در استان از نیمه دوم سال ٩٣ به اجرا گذاشته شده است. در همین رابطه پاسدار تقی شفیعی گفته است: افغانی هایی که به صورت «غیرمجاز» در این استان زندگی می کنند توسط نیروی انتظامی دستگیر میشوند. وی در مورد کودکان افغانی که ازمادران ایرانی متولد شده اند، گفته است “این کودکان فعلا میتوانند در ایران زندگی بکنند”. از طرف دیگر مقامات وزارت کشور رژیم پیرامون دادن تابعیت ایرانی به این کودکان دهها مصوبه و قانون به اجرا گذاشته اند که عملا اقامت هزاران کودک افغانی در ایران را با مشکلات جدی روبرو کرده و آینده و تحصیل و زندگی این کودکان را با مخاطرات جدی روبرو کرده است.
لازم به توضیح است که جمهوری اسلامی ازهفته اول شهریورماه ١٣٩٢ “طرح اخراج سراسری مهاجرین افغانی مقیم ایران” را تصویب و به اجرا درآورده است. در همین رابطه مسئول امور اتباع خارجی وزارت کشور رژیم قبلا اعلام کرده بود که ١٥ شهریور ماه سال ١٣٩٣ آخرین مهلت اقامت صدها هزار “مهاجر افغانی غیر قانونی” در ایران می باشد. به عبارتی، این تاریخ اولتیماتوم رژیم به صدها هزار مهاجر افغانی برای “ترک داوطلبانه ایران” بوده است. اکنون که یک سال از این تاریخ میگذرد، مقامات حکومتی اعلام کرده اند که بازگشت افغانها بر اساس توافق چهارجانبه ( ایران، کمیساریای سازمان ملل، افغانستان و پاکستان) وتحت عنوان ” بازگشت داوطلبانه پناهندگان” تصویب شده و باید به اجرا بشود. براساس این قانون اگرافغانی ها تا١٥ شهریور ٩٣ایران را ترك نكنند، بازداشت و برای هر روز حضور در ایران روزانه ٣٠ هزار تومان جریمه می شوند. این قانون الان در مراحل مختلف و در ١١ استان کشورتوسط رژیم به اجرا گذاشته شده است.
بر اساس گزارشات ارگانهای حکومتی که موضوع اخراج و دستگیری مهاجرین افغانی را پیش می برند، از زمان به اجرا در آمدن این قانون ضد انسانی از شهریور سال ٩٣ تا اواخر مهر ماه امسال، بیش از ٣٠٠ هزار مهاجر با خانواده هایشان دستگیر و به اردوگاههای ویژه اخراج به افغانستان در استانهای خراسان و سیستان و بلوچستان منتقل شده و از آنجا با همکاری سازمان ملل و دولت افغانستان، به این کشور اخراج شده اند. این در حالی است که فشارها، ایجاد محدودیت های گسترده تر همزمان با اجرای این طرح، روزانه بر این جمعیت میلیونی تحمیل میشود.
آنچه این روزها مقامات ریز و درشت حکومت جانیان اسلامی هر از چند گاهی در رسانه هایشان اعلام می کنند، تنها بخش کوچکی از یک پاکسازی قومی و در عمل نسل کشی مهاجرین افغانی مقیم ایران است که حکومت مشغول آن می باشد. سرکوب و اعدام هزاران افغانی به اتهام “موامخدر و قاچاقچی”، دستگیری و زندان، در کنار سیاست افغانی ستیزی رژیم در دامن زدن به عقب افتاده ترین و ضد انسانی ترین احساسات ناسیونالیستی ایرانی گری و عظمت طلبانه برعلیه مهاجرین افغانی مقیم ایران، یک جزء ثابت وهمیشگی سیاستهای حکومت در سه دهه گذشته بر علیه این جمعیت میلیونی بوده است.
