حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
با شروع درگیریهای نظامی جمهوری اسلامی و ارتش آمریکا در عراق، انقلاب مردم عراق با یک مصاف تازه مواجه شده است که باید آنرا خنثی کند و به پیش رود. جمهوری اسلامی که هدف اصلی مردم عراق است، تلاش دارد فضای ضد آمریکائی گری را بر جامعه حاکم کند و کنترل اعتراضات را بدست گیرد. این توطئه کثیف را مردم میتوانند خنثی کنند و قطعا خنثی خواهند کرد. خواست اصلی و فوری مردم که سه ماه است در صفوف میلیونی آنها بارها و بارها فریاد زده شده است، اخراج جمهوری اسلامی و خلع سلاح تمام دستجات مسلح و مزدور آن، برچیده شدن کل بساط دولت قومی – مذهبی و دستیابی به یک سیستم سکولار و غیر قومی و غیر مذهبی و رفاه و امنیت و آزادی برای همه است.
اکنون سه ماه از خیزش و انقلاب مردم عراق میگذرد. انقلابی که از نظر ابعاد بسیار وسیع و سراسری است و میلیونها نفر را در شهرهای اصلی عراق در بر میگیرد. با این انقلاب که هرروز گسترده میشود و شهرهای بیشتری را در بر میگیرد، دولت عادل عبدالمهدی ماه پیش مجبور به استعفا شد و پس از آن رئیس جمهور عراق برهم صالح نیز اعلام کرد که استعفا خواهد داد و دیگر خبری از او نیست. بغداد و میدان التحریر اکنون به قلب تظاهرات تبدیل شده است و شب و روز مردم در صفوف هزاران نفره حضور دارند و کشیک میدهند و سخنرانی میکنند و علیه دولت قومی – اسلامی شعار میدهند. علاوه بر بغداد اعتراضات اصلی در شهرهای جنوبی عراق نظیر کربلا، نجف، ناصریه، کوت، بصره، عماره، سماوه که عمدتا شیعه نشین تلقی میشوند و تحت کنترل و نفوذ نیروهای وابسته به جمهوری اسلامی بوده اند از همه جا گسترده تر است. کنترل برخی از این شهرها از جمله ناصریه و بدرجه ای بصره عملا در دست مردم قرار دارد. در جریان تظاهراتها مردم کنسولگریهای جمهوری اسلامی در نجف و کربلا را اشغال کردند و به آتش کشیدند. عکسهای خمینی و خامنه ای را در تمام این شهرها همه جا پایین کشیدند و آتش زدند. یک شعار اصلی تظاهراتها اخراج جمهوری اسلامی از عراق است.
مردم عراق وسیعا به میدان آمده اند و میخواهند خود را از شر یکه تازی دستجات اسلامی و قومی ای که هرکدام منطقه و قلمرویی دارند و فضای جامعه را به بی ثباتی و نا امنی و از هم گسستگی و رقابتهای قومی و مذهبی کشانده اند، خلاص کنند. در عراق در واقع یک سیستم متمرکز اقتصادی و سیاسی وجود ندارد. کسی جوابگوی مردم نیست. سیستم آب و برق و بهداشت و خدمات اجتماعی عملا همانقدر هم که وجود دارد کار نمیکند و با اختلالات مداوم روبروست. فقر و بیکاری و گرانی و کمیابی بیداد میکند. مردم سالهاست با این وضعیت دست و پنجه نرم میکنند و زندگی اکثر مردم با رنج و نا امنی و محرومیت به جهنمی غیر قابل تحمل تبدیل شده است. این وضعیت که توصیف تمام ابعاد آن اینجا ممکن نیست، کارد را به استخوان مردم رسانده است و انقلاب و خیزش مردم علیه کل این اوضاع است.
