انترناسیونال ۸۳۹
کنگره یازدهم حزب کمونیست کارگری از حزبی تصویر میدهد که حضور چشمگیری در جامعه دارد، خشم و اعتراض مردم را نمایندگی میکند و به سرتاپای وضع موجود اعتراض دارد. حزب دخالتگری که به همه نابرابری ها و ستم ها کار دارد و در آنها دخالت میکند. از بیحقوقی کودک تا فقر معلم، از دخالت مذهب در زندگی مردم تا تحمیل حجاب و آپارتاید جنسی و بیحقوقی زن، از استثمار و بیحقوقی کارگر تا به بند کشیدن نویسندگان و فعالین سیاسی و اجتماعی، از وضعیت تن فروشان تا معتادان و وضعیت غیر انسانی تحمیل شده به کولبران، از قوانین قصاص و مجازات اعدام و سیستم قضایی ضد انسانی تا تبعیض برحسب تمایلات و گرایشات جنسی، از دخالت در مسائل مربوط به محیط زیست تا کمک به مردم فراری از جمهوری اسلامی و کمک به سیل زدگان و زلزله زدگان. و همینطور از مقابله با اصلاح طلبی تا هرنوع سازشکاری با جمهوری اسلامی و سیستم و قوانین آن، از افشای انواع ناسیونالیسم و قومپرستی و تلاش آنها برای ایجاد تفرقه میان مردم معترض تا سایر گرایشات ارتجاعی و عقب مانده سیاسی و فرهنگی. و مهمتر از آن حضور فعال و روزمره در مبارزاتی که علیه همه ستم ها و نابرابری ها جریان دارد و یا مبارزه فعال در خارج کشور علیه حضور مقامات و نهادهای جمهوری اسلامی و جلب همبستگی جهانی با مردم ایران. همینطور تلاش هرروزه برای انعکاس مبارزات کارگران و مقابله مردم در زمینه های مختلف علیه حکومت و وضع موجود در رسانه های حزبی و غیر حزبی. هر کس گزارشات حدود پانزده نفر از مسئولینحزبی که هر کدام تمرکزشان بر عرصه خاصی از فعالیت است را گوش کرده باشد، متوجه میشود که این حزب بعنوان حزب سیاسی طبقه کارگر و حزبی علیه هر نوع نابرابری و تبعیض چگونه نبضش با مردم و مبارزات مردم میزند. حزبی که در عرصه های مختلف مبارزه و در بطن اعتراضات حضور دارد و طبقه کارگر و مردم محروم از همه چیز، و معترض به همه چیز را نمایندگی میکند.
کنگره های حزب کمونیست کارگری علنی است و هر علاقمندی میتواند در آن شرکت کند و احزاب و سازمانها و رسانه های چپ و راست به آن دعوت میشوند، بر خلاف احزاب و سازمانهای بورژوایی که اساسا یا کنگره و انتخاباتی ندارند و رهبر در آنها بر اساس ژن برتر و مذکر یا بشیوه ولایت فقیهی تعیین میشود و یا کنگره ها و کنفرانس هایی در پستوهای این کشور و آن کشور برگزار میکنند و حتی جرات اعلام نام شرکت کنندگان و تصمیم گیری هایشان را ندارند و یا در بهترین حالت اعتماد بنفس و شفافیتی در فعالیت آنها نیست. بدون هیچ تردیدی باید گفت که حزب کمونیست کارگری شفاف ترین، علنی ترین و مدرن ترین حزب سیاسی ایران است. حزب ما در این زمینه هم فرهنگ سیاسی تازه ای باب کرد و تفاوت خود را با احزاب ناسیونالیست و بورژوایی به مردم نشان داد. از این نظر هم، قلب حزب ما با جامعه و فرهنگ بخش پیشرو جامعه میزند. جامعه ایران چنان سیاسی و طرفدار شفافیت است که به سازمانهای غیر شفاف و سازمانهایی که حتی اعضای خود آنها هم هیچ حقوقی در تصمیم گیری های آن ندارند اعتماد نمیکند.
حضور جوانان و زنان در حزب کمونیست کارگری و کنگره های حزب بسیار برجسته و مشهود است. مخصوصا در سالهای گذشته نسل جوان بیشتر به حزب روی آورده و کادرهای جوان دارند جای ویژه تری در حزب پیدا میکنند. هرکس کنگره های احزاب بورژوایی را نگاه کند از زاویه سنی و جنسیتیهم تفاوت بارزی میان ما و آنها خواهد دید. نسل جدیدی که با انرژی و خلاقیت در حزب و سازمان جوانان حزب دارد جلو میایدیک نقطه قوت مهم حزب ما است.
