در مصاحبه با نسرین رمضانعلی
کارگر کمونیست: اسماعیل عبدی اکنون مدتی است که در زندان و در اعتصاب غذا به سر می برد. ابتدا اگر امکان داشته باشد، لطفا به ما بگویید که اسماعیل عبدی به چه جرمی در زندان است و اکنون چه مدت است که او در اعتصاب غذا به سر می برد؟
نسرین رمضانعلی: اجازه بدهید ابتدا کوتاه توضیح بدهم که این اولین بار نیست اسماعیل عبدی، دبیر کانون صنفی معلمان، دستگیر میشود. وی که از سال ١٣٨٣ فعالیت خود را در کانون صنفی آغاز کرد، برای اولین بار در سال ١٣٨٥ در تجمعی که در مقابل مجلس برگذار شد، دستگیر شد. او تاکنون ٨ بار دستگیر شده است. در تمامی موارد حضور وی در تجمعات اعتراضی معلمان برای بهبود شرایط معیشتی و خواستهای برحقشان بوده. خواستهای محوری این اعتراضات افزایش دستمزد، طرح طبقه بندی مشاغل، سنوات نوار مرزی، اختصاص دادن بودجه برای بهبود شرایط آموزشی، اختصاص بودجه برای استاندارد کردن مدارس، تحصیل رایگان و لغو مدارس خصوصی بوده است. وی در سمت دبیر کانون صنفی معلمان یکی از سخنگویان و رهبران کانون صنفی معلمان بوده است.
اما برگردم به سوال اصلی شما، اینکه عبدی به چه اتهامی دستگیر شده است. اتهامات وارده در پرونده اسماعیل عبدی حضور در تجمعات اعتراضی معلمان و طرح خواستهای حق طلبانه مزدبگیران، مصاحبه با رسانه ها اعلام شده است که در پرونده ایشان ثبت شده است. ظاهرا این خواستها و حضور در تجمع در مقابل مجلس و یا اداره آموزش و پرورش که ذکر شد، “امنیت ملی” دزدان و اختلاسگران را به خطر انداخته است. به همین دلیل اتهام امنیتی بر پرونده اسماعیل عبدی وارد شده است و بر اساس این اتهامات با حکم ٦ سال زندان روبرو شد. وی آخرین بار توسط نیروهای ثارلله به زندان اوین منتقل شده است. اکنون پرونده ایشان دست سپاه و ثارالله میباشد.
اسماعیل عبدی امروز وارد روز ٣٦ اعتصاب غذای خود شده است. وضعیت جسمی اسماعیل نگران کننده شده است. فشار خون وی بشدت پایین است. این اعتصاب بر کبد و کلیه اش تاثیر گذاشته و همچنین سرگیچه دارد که وضعیت جسمی وی را نگران کننده و نامتعادل کرده است. با این وضعیت دیروز وی را به بیمارستان منتقل کردند و تاکنون در بخش مراقبتهای ویژه نگهداری میشود.
امروز تعدادی از معلمان و فعالین کارگری و فعالین حقوق کودکان کار و خیابان به عیادت وی در بیمارستان امام خمینی رفتند.
اسماعیل عبدی در ادامه بیانیه ای که در سال ٩٥ منتشر کرده بودند امسال در حالی که وی در زندان بود مجددا با انتشار بیانیه اعلام کردند اگر اتهام امنیتی بر پروندهاش برداشته نشود اعتصاب غذا خواهد کرد. در واقع اتهام عبدی خیلی روشن “اقدام علیه امنیت ملی” است. در بیانیه ماه آوریل امسال اشاره کرده است که نه دزدی کرده است نه اختلاس. چرا باید جمع شدن معلمان در تشکلی که ایجاد کرده اند و بالاخره حتی این تشکل به لحاظ قانون ضد انسانی و ضد بشری ثبت و به رسمیت شناخته شده است، اما دبیر آن و صدهها معلم معترض دیگر دستگیر و روانه زندان شوند!؟