یک هدف برجسته انقلاب مردم جمهوری اسلامی و دستجات مزدور وابسته به آن است. دولت دست راستی آمریکا با حمله وحشیانه به عراق در سال ۲۰۰۳ و کشتار صدها هزار نفر کل شیرازه عراق را در هم ریخت و فضا را برای فعالیت گروههای مختلف تروریست و مذهبی و رقابتهای آنها بازگذارد. نتیجه این وضعیت آنچنان شد که مردم که از دیکتاتوری خونین و جنایتکار صدام به تنگ آمده بودند اکنون وضعیت را صدبار بدتر از آن می بینند. این حمله و سیاستهای ارتجاعی متعاقب آن در حاکم کردن یک دولت سرهم بندی شده مذهبی و قومی بزگترین خدمت به جمهوری اسلامی بود. جمهوری اسلامی از همان زمان سرنگونی صدام حسین و در هم ریختگی اوضاع در عراق از این وضعیت استفاده کرد و با ریختن پولهای کلان و گسیل خیل ماموران و پاسدارانش، شروع به سازماندهی گروههای مسلح و تروریست خود در عراق نمود. کتائب حزب الله و حشد الشعبی و حزب الله عراق و دهها گروه و دار و دسته مزدور دیگر، با سرمایه گذاریهای کلان از ثروتهای مردم سازماندهی شدند و به جان مردم افتادند. دولتهای دیگر مثل عربستان و آمریکا و قطر و ترکیه نیز قبایل و گروههای وابسته خود را بسیج کرده اند و مردم در رقابتهای میان این جریانات مسلح تروریست، مچاله شده اند. البته جنایات و نقش جمهوری اسلامی و سپاه قدس و دستجات متعدد مسلحش قابل مقایسه با بقیه دولتها نیست و از همه برجسته تر است و به همین دلیل مردم نیز عملا این دستجات را موضوع حمله خود قرار داده اند. خواست مردم برچیده شدن کل این بساط رقابتهای مسلحانه دولتهای ارتجاعی و دستیابی به یک جامعه سکولار و متمدانه و انسانی است. شعار مشترک همه مردم اینست “نه قومی، نه مذهبی، حکومت مدنی”. مردم در سالهای اخیر بارها به میدان آمده اند اما این بار عملا انقلابی گسترده و فراگیر شروع شده است و کل نیروهای حاکم را هدف گرفته است.
کشاکش آمریکا و جمهوری اسلامی
جمهوری اسلامی و سپاه قدس و مزدوران رنگارنگش از همان ابتدای خیزش مردم عراق تلاش بسیاری کرده اند که فضا را تغییر دهند و همانگونه که اشاره شد میخواهند فضای ضد آمریکائی گری را بجای فضای ضد جمهوری اسلامی بکشانند. نیروهای وابسته به آمریکا نیز تلاش دارند فشار مردم را از روی دولت عراق بردارند و تمام اعتراضات را علیه جمهوری اسلامی بکشانند. روز ۲۷ دسامبر حدود یک هفته پیش چندین موشک به پایگاهی در کرکوک که محل استقرار نیروهای آمریکائی است شلیک شد و در این حمله یک پیمانکار آمریکائی کشته شد و چند نفر زخمی شدند. دولت آمریکا جمهوری اسلامی را مسئول این حمله اعلام کرد و تهدید کرد که این نوع توطئه ها را تحمل نخواهد کرد. بدنبال این حمله روز ۳۰ دسامبر ارتش آمریکا به سه مرکز نظامی گروه کتائب حزب الله در عراق و دو مرکز آن در سوریه حمله کرد و آنها را بمباران نمود. در این حملات بنا به گزارشها ۲۵ نفر از نیروهای کتائب حزب الله و شماری از افراد جمهوری اسلامی کشته شدند. بنا به این گزارش یکی از کشته شدگان یکی از فرماندهان اصلی این گروه بنام مرتضی جبار خزعلی با نام مستعار ابوعلی مدنیه است که از نزدیکان قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس جمهوری اسلامی بوده است.
