یک سئوال از نسرین رمضانعلی

ایسکرا میپرسد

ایسکرا: تلاش و فعالیتهایی اخیرا در میان فعالین معلمان در جریان هست، ابتدا این نکته را برای خوانندگان توضیح دهید که این تلاشها به چه نتایجی رسیده است و در همین رابطه با توجه به بازگشایی مدارس و در ادامه اعتراضات معلمان، خواست محوری معلمان حول چه مطالباتی میچرخد و برای دستیابی به این مطالبات چه دورنمایی برای تداوم تجمعات اعتراضی آنان را میشود ترسیم کرد؟.

نسرین رمضانعلی: اعتراضات معلمان که بعد از یک دوره پرتنش مجددا با قدرت به میدان آمد، اکنون این اعتراضات بیش از دوسال است مدام و پیگیر ادامه دارد. در این مدت ما شاهد تجمعات سراسری و محلی معلمان بودیم. در این دوره و در این اعتراضات معلمان خواستهای خود را شفاف تر و روشن تر بیان کردند. افزایش حقوق یکی از اساسی ترین خواسها بود که در کنار دهها خواست برحق دیگر در این دوره مطرح شده است.

تحصیل رایگان و برابر برای همه کودکان، حق رتبه بندی مشاغل، حق نوار مرزی، مزایایی چون، وام برای معلمان، اختصاص دادن بودجه بیشتری برای آموزش و پرورش برای بازسازی مدارس که از کمترین امکانات تحصیلی برخوردار هستند. اختصاص دادن کتابهایی که آموزش جنسی برای کودکان در آنها منظور شده باشد. لغو مدارس خصوصی یکی دیگر از خواستها مطرح شده است.

لازم به ذکر که است مدارس خصوصی یعنی گرفتن پولهای زیادی از خانواده دانش آموزان و این مدارس اکثرا پروژه های آقازاده ها است و به معنی به جیب زدن پولهای هنگفتی است. در واقع تحصیل نه تنها رایگان نبوده بلکه حتی تحصیل برای کودکان در ایران با خصوصی سازی به یک پدیده لوکس و کالای دست نیافتانی برای کودکان تبدیل شده است. 3میلیون 700 هزار کودک در ایران محروم از تحصیل هستند. با تمامی خواستهایی که مطرح شده است اما دو شعار محوری بوده است. “منزلت معیشت حق مسلم ماست! ” و “حقوق ما یک میلیون خط فقر 3 نیم میلیون!”. متاسفانه باید گفت به این خواستهای اساسی تاکنون پاسخی داده نشده است اما طبق معمول وعده های بدون عمل داده میشود. اما اجازه بدهید به این بخش پاسخ سوال شما برگردم که معلمان به کدام یک از خواستهای خود دست یافتند؟.

اعتراضات وسیع و سازمان یافته معلمان “بخصوص به یمن رسانه های اجتماعی” اخبار این اعتراضات و خواستهای معلمان بازتاب وسیعی داشته است. در همین رابطه فکر میکنم معلمان به بهترین شکل از مدیای اجتماعی برای سازماندهی واینکه صدایشان را به افکارعمومی جامعه برسانند خیلی خوب استفاده کرده اند. دولت و وزارت آموزش پرورش که تحت فشار بودند، برای جلوگیری از دامنه اعتراضات ابتدا اعلام کردند که حق نوار مرزی و یا مسئله دادن وام و رسیدگی به صندوق ذخیر فرهنگیان را پیگیری میکنیم. در نهایت متوجه شدیم که از “صندوق ذخیره فرهنگیان دزدیهای میلیاردی شده است.” باید گفت تاهمین لحظه به خواست افزایش حقوق، تحصیل رایگان و….معلمان دولت و وزارت آموزش پرورش پاسخی نداده و شانه بالا انداخته و در حد وعده های پوچ سعی در تضعیف این اعتراضات دارند.

اعتراضات معلمان که در دو سال گذشته شاهد پیشرویهایش بودیم، حکومت هار اسلامی با دستگیری تعدادی از معلمان، زندانی کردن و تبعید آنان بخصوص اعضای هئیت مدیره کانون صنفی، تلاش نمود این اعتراضات را مرعوب و وادار به عقب نشینی کند. دستگیری دبیر کانون صنفی وهمچنین سخنگوی کانون صنفی و سایر اعضای هئیت مدیر کانون صنفی و احضارها و تهدیدها و دستگیری تعداد بیشتری از معلمان و سپس آزاد کردن آنان با قید وثیقه، نه تنها نتوانست عقب نشینی را به این جنبش بر حق تحمیل کند بلکه اعتراضات معلمان با صدور بیانیه از جانب اسماعیل عبدی و جعفر عظیم زاده وارد فاز جدیدی از این اعتراضات بصورت متحدانه ای شد.  دستگیریهای پی در پی، بخش زیادی از انرژی و نیروی معلمان را معطوف به آزادی آنها کرد و خواستی به خواستهای این اعتراضات اضافه شد. لغو تمامی اتهامات امنیتی بر پرونده فعالین کارگری و مدنی، این یک پیشروی مهم در جنبش اعتراضی معلمان بود. تلاش و مبارزه برای این خواست امروز ابعاد وسیعتری به خود گرفته است. این مبارزات کماکان ادامه دارد. مبارزه برای رفاه و زندگی بهتر در اشکال مختلفی امروز پیش میرود. با پیچیدگی و ترفندهای جدید حکومت ضد انسانی که بقایش را در گرو تحمیل فقر بیشتر به مردم میبیند، امروز به یمن این رهبران و این تشکلها میشود گفت تامل و تعمق بیشتر بر سر سازماندهی اعتراضات را شاهد هستیم. اگر وزیر آموزش و پرورش استعفا میدهد و اگر افشا میشوند که پولهای صندوق ذخیره را مسئولین و اختلاس گران بالا کشیده اند به یمن اعتراضات متحدانه معلمان است. تنها برای مردم و برای مزدبگیران یک راه باقی است مبارزه علیه کلیت این حکومت و بزیرکشیدنش. امروز در کنار دهها خواست معلمان و مزدبگیران یکی از خواستهای محوری نیز لغو تمامی احکام امنیتی است!  مبارزات معلمان و مزدبگیران با تمامی نقاط قوت و ضعفش همچنان ادامه دارد.