آنچه که بر مردم سوریه میرود مایه شرم بشریت است. انتشار صحنه های فجیع بمباران شیمایی هفته گذشته که به احتمال قوی کار رژیم اسد است، در عین اینکه اپوزیسیون او نیز بهمان اندازه ظرفیت این جنایت را دارد، این لکه ننگ را باردیگر به رخ جهانیان کشید.
کمتر صحنه سیاست جهان چنین کلکسیونی از شنیع ترین جنایات، مشمئز کننده ترین ریاکاری ها و یکه تازی ارتجاعی ترین نیروهای سیاسی زمان ما را یکجا در خود دارد. حتی در رابطه با جنایت آشکار بمباران شیمایی آنچه که شاهد آن هستیم رقابت و شاخ و شانه کشی غرب و متحدینش از یکسو و روسیه و جمهوری اسلامی از سوی دیگر بر سر تامین منافع شان در سوریه و منطقه است که بنوبه خود نگرانی بیش از پیش مردم جهان از جنگ و رویارویی های نظامی را برانگیخته است. دولت آمریکا و هم پیمانانش که اکنون به بهانه بمباران شیمیائی در تدارک حمله نظامی هستند، در شکل گیری وضع فاجعه بار حاضر به سهم خود شریک اند.
قربانی بلافصل این وضعیت مردم قهرمانی هستند که “به عرش اعلاء هجوم بردند”. علیه یک نظام سیاه چهل ساله دیکتاتوری که قتل عام های بسیار در پرونده اش دارد دست به انقلاب زدند تا به “نان و کرامت” دست یابند. مردمی که با بیش از صد هزار کشته و میلیونها آواره و نابودی ابتدائیات زندگی اجتماعی پاسخ گرفته اند و مصائبی بازهم بیشتر برای آنها در راه است. این در واقع مجازات انقلاب و مردم انقلابی توسط مجموعه ای از کثیف ترین و ارتجاعی ترین نیروهای بورژوازی در عصر ماست که خود در حال رقابت و جنگ قدرت با یکدیگرند.
متهم ردیف اول این جنایت علیه بشریت بی شک اسد و رژیم اوست. سرنگونی رژیم اسد گام اول در رهایی مردم سوریه از این جهنمی است که علیه شان بپا کرده اند. تمام دولتها و نیروهایی که از اسد حمایت میکنند، روسیه، جمهوری اسلامی، حزب الله لبنان و غیره همگی مستقیما در این جنایت شریک اند و باید همچون رژیم اسد مورد اعتراض و انزجار تمام مردم جهان قرار گیرند.
هرچند سرنگونی رژیم اسد اول قدم در رهایی مردم سوریه است، اما نباید اجازه داد نیروهای سیاه اسلامی و ارتجاعی در صف مخالف او که در پی اهداف ضد بشری خود هستند و توسط دولتهای غرب و یا عربستان و ترکیه حمایت میشوند، بر زندگی مردم سوریه حاکم شوند. در واقع مبارزه بحق و قهرمانانه مردم سوریه علیه اسد، عرصه دخالت انواع و اقسام نیروهای ارتجاعی منطقه ای و جهانی شده است که آینده و منافع خود را در اثر انقلابات “نان و کرامت” در منطقه خاورمیانه در خطر می بینند. باید زندگی، آرمانها و انقلاب مردم سوریه را از منگنه نحس و نابوده کننده رقابت و کشمکش منطقه ای و جهانی قطب های بورژوایی نجات داد.
در این میان جریانات کوته نظر و پا در هوائی که در دوسال و نیم گذشته، جنایات رژیم اسد و حامیانش نظیر دولت روسیه و جمهوری اسلامی و حزب الله را با سکوت نظاره کرده اند، به اسم “جنبش ضد جنگ” و یا “مبارزه با امپریالیسم” بمیدان آمده اند. اینها عملا و در بهترین حالت از تدوام وضع موجود دفاع میکنند. دو سال و نیم است جمهوری اسلامی و روسیه دارند در کنار اسد علیه مردم میجنگند و کشتار میکنند اما اینها یاد دخالت خارجی نیفتادند. دو سال و نیم است که ترکیه و عربستان و قطر با پشتیبانی دولتهای دیگر دارند دستجات مختلف ارتجاعی و تروریست اسلامی را مسلح میکنند و به جان مردم می اندازند این جماعت به یاد جنبش ضد جنگ نیفتادند. باید نگرانی و اضطراب بحق مردم جهان از اوضاع سوریه و دلسوزی و همسرنوشتی آنها با مردم سوریه را به دخالتگری فعال و به نیرویی تبدیل کرد که دست اسد و همه جنایتکاران دیگر را از زندگی مردم سوریه کوتاه کند.
حزب کمونیست کارگری ایران مردم آزاده جهان را فرامیخواند تا برای یاری به مبارزه مردم سوریه برای رهایی از شر رژیم اسد و جهنمی که نیروهای رنگارنگ بورژوایی در سوریه برپا کرده اند به میدان بیایند. نباید ساکت نشست. نباید اجازه داد که ارتجاعی ترین و ضد بشری ترین نیروها چنین میداندار باشند. جهان باید یکپارچه مملو از اعتراض و نفرت علیه رژیم اسد و جنایات وحشتناکش شود. باید دولتها را تحت فشار قرار داد که این حکومت را در همه جا و بطور کامل بایکوت کنند، سفارتخانه هایش را ببندند و از مجامع بین المللی بیرونش بیندازند. ما مردم میلیونی جهان میتوانیم فضا را بر حکومت اسد و حامیانش تنگ کنیم. روسیه و چین و جمهوری اسلامی باید بعنوان همدستی در جنایت علیه بشریت زیر بیشترین فشار و نفرت مردم جهان قرار گیرند. در یک کلام مردم سوریه باید خود را در آغوش حمایت بیدریغ و همبستگی مردم جهان بیابند. تنها در متن این دخالت فعال است که آنگاه میتوان به همان درجه موثر نیروهای ارتجاعی در اپوزیسیون را نیز تضعیف و از میدان بدر کرد.
حزب کمونیست کارگری ایران
٩ شهریور ١٣٩٢، ٣١ اوت ٢٠١٣