فرهنگ بالای سیاسی، رفتار متمدنانه و منصفانه موقعی که اختلاف نظری وجود دارد و در عین حال اتحاد بالایی که حول اهداف انسانی و سوسیالیستی و یک خط سیاسی روشن بین و رادیکال در حزب کمونیست کارگری وجود دارد، نقطه قوت دیگر حزب ما است.
این ویژگی ها اما محصول اهدافی انسانی و خط و جهت و دیدی است که حزب نسبت به جامعه و مبارزه طبقاتی دارد، و از بدو تشکیل حزب بر آن حاکم بوده است، و این مهمترین خصیصه حزب ما است. کمونیسمی متفاوت و قرن بیست و یکمی، انسانی، مدرن، آزادیخواه و برابری طلب، نه فقط مربوط به ایران بلکه مربوط به دنیای معاصر و دوران معاصر که روندهای سیاسی دنیای معاصر را میشناسد، نقاط گرهی و جدال های طبقاتی این دوره را به خود مربوط میداند، تجزیه و تحلیل میکند و راه خود را به جلو باز میکند. تحرک میدانی و دخالتگری حزب در زمینه های بسیار متفاوت مبارزه ناشی از نگرش خاص این حزب است. در نگرش ما همه تبعیضات و ستم ها و نابرابری ها محصول جامعه سرمایه داری است و مبارزه علیه این مصائب هر روز و هر لحظه گاه آشکار و گاه پنهان ادامه دارد و همه این مبارزات اجزاء یک مبارزه طبقاتی همه جانبه است که باید در آنها شرکت کرد. هیچ عرصه ای از مبارزه حق طلبانه مردم نیست که ما فکر کنیم به ما مربوط نیست مگر جایی نیرویی برای دخالت نداشته باشیم. حزبی که با شهامت نوآوری میکند و با زمان جلو میاید و به همین دلیل به این دنیا و این قرن مربوط است. ایده هایی که در سنت چپ کفر شناخته میشود و سیلی از مخالفت با آن شروع میشود توسط این حزب و رهبری آن مطرح میشود، اما با گذشت زمان حقانیتش برای بخش بیشتری روشن میشود. از مارکسیسم انقلابی تا کمونیسم کارگری، از بحث حزب و جامعه تا حزب و قدرت سیاسی، از بحث سلبی و اثباتی تا ضرورت برنامه داشتن و تدوین برنامه، از ضرورت تحزب و ایجاد حزب تا نگرش به کارگر بعنوان موجودی اجتماعی، از تبیین عرصه های مختلف مبارزه بعنوان عرصه های مختلف نبرد کمونیستی و نه “دمکراتیک” و حاشیه ای تا علنیت و شفافیت در فعالیت سیاسی و حزبی تا بعنوان مثال تلاش برای چهره دادن به جنبش کارگرییا در واقع برجسته کردن و مطرح کردن فعالین کارگری، همه اینها با مخالفت اولیه بخش قابل توجهی از کسانی که خود را چپ میدانند مواجه شده اما بتدریج مقاومت ها کنار رفته و با گسترش نفوذ این ایده ها و سیاست ها در جامعه و در میان فعالین سیاسی و اجتماعی، حقانیت این جهتگیری ها و سیاست ها برای طیف وسیعتری روشن شده و ادبیات حزب در بسیاری زمینه ها به ادبیات رایج و حاکم درآمده است. این نقطه قوت اساسی است که حزبی قدرتمند و اجتماعی و موثر در حیات سیاسی جامعه شکل داده است. گزارشات مسئولین حزب در کنگره که بدلیل ضیق وقت بسیار فشرده و ناقص بیان شدند، تصویر حزبی بسیار فعال و موثر را به نمایش میگذارد که ادامه و در واقع به عمل درآوردن متد و جهتگیری ویژه ای که بر حزب حاکم است و این رمز موفقیت و پیشروی حزب است.
با اتکا به این نقاط قوت، تلاش هرروزه برای مقابله با کمبودها و ضعف های حزب جریان دارد تا حزب و این کمونیسم ویژه، به انتخاب جامعه تبدیل شود. طیف وسیع اعضا و کادرهای حزب در ایران و در خارج کشور با انرژی قابل ستایشی در حال شکل دادن به تحولی سرنوشت ساز در جامعه ایران هستند و باید با اعتماد بنفس هر چه بیشتر،یکدل و یکپارچه در جامعه ای که تحولات مهمی را از سر میگذراند، نقش تاریخی خود را به رسمیت بشناسند و این نقش را ایفا کند.