انترناسیونال: فراخوانی برای اعتصاب عمومی برایروز سوم آذر ١٤٠١ در حمایت از مردم کردستان توسط حزب کمونیست کارگری و شماری از احزاب در کردستان داده شد. این فراخوانی بود در اعتراض به جنایات حکومت در کردستان و همبستگی با مردم این منطقه. از اصغر کریمی دبیر هیئت اجرایی حزب کمونیست کارگری در ارتباط با جایگاه سیاسی این فراخوان پرسیدیم:
اصغر کریمی! بازتاب و پاسخ به این فراخوان چگونه و در چه ابعادی بود؟
اصغر کریمی: قبل از هرچیز لازم است بگویم که این فراخوان موفق و مهمی بود و حداقل در ۲۸ شهر پاسخ مثبت گرفت و شب ۳ آذر نیز در ۱۲ شهر در نقاط مختلف تهران: ولیعصر، تجریش، پیروزی، نارمک، ستارخان، هفت حوض، صادقیه، مشیریه، حوالی تئاترشهر، بزرگراه کاشانی، اکباتان و شهرهای ارومیه، مهاباد، کامیاران، اردکان، اصفهان، دهگلان، زاهدان، جکیگور، همدان، کرمانشاه، دره شهر، جوانرود، لومار، فردیس و گلشهر و مهر ویلا و عظیمیه در کرج، قزوین، زرین شهر، شهرستان مُهر در “جنوب استان فارس”، مرند و اصفهان در حمایت از مردم کردستان تجمعات اعتراضی برگزار شد. اینها شاخص آشکاری از موفقیت این فراخوان بود.
فراخوان این اعتصاب در شرایطی داده شد که جمهوری اسلامی حمله وحشیانه ای به مردم کردستان از جمله در مهاباد و پیرانشهر و جوانرود و سقز و بوکان شروع کرده بود. دهها نفر را به قتل رسانده و صدها نفر را مجروح کرده بود. مردم کردستان به اشکال مختلف در حال مقاومت بودند از تجمعات خیابانی و مراسم های هزاران نفره در گرامیداشت عزیزانشان تا اعتصاب عمومی در شهرهای مختلف کردستان. در بسیاری از شهرهای دیگر کشور نیز مردم به اشکال مختلفی بامردم کردستان همبستگی میکردند و در تجمعات خیابانی و دانشگاهها با شعار و بیانیه و سخنرانی و آویزان کردن بنر و غیره از مردم کردستان حمایت میکردند. در چنین شرایطی لازم بود دست به اقدام فراتری در سطح سراسری زده میشد. فراخوان اعتصاب و اعتراض در سطح کشور پاسخی به این شرایط بود. در پاسخ به این فراخوان در ۲۸ شهر عمدتا در استانهای کردستان و کرمانشاه و آذربایجان غربی و همینطور در شهرهای مشهد، بوشهر، سمیرم و دزفول و در نقاطی از تهران و اصفهان کسبه و بازاریان دست به اعتصاب زدند. عصر سوم آذر نیز حداقل در ۱۲ شهر تجمعات خیابانی در پشتیبانی از مردم کردستان صورت گرفت. این حرکت موفقی بود هرچند میتوانست دامنه اعتصاب و اعتراض وسیعتر باشد. یک جنبه مهم این فراخوان این بود که به گفتمان وسیعی در سطح کشور دامن زد. جوانان محلات دهها شهر با انتشار پوسترهایی به اعتصاب فراخوان دادند. جوانان محلات تهران در فراخوانی مشترک با «جوانان سراسر ایران»، خواستار برگزاری اعتراضات همزمان با اعتصاب در خیابانهای سراسر کشور شدند. شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان، دانشجویان پیشرو دانشگاه و جمعی از فعالین حقوق زن و تعداد بیشماری از کاربران مدیای اجتماعی با انتشار پست هایی در گروههای مدیای اجتماعی و یا به اشتراک گذاشتن فراخوانها به این حرکت پیوستند و موجی از شادی از این فراخوان در کردستان و در سراسر کشور به راه افتاد.
