حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
انتخابات شهرداریهای ترکیه از این نظر با اهمیت است که روندهای سیاسی، موقعیت احزاب و نیروهای سیاسی و مهمتر از آن، جهت حرکت جامعه را بنمایش میگذارد. این انتخابات یک سنجش عمومی و یک رفراندوم در باره سیاست های کلان کشوری و حزب حاکم نیز هست.
مارش اردوغان بسوی کاخ ریاست جمهوری از شهرداری استانبول آغاز گردید. وی برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ در انتخابات شهرداری کاندید شد و در منطقه بی‌اوغلو (منطقه‌ای که میدان تقسیم در آن قرار دارد) پیروز شد. در انتخابات شهرداری استانبول در سال ۱۹۸۹ شکست خورد و بلاخره در سال ۱۹۹۴ با کسب حدود ۲۵ درصد آرا، شهرداری استانبول را تسخیر کرد و آنرا سکوی پرش خود قرار داد.
نتایج انتخابات شهرداریهای ترکیه که در ماه مارس سال جاری برگزار گردید ضربه سنگینی برای حزب حاکم عدالت و توسعه و شخص اردوغان بود. مخالفین وی در شهرهای کلیدی و بزرگ آنکارا، استانبول، ازمیر آنتالیا و آدانا پیروز شدند و به این ترتیب سکان هدایت شهرداریها در مراکز سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ترکیه را بدست گرفتند.
شکست اردوغان و حزب حاکم در انتخابات شهرداری استانبول جنبه نمادین هم دارد. گفته میشود که هر کس انتخابات شهرداری استانبول را برنده شود، در روندهای سیاسی دیگر نیز برنده خواهد بود. از اینروست که اردوغان از پذیرش نتایج انتخابات در استانبول سر باز زد.. او بلافاصله پس از اعلام نتایج انتخابات در ماه مارس مدعی شد که در جریان انتخابات استانبول فساد جدی رخ داده است و بدنبال آن کمیسیون عالی انتخابات حکم برگزاری مجدد انتخابات استانبول را صادر کرد و به این ترتیب انتخابات دیگری یکشنبه گذشته ۲۳ ژوئن برگزار گردید.
نتیجه این انتخابات شکست قاطع بن‌علی ییلدریم از ائتلاف «مردم»، که نامزد دو حزب عدالت و توسعه اردوغان و حرکت ملی‌گرای ترکیه بود. در دور پیشین انتخابات تفاوت آراء امام اوغلو با یلیدریم حدود ۱۴هزار رای بود اما در دور کنونی این اختلاف به بیش از ۷۰۰ هزار رای رسید. این پیروزی قاطع رقیب و شکست پر معنی برای اردوغان در انتخابات روز یکشنبه، دورنمای افول رجب طیب اوردوغان و آغاز پایان ۱۶ سال یکه تازی اسلام سیاسی در ترکیه را نوید میدهد.
حکومت اردوغان و حزب موسوم به عدالت و توسعه طی ۱۶ سال گذشته یک عقب گرد جدی را به جامعه ترکیه تحمیل کرده و به تعرض نیروهای ارتجاعی میدان داده است. نیروهای سکولار و چپ و انسان دوست مدام در برابر این تعرض و عقب گرد ایستادگی کرده و با تمام توان تلاش کرده اند که مانع سلطه سنتهای ارتجاعی و اسلامی بر شئون اجتماعی شوند. قطعا روزی که حزب اسلامی عدالت و توسعه و اردوغان با پیشروی جریانات پیشرو و سکولار، از صحنه سیاسی ترکیه کنار زده شوند، یک پیروزی تاریخی نه فقط برای مردم ترکیه بلکه برای مردم کل منطقه رقم خواهد خورد.*
انترناسیونال ۸۲۲
