چماق به دستان رژیم اسلامی در لباس پلیس آلمان

روز جمعه ١٠ دسامبر مصادف با روز جهانی حقوق بشر تظاهرات ایرانیانی كه در اعتراض به جنایات رژیم و زیرپا گذاشتن حقوق انسانی در ایران در مقابل سركنسولگری جمهوری سلامی در برلین تجمع كرده بودند با رفتار خشونت آمیز پلیس آلمان خاتمه یافت. این تظاهرات به فراخوان كانون دفاع از پناهندگان سیاسی و كانون پناهندگان ایرانی در برلین برگزار شده بود.
به دنبال اعتراض مامور سفارت جمهوری اسلامی به پرچم “سرنگون باد جمهوری اسلامی” و شكایت او به پلیس تحت عنوان “بی احترامی به نمایندگان دولت خارجی”٬ ماموران پلیس نیز اقدام به جمع آوری این پرچم میكنند. تظاهركنندگان از حق آزادی بیان خود دفاع كرده با این وجود پلیس با فشار زیاد و علیرغم اعتراض تظاهركنندگان پرچم را به زور از آنها میگیرد. تظاهركنندگان به تظاهرات خود ادامه میدهند. در خاتمه تظاهرات پلیس مجددا و اینبار خشونت آمیز به تظاهرات كنندگان حمله كرده و تعدادی از آنها را به شدت مجروع میكند. طبق اطلاعیه مطبوعاتی این دو سازمان ٨ نفراز تظاهرات كنندگان مجروح شده اند. بینی یكی از تطاهركنندگان شكسته و یك خانم ٥٧ ساله و از فعالین سیاسی قدیمی در شهر برلین یك مهره ستون فقراتش شكسته و در بیمارستان این شهر در وضع وخیمی به سر میبرد. در این درگیری تعدادی نیز دستگیر شده كه بعد از مدتی آزاد میشوند.
با پخش شدن فیلمی كه تظاهرات كنندگان از درگیری به عمل آورده بودند دیگر مطبوعات محلی نیز نتوانستند در این مورد سكوت كرده و خبر حمله خشونت آمیز پلیس تا به حال در چندین روزنامه بزرگ برلین مانند “تاتس”٬ “تاگس شپیگل” و “برلینر مورگن پست” درج شده است.
در روزنامه تاتس نوشته شده است كه این عمل همه را به یاد دهه شصت كه در اعتراضات دانشجویی علیه شاه یك دانشجو به دست پلیس كشته و تعداد زیادی زخمی شدند میاندازد.
طبق قوانین آلمان شعارعلیه یك دولت هیچوقت ممنوع نبوده و هر مامور پلیسی این را در همان سال اول آموزش میبیند. بدین ترتیب این رفتار پلیس كاملاغیر قانونی بوده است. اینكه دولتهای آلمان و جمهوری اسلامی با یكدیگر روابط دیپلماتیك حسنه و گرم اقتصادی دارند بر هیچكس پوشیده نیست. اما سوال این است كه این نوع واكنش پلیس بعد از سالها تظاهرات با همین شعار و پرچم نتیجه چه سیاستی است؟ این ساده نگری است اگر تصور كنیم كه این فقط عدم آگاهی ماموران پلیس به قوانین بوده است. تازه اگر چنین هم میبود پلیس حق حمله و مجروح ساختن تظاهركنندگان را نداشت.
این سیاست دنباله همان سیاست سكوت در مقابل گروگانگیری دو ژورنالیست آلمانی توسط جمهوری اسلامی است. دولت آلمان نه تنها در مقابل جنایات رژیم در ایران به غیر از موارد استثنایی سكوت كرده است بلكه حتی در مورد شهروندان خود كه در زندانهای رژیم به سر میبرند به زد و بندهای پشت پرده میپردازد و مصالح دیپلماتیك و اقتصادی خود را بر هر امر انسانی مقدم میداند.
پلیس آلمان با همكاریش با رژیم جمهوری اسلامی میخواهد مخالفین رژیم را بدینگونه محدود كرده و صدای آنها را در خارج كشور خاموش كند.
تشكیلات خارج كشور حزب كمونیست كارگری ایران، قبل از هرچیز برای دوستانی که در اثر حمله پلیس آلمان مصدوم شده اند آرزوی سلامتی میکند و رفتار به شدت غیر انسانی پلیس آلمان و سیاست مماشت با جمهوری اسلامی و ایجاد هرنوع محدودیت برای اپوزیسیون جمهوری اسلامی را شدیدا محكوم میكند. حزب کمونیست کارگری از همه جریانات اپوزیسیون و سازمانها و مردم آزادیخواه در آلمان میخواهد قویا به این سیاست اعتراض کنند و آنرا عقب بنشانند.
تشكیلات خارج كشور حزب كمونیست كارگری ایران – آلمان
١٣ دسامبر ٢٠١٠