اگر بخواهم خیلی کوتاه بگویم اعتراضات معلمان که از اواخر سال ٢٠١٤ بار دیگر استارت خورد، بعد از ٨ سال کانونها توانستند منسجم ابراز وجود بکنند. در عین حال نمایندگان کانون صنفی توانستند در مجامع بین اللملی حضور داشته باشند و وضعیت و موقعیت معلمان را با همسرنوشتان خود در میان بگذارند. همچنین در داخل کشور هم کانونها بازسازی شده و با قدرت ظاهر شدند. رژیم میخواست در دل تحولاتی که در ایران جاریست و فضای اعتراضی هر روز گسترده تر میشود، معلمان که فراخوانهایشان سراسری و این بخش از مزدبگیران جامعه یکدست و سازمان یافته تر حضور داشتند، این موقعیت تازه را بقول بعضی از معلمان به کامشان تلخ کرد، با دستگیری و ایجاد فضای رعب و وحشت سرکوب کند. اسماعیل عبدی در پی هر دستگیری یکی از اتهاماتش حضور در همین تجمعات بوده است. این تجمعات که بر اساس قانون اساسی حکومت غیرقانونی نبوده است، گذشته از اینکه نیروهای انتظامی تجمعات را مورد حمله قرار داده بر پرونده بدون استثنا معلمان این اتهام هست. شما بدون تردید در “کارگر کمونیست” مرتب گزارش اخبار مبارزات معلمان را و وضعیت معلمان زندانی را منعکس کرده اید. اسماعیل عبدی اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” را پوچ و واهی خوانده است. و به همین خاطر با گذشت یکسال از بیانیه مشترکی که با جعفر عظیم زاده رئیس هیئت مدیره “اتحادیه آزاد کارگران ایران” مبنی بر لغو کلیه اتهامات امنیتی بر پرونده فعالین کارگری، مدنی و صنفی به این خواست که در کوتاه ترین مدت وسیعا یکی از معضلات مزدبگیران شد بود و کماکان هست.
کارگر کمونیست: وضعیت جسمانی اسماعیل عبدی چگونه است؟ چه اقدامات مشخص و عملی ای برای آزادی و نجات وی صورت گرفته است؟
نسرین رمضانعلی: متاسفانه وضعیت جسمی اسماعیل عبدی اصلا رضایت بخش نیست. بر اساس آنچه از طریق کانون صنفی معلمان منعکس میشود وضعیت وی رضایتبخش نیست و همچنان در بخش مراقبتهای ویژه به سر میبرد. اما چه اقداماتی صورت گرفته است و چه اقدامات دیگری باید صورت بگیرد؟ تاکنون هزاران پیغام برای مسئولین ارسال شده است و خواهان آزادی اسماعیل عبدی شده اند. در کنار این اقدام طومار امضا در حمایت از عبدی امضا شد و هئیتی این امضاها را به سه قوه مقننه، قضائی و مجریه تحویل داده اند. معلمین در بحبوحه انتخابات تصاویری از اسماعیل عبدی را بزرگ کرده و در تمامی تجمعات پخش شد و خواهان آزادی وی شدند. در خیلی از همین تجمعات شعارهای “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” سر داده شد. اساسا سازماندهندگانشان معلمان بودند و خواست آزای فوری در سرلوحه خواست معلمان مطرح میشود. همزمان تلاشهای دیگر نیز در جریان بوده است. حمایتهای بی دریغ از خانواده عبدی و اینکه نه عبدی تنها است و نه خانواده اش تنها هستند. اعتراضات جهانی اتحادیه های معلمان در کشورهای زیادی به جمهوری اسلامی و خواهان آزادی فوری وی شدند. اینها بخشی دیگر از فعالیتهای تاکنونی بوده است.
اما فعلا و در حال حاضر چه اقدامات دیگری باید انجام بگیرد؟ در شرایط کنونی دیگر شخصا فکر میکنم جمع آوری طومار امضا و بردن خواست آزادی اسماعیل عبدی پیش مسئولین حکومت پاسخی نمیگیرد. ما شاهد بودیم که هزاران امضا و دهها دیدار علنی و مخفی با مسئولین پاسخ مناسب نگرفته است. برای مدت کوتاهی در قبل از نمایش انتخاباتی وعده های داده شد. اما امروز که انتخابات تمام شد وعده ها از جانب مسئولین و حکومت هم به فراموشی سپرده شده است. امروز معلمان باید بتوانند با تجمعات قوی و سراسری نشان بدهند و اولتیماتوم به مسئولین بدهند که اگر عبدی آزاد نشود این تجمعات در ابعاد وسیعتر و گسترده تر فراخوان داده میشود. این اهرم فشاری است که مسئولین را متوجه خواهد کرد که اگر سریعتر اسماعیل عبدی را آزاد نکنند با تجمعات چند ده هزار نفر روبرو خواهد بود.
مصاحبه توسط ناصر اصغری از اعضای تحریریه کارگر کمونیست تهیه شده