حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اول مه ۲۰۱۴، ١١ اردیبهشت ۱۳۹۳، در حالی میرسد که طبقه کارگر و اکثریت عظیم مردم فقیر تر و محروم تر شده اند. ریاضت کشی، زدن سر و ته دستمزد، قطع هرگونه خدمات و یارانه، بیکاری های وسیع و ایجاد جمعیت های عظیم هیچ بودگان و در یک کلام کاهش حداکثری سهم مردم کارگر از ثروتی که خود تولید میکنند ، شعار روز سرمایه است. ولع سیری ناپذیر در جستجوی سود نه فقط نیروی خلاقه انسان که خاک و آب و هوا و نفس شرایط زندگی بر کره زمین را در خطر تباهی و نیستی قرار داده است. این حقیقت انکار ناپذیر سرمایه داری معاصر بیش از همه جا در ایران تحت حاکمیت آیت الله های میلیاردر صادق است. تناقضات و بن بست های ذاتی سرمایه داری اینجا ضربدر حکومت الله و ضرورت بقاء مشتی کانگستر اسلامی میشود که به هیچ کس و هیچ چیز رحم نمی کنند. اول مه، روز جهانی کارگر در ایران روز اعتراض و اتحاد علیه این وضعیت و عامل بلافصل آن یعنی جمهوری اسلامی است.
اول مه روز ماست. روز نمایش اتحاد کارگران و همه مردم محروم علیه یک درصدی های بی خاصیت مفتخور! در این روز نباید در خانه بنشینیم. باید کار را تعطیل کرد و بیرون آمد. باید پا بیرون گذاشت. علیه وضع موجود سخن گفت. اعلامیه و قطعنامه و کیفرخواست صادر کرد. نفس تجمع در هر سطحی و در کنار هم جشن گرفتن و راهپیمایی کردن، به همه ما مردم برای آینده ای بهتر نیرو میدهد. لیست عرصه های اعتراض و طرح مطالبات فوری اول مه در جمهوری اسلامی طولانی است. از مقابله با هوای کثیف و کشنده شهرها تا خشک شدن رودخانه ها و دریاچه ها و کمبود آب گرفته، تا مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و کارگران در بند، از مقابله با مجازات اعدام و کل سیستم وحشیانه قضایی اسلامی تا مقابله با حجاب و تبعیض جنسیتی، از خواست بهداشت و تحصیل رایگان و بیمه بیکاری گرفته تا حقوق کودک همه و همه عرصه هایی است که باید در آن سرمایه داری و جمهوری اسلامی را به چالش کشید. اما در اوضاع کنونی بی شک مقابله با قطع یارانه ها، افزایش سرسام آور قیمت ها، سقوط هر روزه قدرت خرید حقوق ها که جزو برنامه اعلام شده دولت روحانی است، عاجلترین عرصه ای است که باید از نیروی وحدت بخش اول مه روز جهانی کارگر برای تقویت آن بهره جست. اوضاع فلاکت بار اقتصادی که هیچ چشم اندازی برای بهبود آن متصور نیست اکنون مساله و مشغله روز و شب اکثریت عظیم مردم ایران است. در اول مه باید از زندگی قاطعانه به دفاع برخاست. بویژه باید برای افزایش دستمزدها بیش از پیش متحد شد.
قدرت اول مه این سنت دیرپای طبقه کارگر در جهان و ایران، در این است که میتواند گرایشات مختلف کارگری را در مقابله با سرمایه داری و شرایط مشقت باری که به بشریت تحمیل کرده متحد کند. باید از این توان وحدت بخش اول مه استفاده کرد و نه فقط بخش های هرچه وسیعتری از طبقه کارگر بلکه همه مردم آزاده و محروم را علیه جمهوری اسلامی و علیه فلاکت اقتصادی به میدان آورد. اول مه فرصتی است تا کارگران نشان دهند که پرچمدار مبارزه برای رهایی و آزادی خود و کل بشریت اند. اول مه روز برافراشتن پرچم سوسیالیسم و تاکید بر این واقعیت است که تنها راه رهائی بشریت معاصر از فقر و بیحقوقی و کل مصائبی که همه دنیا را فراگرفته در هم پیچیدن کل نظم غیر انسانی سرمایه و برپایی جامعه ای بدون ستم و استثمار، جامعه ای برابر و آزاد و مرفه، جامعه ای سوسیالیستی است.
زنده باد اول مه!
زنده باد سوسیالیسم!
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری!
حزب کمونیست کارگری ایران
۳ اردیبهشت ۱۳۹۳، ۲۳ آوریل ۲۰۱۴
