اجازه بدهید خیلی کوتاه توضیح بدهم. پرونده هیمن مصطفائی به سال 1392 برمیگردد. آنچه نقل میشود در یک نزاع خانوادگی ابراهیم محمدی به قتل میرسد. این پرونده جنجالهای زیادی به دنبال داشت. اما آنچه که مشخص است بدلیل قتل عمد ابراهیم محمدی هیمن به 4 سال زندان و به قصاص یعنی اعدام محکوم شد. در حالی که هیمن 4 سال زندانش به پایان رسیده است. وی را روز یکشنبه به سلول انفرادی انتقال میدهند تا حکم اعدامش نیز اجرا شود.
مدتها است در شهرهای کردستان شاهد کمپینهای نه به اعدام، عفو و بخشش هستیم. عصر روز یکشنبه خبر بدست فعالین این کمپین و همچنین فعالین کارگری، مدنی، زیست محیطی و چهرهای شناخته شده و مورد اعتماد مردم میرسد. خبر وسیعا در سطح شهرهای مریوان، سنندج و کانی دینار پخش میشود و تلاش برای نجات جان هیمن آغاز میشود. فعالین یکی از مساجد را انتخاب میکنند که در این محل جمع شوند. به سرعت دهها نفر در این محل تجمع میکنند. کمپین از مدیای اجتماعی استفاده میکند. در گروههای تلگرامی وسیعا خبر اعدام قریب الوقع هیمن و تقاضا برای نجات جانش رسانه ای میشود. همزمان با تلاشهای فعالین برای جمع شدن در مسجد فراخوان برای جمع شدند راس ساعت 4 بامداد داده میشود. بدون تردید هزاران نفر این شب را تا اعلام خبر تعویق اجرای حکم نخوابیدند. افراد صاحب نفوذ و با اتوریته به دیدار خانواده ابراهیم محمدی رفتند و از آنها تقاضا کردند که این حکم اجرا نشود. آنها به خانواده مقتول گفتند با اعدام یک نفر نمیتوان غم و اندوه از دست دادن عزیزشان را کم کنند.
جمعیتی در مسجد هستند، تعدادی رفتند خانه استراحت کنند. اما در مدیایی اجتماعی حضور دارند. یکی میگوید وقتی به آشنایان زنگ میزنیم دست بکار شوند و برای مقابله با اعدام کاری کنند، کسی سوال نمیکند چه جرمی مرتکب شده است. سریع جواب میدهند چه کمکی از دستمان برمیایید. تعدادی از مریوان و کانی دینار در سنندج هستند. هیمن در تک سلولی است و شاید آخرین امیدش را از دست داده است. یکی مینویسد، چهره پدر هیمن در هم شکسته است، اشک نیست خون گریه میکند، بغض میکند. مردم تنهایش نمیگذارند. هیمن مادرش را خیلی زود از دست داده بود. در واقع پدر تنها پدری نکرده است مادر بچه ها نیز بوده است. تلفنها و پیشنهادها ادامه دارد. کسی بحث نمیکند. کسی طرح و نظر نمیدهد. همه سخت درگیر این هستند در این دیر وقت شب چه اقدامات دیگری میتوانند به پیش ببرند. احساس میکنید همه یه جورهای عصبی هستند. ساعت حدودا 3 بامداد دوشنبه 22 ماه مه 2017 فعالین به همراه پدر پیر هیمن و بخش قابل ملاحظه ای از مردم در مقابل زندان مرکزی تجمع میکنند.
این تنها شهر سنندج و مریوان نیست که نارآم هستند. هر کسی که مطلع شده بیدار است. لحظه شماری میکنند و نگران هستند. نیروهای سرکوبگر ابتدا تلاش میکنند مردم را مقابل زندان پراکنده بکنند. بدون تردید با روشن شدن هوا مردم بیشتری از قضیه مطلع میشوند و به جمعیتی که مقابل زندان جمع شدند تا جان انسانی را نجات دهند، تا به اعدام نه بگویند خواهند پیوست. خانواده ابراهیم محمدی لحظه ها برایشان بدتر از کسانی که مقابل زندان هستند میگذرد. خانواد محمدی اعتقادی به انتقام ندارند. اما غمی بر دلشان سنگینی میکند. غم از دست دادن عزیزشان اما با تمامی سنگینی این غم مردد هستند حکم اعدام هیمن را امضا کنند یا نه. مردد هستند صندلی را زیر پای هیمن بیرون بکشند یا نه. حضور صدهها نفر در مقابل زندان مرکزی و صبحتهای حاضرین در محل به ثمر نشست. خانواده محمدی حکم اعدام را متوقف میکنند. این تعویق فقط برای سه ماه است. فعالین کمپین بخشش، فعالین کارگری و مدنی همچنان در تلاش هستند حکم لغو اعدام این جوان نهایی شود.
لازم به ذکر است در همین مدت در شهرهای کردستان بارها شاهد بودیم اولیائ دم در آخرین و واپسین لحظات، طناب دار را از گردن فرد محکوم به اعدام برداشته اند. مردم علیه خشونت هستند. مردم آرامش و امنیت میخواهند. برای ایجاد آرامش و امنیت لازم نیست کسی اعدام شود. اعدام قتل عمد دولتی است. امروز در شهرهای کردستان همگام با سایر شهرهای ایران علیه اعدام جنبشی در جریان است که هر روز قوی تر میشود. به هر درجه این جنبش قوی شود جمهوری اسلامی با این احکام ضد انسانی اش مجبور به عقب نشینی میشود.
اینجا سخنی خطاب به خانواده محترم محمدی دارم ابتدا تا همینجا باید گفت اقدام شما ستودنی است. با چنین تصمیم اگاهانه ای برای متوقف کردن حکم اعدام هیمن نشان دادید که انسانیت با تمامی توحش این حکومت زنده است. شما نشان دادید که جامعه ای بدون اعدام امنیتش بیشتر است. اقدام شما ستودنی بود. همانطور که صدهها پیام و نامه را از جانب مردم در سراسر دنیا دریافت کردید و اقدام شما را ستودند. از شما میخواهم و تقاضا دارم نگذارید هیمن اعدام شود. زندگی را به همین بازگردانید. هیچ جامعه ای امنیتش را با اعدام بازنیافته است. همینجا شخصا از تمامی سازماندهندگان این حرکت انساندوستانه و از تمامی کسانی که تا اعلام تعویق حکم آسوده ننشستند و همچنان در لغو کامل این حکم تلاش کردند، خسته نباشید میگوییم. باید گفت کارتان کارستان بود اقدامات شما کم نظیر بود. زنده باد جنبش علیه اعدام.
۲ اردیبهشت ۹۵
۲۳ مه ۲۰۱۷