ممنوعیت اشتغال مهاجرین، اخراج کارگران شاغل افغانی از کار، نپرداختن دستمزدها، تحمیل شرایط بی نهایت ضد کارگری وضد انسانی بر کارگران شاغل، عدم برخورداری این جمعیت از بیمه ها و خدمات بهداشتی و درمانی ممنوعیت تحصیل کودکان و… جزیی از سیاستهای همیشگی حکومت برعلیه کارگران و مهاجرین افغانی وخانواده هایشان است. همزمان با این سیاستهای راسیتی – اسلامیستی رژیم در برخورد به جمعیت میلیونی مهاجرین افغانی در ایران، سازمان ملل نیز بی شرمانه این سیاستهای حکومت را تائید می کند. سازمان ملل مدعی است که در افغانستان جنگ تمام شده ومهاجرین بعد از سه دهه “مهمان بودن در ایران” باید به افغانستان برگشته و در “بازسازی” این کشور شرکت نمایند. این سازمان وقاحت وبی شرمی را در همسویی با سیاستهای جمهوری اسلامی تا آنجا پیش برده که در اردوگاههای ویژه دیپورت مهاجرین به افغانستان، در مناطق مرزی دفتر و دستک راه انداخته و بر امر اخراج مهاجرین توسط رژیم اسلامی نظارت می کند. در آن طرف مرز، در افغانستان دار و دسته ها وباندهای دولت افغانستان، مهاجرین اخراجی از ایران را تحویل گرفته و ادعا می کنند که شهرها و مناطقی که این مهاجرین قبلا در آن کار وزندگی میکردند، منتقل میشوند. اینکه در طول بیش از سه دهه جنگ چه بر سر مردم افغانستان و از جمله جمعیت میلیونی مهاجرین در ایران آمده است، خود داستان دیگری است. باندهای دولتی افغانستان نیز در این میان از مردمی که توسط جمهوری اسلامی به افغانستان اخراج میشوند، اخاذی کرده و از آنها تقاضای پول برای اسکان و ضبط و ربط اموراتشان می کنند. بر اساس یک گزارش دیگر، دهها هزار مهاجر افغانی که در ماههای اخیر از ایران اخراج شده اند، برای زندگی کردن در افغانستان خانه و زندگی نداشته و چاره ای جز این ندارند که یک بار دیگر تلاش کرده و به ایران فرار نمایند. تراژدی فرار و زندگی در مرزهای کشورها و از جمله در ایران، نزدیک به نصف جمعیت افغانستان را در طول سه دهه گذشته، مجبور به تحمل بدترین فشارها از طرف جمهوری اسلامی، پاکستان و برخی کشورهای عربی حوزه خلیج کرده است. در این میان به اعتراف سازمانهای بین المللی، نزدیک به ٦ میلیون کارگر ارزان افغانی نیروی اصلی کار با دستمزدهای پائین و یک زندگی برده داری مدرن را در منطقه تحمل می کنند. نزدیک به نصف جمعیت افغانستان در عمل قربانی جنگ دار و دسته های تروریست اسلامی در قدرت و در اپوزیسیون شده و یا در کشورهایی چون ایران و پاکستان آماج وحشیانه ترین سرکوب ها و بخشا کشتار قرا گرفته است. در این میان نقش جمهوری اسلامی در اعمال سرکوبهای وحشیانه و ساقط کردن زندکی میلیون ها مهاجر افغانی مقیم ایران در رتبه اول می باشد. جمهوری اسلامی جمعیت بالای ٣ میلیون نفری مهاجرین افغانی مقیم ایران را تبدیل به جهنم کرده است.
سیاستهای راسیستی – اسلامی و نژاد پرستانه جمهوری اسلامی در حق مهاجرین افغانی مقیم ایران محکوم است. جمهوری اسلامی با سیاستهای راسیستی و نژادپرستانه، با اعمال سرکوبهای فراوان بر علیه این جمعیت، تحمیل مشقت بارترین شرایط کار وزندگی به این جمعیت، در کنار دار و دسته های تروریست اسلامی رنگارنگ در افغانستان و دولت پاکستان، مسئول مستقیم همه جنایات بی حد و حصر بر علیه این جمعیت میلیونی می باشند. جمهوری اسلامی در اعدام مهاجرین، سرکوب و تحمیل فقر و فلاکت و بی حقوقی محض، رسما مرتکب جنایت برعلیه بشریت شده است. کل دم و دستگاه حکومتی و نیروهای سرکوبگرش و دولت، به عنوا ن سازماندهندگان و مجریان این جنایات بر علیه این جمعیت میلیونی، متهم بوده وباید دستگیر و محاکمه گردند. مهاجرین افغانی مقیم ایران در طول سه دهه گذشته در بدترین شرایط در ایران کار کرده، مالیات پرداخته اند، در تولید ثروت و درآمد نقش داشته اند و این حق مسلم و بی چون و چرای این جمعیت میلیونی می باشد که از حق شهروندی کامل برخوردار شود. اگر قرار است کسی از ایران اخراج گردد، کل نظام جمهوری اسلامی می باشد. حق ماندن و اقامت در ایران، برخورداری از تحصیل و کار، حق برخورداری از امکانات بیمه و درمان و… حق وبی چون و چرای این شهروندان می باشد. کارگران و مردم ایران باید از اعتراض و مبارزه مهاجرین، از حق ماندن و کارشان در ایران دفاع نمایند. همبستگی کارگران و مردم ایران با این جمعیت میلیونی و حمایت از مبارزاتشان تنها نیرویی است که می تواند سیاستهای سرکوبگران جمهوری اسلامی برعلیه این جمعیت را مسدود نماید. باید به دفاع از حق ماندن مهاجران افغانی در ایران و برخورداری از زندگی و کار و تحصیل برخاست. مهاجرین افغانی بخشی از طبقه کارگر ایران و از بی حقوق ترین و سرکوب شده ترین بخش آن می باشند که امروز نیاز فوری به حمایت هم طبقه ای هایشان در ایران دارند. تا دیر نشده باید به پا خاست و جلوی این نسل کشی توسط جمهوری اسلامی را گرفت.فردا دیر خواهد بود.