بنظر من هم تشخیص ما برای فراخوان اعتصاب بسیار بموقع بود و هم این فراخوان احساس مسئولیت ما را نشان میداد. این فراخوان همبستگی با مردم کردستان را تحکیم کرد و گفتمان اعتصاب را در سطح کشور تقویت کرد. قبلا در یازده هفته گذشته دو بار فراخوان اعتصاب عمومی به مردم کردستان داده بودیم که با موفقیت چشمگیری همراه بود. اما برای اولین بار بود که در سطح سراسری فراخوانی از طرف چند حزب داده میشد. این نیز جنبه مهمی از این فراخوان و تاثیرات سیاسی آن بود که زمینه را برای فراخوان های بعدی مساعدتر کرد.
انترناسیونال: این فراخوان و این حرکتی که صورت گرفتبنظر شما چه نقش تاثیری بر خیزش و انقلاب مردم داشت؟
اصغر کریمی: روشن است که حمله وحشیانه حکومت به کردستان فقط حمله به یک استان نبود، حمله به کل انقلاب بود. برای عقب راندن یکی از سنگرهای مهم و قدرتمند انقلاب بود و فراخوان ما نیز نه تنها برای تقویت این سنگر و حمایت سراسری از آن لازم بود بلکه همچنین این فراخوان در جهت تقویت انقلاب در سراسر کشور بود. انقلاب به اعتصابات کارگران، معلمان، مغازه داران و بازاریان، کارکنان ادارات و همینطور گسترش اعتصاب در دانشگاهها و مدارس نیاز مبرمی دارد. باید به اشکال مختلف برای اعتصابات سراسری و عمومی گفتمان سازی شود، فراخوان های بیشتری داده شود، اهمیت و امکان آن بیشتر مورد بحث قرار گیرد، احزاب سیاسی و شخصیت های بانفوذ و موثر حول این مساله به میدان بیایند و رهبران کارگری و معلمان پیشرو و رادیکال برای تحقق آن فعالیت فشرده تری انجام بدهند تا این رکن انقلاب در ابعاد وسیعی شکل بگیرد. گسترش اعتصابات کارگری و اعتصابات سراسری رانندگان کامیون در چند روز گذشته نشان میدهد که تا چه حد جامعه فراخوان اعتصابات سراسری ناشی از تشخیص درست از فضای جامعه و نیاز جامعه بود و چگونه در جهت تقویت این فضا عمل کرد.
اما تا جایی که به وضعیت امروز مربوط است اعتصابات کارگری در مراکز صنعتی در حال گسترش است و اعتصاب سراسری رانندگان کامیون در دهها شهر نشان میدهد که اعتصابات سراسری از گفتمان به عمل تبدیل شده و به کمک خیابان آمده است. شرایط کنونی یعنی از یکطرف ناکامیها و شکستهای حکومت در همه عرصهها و تداوم و پیشروی انقلاب زمینه را برای گسترش اعتصابات سراسری بیش از پیش فراهم کرده است. توازن قوا تغییرات بیشتری به نفع مردم کرده است. حکومتیان خود را باختهاند، افراد ارگانهای بالای حکومت ساکت و بیروحیهاند و نیروهایشان خسته و ناراضیاند. اینرا فرمانده بسیجشان هم اعتراف کرد. بر متن چنین اوضاعی فراخوان اعتصاب و تجمعات اعتراضی توسط دانشجویان و جوانان محلات برای روزهای ۱۴ تا ۱۶ آذر داده شده است که میتواند با استقبال وسیعی مواجه شود. این فراخوانها بسیار بجا و بسیار موثر خواهد بود. سیاست حزب کمونیست کارگری پشتیبانی گرم از این فراخوان و تشویق مردم به استقبال از آن است. اعتصابات سراسری نقش کلیدی و حیاتی در عمق یافتن انقلاب، گسترش آن و پیشروی سریعتر انقلاب دارد.*