حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
بدنبال خیزش توده مردم عراق علیه دولت و دارودسته های اسلامی، هفته گذشته مردم کردستان عراق نیز علیه دولت اقلیمی به خیابانها آمدند. کردستان عراق از زمان جنگ خلیج تا امروز در تحت حاکمیت نیروهای ناسیونالیست کرد بوده است و اکنون توده مردم در اعتراض به فساد و دزدیهای دولت اقلیمی، نپرداختن حقوقها و دستمزدها و کلا شرایط سخت معیشتی که دولت اقلیمی به جامعه تحمیل کرده است بپا خاسته اند. اما در اینجا هم مانند جنبش مردم در کل عراق مساله از فساد دولتی و شرایط سخت معیشتی فراتر میرود. در عرض ٢٥ سال گذشته کردستان عراق عرصه فعال مایشائی و افسارگسیختگی های احزاب قومی کرد (حزب بارزانی و طالبانی) و نیروها و احزاب اسلامی همپالکی آنها بوده است. گرچه کردستان عراق در مقایسه با بقیه ایالات این کشور از ثبات بیشتری برخوردار بوده است اما دولت اقلیمی کردستان نیز مانند دولت مرکزی عراق زیر سایه حمله نظامی آمریکا با قرار و مدار و تقسیم قدرت بین احزاب عشیرتی کرد و شرکای اسلامی شان سرهم بندی شد و لذا از همان آغاز تولد هیچ نشانه ای از مدنیت و دولت در یک جامعه مدنی، حتی به معنی متعارف و بورژوائی کلمه، با خود نداشت. نوعی لویا جرگه کردی بر سر کار آمد و عقب مانده ترین قوانین و مناسبات را بر جامعه حاکم کرد. تنها تفاوت حکومت اقلیمی با حکومت افغانستان و یا حکومت مرکزی عراق در بیشتر بودن آلیاژ قومی آن در مقایسه با اسلامیت آنست.
مردم عراق بیش از دو ماه است با شعار نه سنی، نه شیعه، جامعه سکولار و جامعه مدنی بمیدان آمده اند و امروز این حرکت انقلابی سراسری به کردستان عراق نیز گسترش یافته است. سلیمانیه و اربیل به بغداد و بصره می پیوندند چرا که خواست و هدف واحدی را دنبال میکنند: خواست خلاصی از شر دولتها و نیروهای مذهبی و قومی در حکومت و در جامعه!
مردم عراق امروز در پیشاپیش صف جنبش ضد مذهبی قرار گرفته اند اما این جنبش تنها به عراق محدود نیست. جنبش ضد مذهبی و سکولاریستی، از ایران تا افغانستان و لبنان و ترکیه و تونس و کردستان سوریه، در اشکال و عرصه های مختلف در جریان است. بمیدان آمدن مردم کردستان عراق این حرکت منطقه ای را بیش از پیش تقویت میکند و به پیش میراند.
۱٤ اکتبر ۱٥
