فرهاد رضایی از ایران:
معمولا وقتی دستمزدها بیش از سه یا چهار ماه عقب می افتد؛ کارگران مجبور هستند که حداقل برای گرفتن مساعده و علی الحساب دست از کار بکشند!
شرکت های پیمانکاری طبق روال گذشته در پرداخت حقوق ها تعلل میکنند. بین کارگرانی که در پروژه ۲۲-۲۳-۲۴ مشغول بکارند پچ پچ ها شروع شده و همه به هم از این قبیل جمله ها میگویند: “میدانید با ماندن حقوق ما در حساب بانکی پیمانکار چقدر سود به او میرسد؟” ” میدانی پیمانکار با حقوق ما کارگران از بانکها چه تسهیلات و مزایایی دریافت میکند؟”
دو روز پیش کارگران یکی از پیمانکاری ها بدلیل تعویق در پرداخت ۴ ماهه حقوق خود، دست از کار کشیدند و مقابل دفاتر این پیمانکاری تجمع کردند. اما تنها چیزی که عایدشان شد وعده های سرخرمن و مبلغ ناچیزی مساعده بود. در همین رابطه یکی از کارگران بنام عبدالخالق کرمی اهل شهر ایذه در ساعت اول تجمع و اعتصاب کارگران توسط گشت ویژه حراست پتروسینا بازداشت و ساعتی بعد اخراج شد.
اینگونه اعتصابات در پروژه ۲۲-۲۳-۲۴ امری عادی تلقی میشود. تلخی قضیه به این است که بعلت ترس از بیکاری، با اولین تهدیدها همه کارگران به همان مبلغ ناچیز مساعده مالی قانع میشوند و به کارگاههای خود برمیگردند.
طی صحبتی که با یکی از کارگران اعتصاب کننده داشتم؛ دلیل قانع شدن خود و بازگشت به کارش را اینگونه توضیح داد:
براساس قانون اداره کار در منطقه ویژه هر کارگر که از کار خود تسویه حساب میشود فقط در صورتی میتواند در پروژه دیگری مشغول بکار شود که بتواند برگه ای را تحت عنوان برگه “رضایت کار” از پیمانکار قبلی خود دریافت کند. در غیر اینصورت باید بکلی قید کار کردن در منطقه ویژه را بزند!
در حالی که به روزهای آخر اردیبهشت ماه نزدیک میشویم همچنان کارگران پروژه ۲۲-۲۳-۲۴ حقوق اسفند و فروردین ماه خود را دریافت نکرده اند. حتی پاداش عیدی و حق سنوات نیز هنوز به حساب هیچکس واریز نشده است. اما همه از ترس بیکار شدن همچنان در گرمای ۴۰ درجه با حداقل امکانات رفاهی بکار خود ادامه میدهند. (البته عقب ماندن حقوق ها فقط پرسنل پتروسینا آریا را شامل نمیشود.)
– متاسفانه بدلیل کنترل شدید حراست کارفرما، تهیه خبر از اعتصابات بسادگی امکانپذیر نیست. اما اخبار تکمیلی را ارسال خواهم کرد.
اردیبهشت ۱۳۹۳
این گزارش توسط فرهاد رضایی از فعالین سازمان جوانان کمونیست تهیه شده است.