حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
“نمی توانیم پرونده دزدیها در بنیاد شهید را علنی بکنیم.”
نماینده مجلس اسلامی
پرونده سایر دزدها را چطور؟ پرونده سپاه و بسیج و وزارت نفت و بانکها و امام جمعه ها و بیت رهبری و بیت رفسنجانی و آستان دزد رضوی و غیره و غیره را چطور؟ میلیارد میلیارد دزدیده اند و جز چند تن از پادوهایشان اسم کسی را علنی نکرده اند. در همین هفته یک نماینده دیگر مجلس سئوال کرده است: ” ۱۲ هزار میلیارد تومان سپرده مردم در موسسه ثامن الحجج کجا رفت؟” کسی جوابی به این سئوال نداده است اما آیا بجز جیب گشاد آیت الله ها مقصد دیگری برای این ۱۲ هزار میلیارد تومان میتوان تصور کرد؟
مذهب در همه جوامع و در تمام طور تاریخ یک دکان و کسب و کار پر رونق برای “روحانیون” بوده است. با روی کار آمدن جمهوری اسلامی این کسب و کار در ایران به اوج رونق خود رسید. روزی نیست که خبر ملاخور شدن ارقام نجومی از اموال جامعه رو نمائی نشود و با اینهمه هنوز کسی نام این دزدان را نمیداند. میگویند ۱۲ هزار میلیارد اینجا و بیست هزار آنجا و صد هزار در فلان بنیاد و بانک و وزارتخانه “گم شده ” است اما نمیتوانند پرونده ها را علنی کنند. نام دزدها بجز چند پادو و عامل جزء پنهان نگاهداشته میشود. وقتی دولت و بنیادها و نهادها و منابع ثروت جامعه دست دزدها باشد نتیجه بهتر از این نمیشود.
وقاحت یک خصیصه چنین نظامی است. اگر یک صدم دزدیهائی که هر روز در ایران رو میشود در هر کشور دیگری اتفاق می افتاد یکشبه دولت مربوطه مجبور به استعفا میشد اما اینان علنا میدزدند و می چاپند و میلیارد میلیارد پول غیب میکنند و بروی مبارک نمی آورند! نه شاکی خصوصی و عمومی ای در کار است و نه قانون و تعقیب و محاکمه ای. این دستگاه غارت و جنایت را باید درهم کوفت. محاکمه این غارتگران در داگاههای علنی اولین اقدام مردم ایران در فردای بزیر کشیده شدن جمهوری اسلامی خواهد بود.
۲۵ مه ۱۶
