حکومت اسلامی این هفته دست به یک جنایت دیگر زد و مصطفی صالحییکی از معترضان دی ماه را به اتهام قتل یک پاسدار روز چهارشنبه ۱۵ مرداد اعدام کرد. جان باختن این عزیز را به خانواده و بستگان و دوستانش صمیمانه تسلیت میگویم. مصطفلی صالحی زیر فشار و شکنجه بود و در عین حال این اتهام را نپذیرفت. یکی از حکومتیان گفته است همین که این اتهام را نپذیرفته نشان میدهد که خیلی حرفه ای است و میدانسته چه میکند! ما با چنین حکومت و چنین دستگاه قضائی و چنین استدلالاتی روبرو هستیم و مصطفی صالحی قربانی چنین حکومت بی منطق و وحشی و بی حساب و کتابی شد. گویا نپذیرفتن اتهام هم خود یک اتهام است!
او یک کارگر ساختمانی بود و سی سال بیشتر سن نداشت. اعدام مصطفی صالحی خشم و نفرت گسترده ای را علیه حکومت اعدام برپا کرده است. میلیونها نفر از مردم در آرزوی روزی بسر میبرند که این دستگاه آدم کشی از صحنه جامعه جارو شود و خانواده ها بیش از این به سوگ عزیزانشان ننشینند.
اعدام همیشه در دست حکومتگران ابزاری برای ارعاب و کنترل جامعه بوده است. یک ذره به مقابله با فساد و جرم و جنایت ربط ندارد. و یک ذره به کاهش جرم و جنایت کمک نکرده است. بر عکس اعدام خود یک جنایت فجیع و حساب شده است و اعدام کنندگان جانی قاتل هستند و تنها فرقشان با قاتلان معمولی اینست که قدرت و زندان و قانون و طناب دار را در اختیار دارند. اعدام قتل عمد توسط دولت است. مصطفی صالحی جرمش این بود که جامعه را انسانی و آزاد میخواست. او یکی از معترضان دی ماه سال پیش بود و خواست و آرزویش این بود که در جامعه ای آزاد و برابر و مرفه زندگی کند. حرف و اعتراض و خواستش همان خواست و اعتراضی است که کارگران هفت تپه و نفت و پتروشیمی و شهرداریها و همه کارگران و معلمان و بازنشستگان دارند. او همچون همه این بخشهای مختلف مردم حق طلب زندگی انسانی میخواست و علیه چپاولگران زندگی مردم بپا خاسته بود.
فضای امروز جامعه یک بار دیگر چشم انداز خلاصی از شر حاکمین جنایتکار را در برابر مردم گشوده است. اعتصابات کارگران نفت و هفت تپه و دیگر اعتصابات کارگری، افق و چشم انداز رهایی را در برابر مردم گشوده است. امیدوار باشیم که این بار جامعه در ادامه این اعتصابات یک پارچه بلند شود و به این دوره تاریک و تلخ و سیاه پایان دهد و امنیت و شادی و رفاه را برای همه مردم، همه پدران و مادران و همه جوانان و کل جامعه به ارمغان بیاورد. قاتلین مصطفی باید بدانند که با این جنایات نه فقط نمیتوانند صدای کارگران و جوانان و مردم معترض را خاموش کنند، بلکه بر خشم عظیم و میلیونی مردم خشمگین بیش از پیش شدت خواهند داد. ما مردم عزیزانمان را فراموش نمیکنیم و نخواهیم کرد. آنها را، صدایشان را، آرزوهایشان و خواستهایشان را بر پرچم انقلاب عظیم کارگری هک خواهیم کرد. یاد مصطفی صالحی گرامی باد.