حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اسماعیل بخشی رهبر محبوب کارگران نیشکر هفت تپه طی نامه ای از شکنجه هایی که بر او شده، از تحقیرها و توهین ها و شنودهای تلفن هایش در منزل و نقض پایه ای ترین حقوقش در زندان سخن میگوید. او با این نامه بطور واقعی کیفرخواست مردم را علیه سیستم زندان، شکنجه، اعدام و زیر پا گذاشته شدن حرمت انسانی و بیحقوقی ها اعلام کرده و با فراخواندن علوی وزیر اطلاعات حکومت اسلامی به مناظره، حکومت شکنجه را به مصاف گرفته است.
جنبش گسترده ای حول اعتراض اسماعیل بخشی براه افتاده است و این جنبش میرود که به حرکتی قدرتمند علیه ۴۰ سال سرکوب و جنایت تبدیل شود.
اسماعیل بخشی این نامه را در ١٤ دیماه نوشته است و انعکاس وسیع اجتماعی اش آنچنان لرزه ای بر ارکان حکومت وارد کرده است که آنها را وادار به نشان دادن واکنش کرده است.. از جمله نمایندگان مجلس گرفته تا استاندار خوزستان و برخی امام جمعه ها و ستون نویسان برخی از روزنامه های جناحهای حکومتی اصولگرا و “اصلاح طلب” و شخصیت های بیرون و درون حاکمیت واکنش هایی از انکار شکنجه تا تردید و یا تایید های ضمنی از خود نشان داده اند. برای مثال اژه ای جلاد سخنگوی قوه قضاییه در عکس العمل به نامه اسماعیل بخشی با گفتن اینکه از دیگران شنیده است و خودش هم دیده است که نامه ای به وزیر اطلاعات داده شد، پاسخگویی را به این وزارتخانه و پیگیری آنان احاله داده است. علی‌اکبر گرجی اندرزیانی معاون پیگیری اجرای قانون اساسی روحانی نیز در صفحه اینستاگرامیش در این رابطه واکنش نشان داده و میگوید:” بخشی باید در اسرع وقت شکایت کند. حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، رییس کمیسیون امینت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران از این خبر داده است که موضوع شکنجه اسماعیل بخشی در جلسه هجده دیماه در کمیسیون امنیت ملی بررسی میشود. استاندار خوزستان نیز با بیشرمی تمام گفته های بخشی را تکذیب کرده و میگوید:” آنچه من مطلع شدم و سوال کردم این است که هیچ شکنجه‌ای درکار نبوده و رویه ما با این مسأله نیز به صورت اجتماعی و کارگری است و اگر چنین نبود که برخوردهای دیگری با وی صورت می‌گرفت. ایشان با پادرمیانی و وساطت من و رای اعضای شورای تأمین آزاد شده است. من در آنجا گفتم وقتی شرایط آرام شده و مسأله‌ای نیست، چرا باید ایشان همچنان در بند باشد و باید آزاد شود.”.
واکنشی دیگر از همین دست به نامه اسماعیل بخشی از جانب صادق زیبا کلام است. او چهره مدافع حفظ نظام جمهوری اسلامی است که در خلال اعتراضات سراسری زمستان ٩٦ اعلام کرد حتی اگر لازم باشد در دفاع از جمهوری اسلامی اسلحه هم بدست میگیرم. زیبا کلام با ارسال تویتی به نامه اسماعیل بخشی عکس العمل نشان داده و در آن از یک طرف در لباس حمایت از اسماعیل بخشی ظاهر میشود و از سویی ابزار شکنجه را برای مواردی مثل اینکه کسی برانداز باشد و یا برای تخلیه اطلاعاتی از مخالفین رژیم مشروع اعلام کرده است. این اظهارات دستپاچگی حکومتیان و و حشتشان از زلزله ای که با جنبش دادخواهی مردم بر پا شده است را به روشنی نشان میدهد.