با این حمله نیروهای وابسته به جمهوری اسلامی بهانه ای مستقیم پیدا کردند که مزدورانشان را به خیابانها بکشانند و تحت نام مردم علیه آمریکائی ها شعار بدهند. این نیروها که پرچم حشد الشعبی را نیز حمل میکردند به منطقه سبز بغداد که محل استقرار نیروهای دولتی و ادارات رسمی است نیز با شعار دادن وارد شدند و به سفارت آمریکا در این منطقه حمله کردند و قسمتهایی از آنرا به آتش کشیدند. سفیر آمریکا و کارکنان سفارت هنگام حمله سفارت را تخلیه کرده بودند. پس از این حملات که نیروهای حشد الشعبی بنام مردم انجام دادند، بسیاری از مردم در رسانه ها و مدیای اجتماعی اعلام کردند که این اقدامات به ما و اعتراضات ما ربطی ندارد.
اکنون این خبر و این کشاکش به صدر اخبار عراق آمده است. روز گذشته لایحه ای توسط نمایندگان طرفدار جمهوری اسلامی برای اخراج آمریکا از عراق به پارلمان این کشور داده شده است. و قرار است روزهای آینده بررسی شود. خود این لایحه شکاف و کشاکشی را در پارلمان عراق دامن دزه است. مخالفین این طرح میگویند اگر قرار است لایحه ای در مورد اخراج یک دولت تصویب کنیم باید همه دولتها از جمله جمهوری اسلامی را هم در بر بگیرد. در بیرون پارلمان حزب اللهی ها تهدید کرده اند که نمایندگانی که به این لایحه رای منفی بدهند به قتل خواهند رسید.
انقلاب ادامه دارد
اما انقلاب مردم علیه کل نیروهای اسلامی و قومی ادامه دارد. مردم این نوع توطئه ها را بارها تجربه کرده اند و با آن آشنا هستند. گروههای مردمی در بغداد و شهرهای دیگر به تظاهرات و شعار دادن علیه کل سیستم دولتی و دستجات مسلح ادامه میدهند و تلاش دارند مانع منحرف شدن مسیر انقلاب شوند.
ادامه انقلاب مردم عراق کار سترگی است که در فضای توطئه گری دولتها و در شرایطی که حزب و سازمان با تجربه و چپ و رادیکالی در رهبری این خیزشها قرار ندارد، کار ساده ای نیست. اما شمار بسیاری از چهره های کارگری و چپ و رادیکال در راس تظاهراتها در شهرهای مختلف قرار دارند. خواست عمومی یک دولت سکولار و کنار زدن و لغو سیستم سهمیه بندی بر اساس قومیت و مذهب که همین دولت موزائیکی حاصل آنست، خواست همه مردم است و تاکید بر آن و یک نفر یک رای از جانب همه تظاهر کنندگان یک نقطه قوت این خیزش است. برای عراق عبور از سیستم سهمیه بندی قومی و مذهبی و استقرار سیستم یک نفر یک رای که به معنای اینست که نمایندگان پارلمان و حکومت در تمام سطوح هرکدام بر اساس رای مردم انتخاب شوند و نه بر اساس انتسابشان به قومیت و مذهب، در شرایط کنونی یک پیشرفت است. اما مردم میدانند و دیده اند که این سیستم بخودی خود بهیچ وجه پاسخگوی مصائب و رنجها و محرومیتهای آنها نیست. اکنون التحریر نقش شورای مرکزی انقلاب را بعهده دارد و تصمیمات انقلاب از آنجا صادر میشود. باید کاری کرد که التحریر و سیستم شورایی بجای کل سیستم موجود بنشیند. این گام اساسی ای برای عبور از این دوره تاریک در عراق است.
خواست منزلت و معیشت و دولت غیر قومی و غیر مذهبی و اخراج جمهوری اسلامی از عراق، خیزش مردم عراق را مستقیما به خیزش مردم در ایران پیوند میزند. باید امیدوار بود که مردم ایران و مردم عراق خود را در قدم اول از شر جمهوری اسلامی خلاص کنند و این طلیعه دست یابی به یک زندگی انسانی و امن و برابر و آزاد برای مردم در کل منطقه خواهد بود.