توئیت صادق زیباکلام واکنش‌های اعتراضی زیادی در فضای مجازی برانگیخت. یک نمونه اش پاسخ رویا صغیری دانشجو و از دختران انقلاب در تبریز است که پس از تظاهرات سراسری دیماه ۹۶ بازداشت شد. او در واکنش به گفته های زیبا کلام چنین مینویسد “تا امروز چیز زیادی از روزهای بازداشت و زندان ننوشته‌ام؛ معتقدم آنچه بر من گذشته، درمقابل آنچه زنان و مردانِ نامشان با شرافت گره خورده، زیسته‌اند، هیچ نیست. و بعد از خواندن روایت اسماعیل بخشی از زندان و شکنجه و عواقب ادامه‌دارِ روحی و جسمی آن، مطمئن شده‌ام که همینطور است. اما مشاهده ی توییتی از زیباکلامِ استمرارطلب و مجوزی که برای شکنجه‌ی گروه‌هایی مشخص صادر کرده، به نوشتن وادارم کرد!”. در ادامه رویا صغیری از شکنجه هایی که به او و خانواده اش وارد شده، لب به سخن میگشاید.
نامه اسماعیل بخشی در قلب مردم نشسته و جنبش دادخواهی را با قدرت به جلو آورده است. این جنبشی است که با کارزارهایی چون “ما همه بخشی هستیم”، “من هم شکنجه شده ام”، قد علم کرده است. از جمله در همین مدت کوتاه بسیاری کسان قدم به جلو گذاشته و با شعار ما همه بخشی هستیم و با شعار نه به شکنجه نه به زندان، دارند دادخواهی میکنند و خواستار پاسخگویی حکومتیان هستند. ضمن اینکه در این حرکت بخش های مختلف مردم با طومارهای اعتراضی و بیانیه های حمایتی شان، اسماعیل بخشی را در حلقه همبستگی و پشتیبانی خود قرار داده و از حکومت شکنجه و شلاق پاسخ میخواهند. همچنین این دادخواهی ها هم اکنون به موضوع داغ تویتر و دیگر مدیای اجتماعی تبدیل شده است.
گوشه هایی از کارزار علیه شکنجه و سرکوب و در حمایت از اسماعیل بخشی
– معصومه نعمتی، مادر آتنا دائمی طی نامه ای اعلام میکند:” من هم همراه با آقای اسماعیل بخشی خواهان پاسخ وزیر اطلاعات هستم که مامورانشان بر اساس چه قانونی من و دخترم را مورد ضرب و شتم قرار دادند؟
مادر آتنا در نامه اش از شکنجه هایی که بر دخترش آتنا وارد شده و جریان دستگیری وحشیانه او و دستگیر خودش و دختر دیگرش هانیه سخن میگوید و طلب کیفرخواست میکند. آتنا دائمی مدافع حقوق کودک، حقوق زن و علیه اعدام است و از مهر ماه ٩٣ با اتهامات امنیتی و با ٧ سال حکم در بازداشت بسر میبرد.
– محمود صالحی از چهره های شناخته شده کارگری طی نامه ای تحت عنوان ” خطاب به چند نفر از نمایندگان مجلس و علی اکبر گرجی ازندریانی” از دوران بازداشت خود از زندان اطلاعات سنندج و از دست دادن کلیه هایش به خاطر قطع داروهایش برای مدتی ٩٣ ساعت، سخن می گوید. او در پاسخ به عکس العمل تعدادی از نمایندگان مجلس اسلامی و معاون ارتباطات مبنی بر پیگیری اجرای احکام قانون اساسی و گفتن اینکه اسماعیل بخشی می تواند از طریق شکایت به “مراجع صالحه” مورد شکنجه را پیگیری کند، اولین سوالش اینست “آقایان محترم به نظر شماها مراجع صالحه در کشور ما کدام ها هستند؟” و در آخر تاکید کرده و مینویسد:”ما کسانی که مکررا” زندان و بازداشت را لمس کرده ایم ، این موضوع را به خوبی می دانیم. شما ها نیز با این اظهارات احساسی نمی توانید ما را از راهی که همان علنی کردن برخورد های غیر انسانی مسئوالن امنیتی در زمان بازداشت علیه زندانیان صورت می گیرد باز بدارید. شما ها فکر می کنید شکنجه تنها شکنجه فیزیکی است.؟ آقایان محترم ده ها نوع شکنجه سفید در بازداشتگاه های مخوف اداره اطلاعات وجود دارد که شما حتی نمی توانید یک مورد آن را تحمل کنید. “محمود صالحی در نامه اش از همه افراد زندانی، بخصوص کارگران تقاضا میکند که خاطرات بازداشت و برخورد های مسئوالن امنیتی را مکتوب و و در اختیار جامعه قرار دهند.
– شورای بازنشستگان ایران طی بیانیه ای اقدام اسماعیل بخشی و نامه او به وزیر اطلاعات و فراخوان وی به مناظره را مورد پشتیبانی قرار داده است. در بخشی از این بیانیه چنین آمده است:” این فقط یک نامه ی اداری و درخواستی نیست، یک مطالبه است. یک کیفرخواست است. یک نامه ی تاریخی است. و مردم به عنوان صالح ترین قاضی تاریخ، این نامه را پیش رویشان دارند و قضاوت خواهند کرد.”.
– بعد از انتشار نامه اسماعیل بخشی، زیر هشتگی با عنوان من هم شکنجه شدم برخی موارد اعمال شکنجه در زندان ها از سوی شکنجه شد گان مطرح شده است. از جمله شیما بابایی از دختران خیابان انقلاب در پستی در اینستاگرام صدای اعتراضش را به شکنجه و سرکوب بلند میکنند. او در بخشی از این نوشته با طرح این سوال که آیا جمهوری اسلامی می تواند پاسخگوی شکنجه هایی باشد که به ناحق در تمام این سالها در زندان هایش اتفاق افتاد، مینویسد:”دلیل برهنه کردن زندانی سیاسی چیست؟ من دختری که در سن ٢١ و ٢٣ سالگی در بازجویی های سپاه ثارالله و وزارت اطلاعات مدام تخت شکنجه روحی قرار گرفتم مگر چه کرده بودم که مستحق چنین رفتاری بودم؟ نه به خاطر فریب دشمن باعث مرگ بیش از ٧ هزار نفر از هم وطنانم شده بودم و نه پول مردم را به جیب زده در خارج از ایران مشغول عیاشی بودم.”.
-مجید توکلی، فعال دانشجویی سابق، که از آذر‌ماه سال ۸۸ در زندان بود یکی دیگر از کسانی است که در رشته توییتی تجربه‌های شخصی‌اش از شکنجه در بازداشت‌گاه‌ها را منتشر کرده است.
– جمعی از وکلای دادگستری ایران طی نامه ای سرگشاده به روحانی در مورد ضرورت رسیدگی به موضوع شکنجه اسماعیل بخشی نامه ای داده اند. در بخشی از این نامه چنین آمده است:”ساليان سال است كه شكنجه ايران و ايرانيان را رنج مي دهد و بصورت سيستماتيك در نهادهاي خاص امنيتي و اطلاعاتي متهمين و ملت ايران را آزار مي دهد و قوه قضاييه نه تنها نظار گر و ساكت بوده بلكه همگام و همراه آنان بوده است و با انكار و تكذيب نمي تواند پاسخگوي تاريخ و ملت ايران بود.”.
جنبش دادخواهی، جنبش علیه زندان و شکنجه با قدرت به جلو میرود. در جلوی صف این جنبش اسماعیل بخشی حرکت میکند باید از او وسیعا حمایت کرد و به این جنبش پیوست.
نامه اسماعیل بخشی صدای اعتراض تک تک زندانیانی است که امروز در زندانهای رژیم اسلامی اسیرند. نامه اسماعیل بخشی از جمله کیفرخواست معلمان زندانی، دانشجویان زندانی و مردم معترضی است که بخاطر دفاع از زندگی و معیشتشان و در دفاع از انسانیت جنگیده اند و سرخم نکرده اند. نامه اسماعیل بخشی صدای اعتراض کارگران بازداشتی گروه ملی فولاد اهواز و کسانی چون علی نجاتی، بهنام ابراهیم زاده، اسماعیل عبدی، محمد بهشتی و محمود بهشتی هاست.
این نامه اعتراض علیه امنیتی کردن مبارزات و علیه زندان، شلاق و کل بساط سرکوب و جنایت سرمایه داری حاکم است. وسیعا به جنبش نه به زندان و شکنجه، “ما همه بخشی هستیم” بپیوندیم.
شهلا دانشفر
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
١٧ دی ٩٧
