در حاشیه مناظره ای”چیپ” و بی قیمت

نسان نودینیان:
در حاشیه اخبار کارگری
حداقل دستمزد کارگران در سال ١٩٩٣، موضوع جدل “تشکلهای خودی” شده است. این اتفاق جدیدی در سرآغاز تعیین حداقل دستمزدها است. این مناظره که با شرکت نمایندگان کارفرما و تعدادی از عناصر تشکلهای خودی درون نظام برگزار شد، درسها و پیامهایی دارد که به نظر من فعالین کارگری باید آنها را بشناسند و با آمادگی بیشتر به فشار اعتراضی همه جانبه خود بیفرایند و گره اصلی و بسیار مهم اتحاد کارگری برای افزایش دستمزدها را در دستور خود قرار دهند.
گزارش ها اعلام کرده اند که این مناظره، در غیاب دولت برگزار شده است و به توافقی درباره دستمزد سال ٩٣ نرسیده اند. درنظرسنجی برنامه، ٩٠درصد مردم طرف کارگران را گرفتند. در این مناظره ناصر چمنی عضو هیئت مدیره کانون انجمن صنفی کارگران، حسین راغفر استاد اقتصاد دانشگاه، حسن صادقی رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری، جمشید عدالتیان شهریاری عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران و حسین فروتن مهر عضو هیات مدیره کانون عالی کارفرمایان جضور داستند. سوابق نا مبارک و همکاری این ها با نظام جمهوری اسلامی در اتخاذ سیاست سرکوب و به اسارت در آوردن کارگران در زیر خط فقر برای فعالین کارگری کاملا روشن است.
حمایت هر چند نه صد در صدی این مناظره با افرایش دستمزدها طبیعی بود. در شرایطی که خط فقر بیش از دو نیم میلیون تومان است، کسی نمیتواند از راکد ماندن و یا افرایش پایین دستمزد صحبتی کند. سال ١٣٩١ سایت «تابناک» خط فقر را یک و نیم میلیون اعلام کرد. خواننده ای به این شکل رابطه خط فقر و زندکی و معیشتش و عمق خط فقر را اینگونه بیان میکند: “استاد عزیز شما چطور ی خط فقر را یک تا یک و نیم میلیون اعلام میکنی .. ما دو نفر بیشتر نیستیم بچه هم نداریم به خدا خرج اضافه نمیکنیم من ماهی ٨٠٠ تومن حقوق میگیرم ٣٠٠ تومن قسط بانک ٤٠ تومان شارژ آپارتمان ماهی ٧٠ تومن پول بنزین حدود ٥٠ تومن پول قبوض ماهی ٥٠ تومن کرایه ماشین و بقیه هم خرج خوراک می شود. یک قرون پس انداز نداریم مریضی و مسافرت مهمونی و هزار مسئله پیش بینی نشده هم که به جای خود اونوقت شما چطور میگین یه خانواده با سه فرزند میتوانند با حاکثر ١.٥ میلیون در تهران زنگی کنند. خط فقر در تهران به شرط خانه داشتن و البته قسط ندادن برای یک خانواد ٤ نفره (نه٥ نفره) ٢.٥ الی ٣ میلیون است…( گفت وگوی «اعتماد» با حسین راغفر، استاد دانشگاه و كارشناس اقتصادی) در نتیجه خط فقر و فلاکت و ویرانی زندگی بیش از پنچاه میلیون از خانواده های کارگری پدیده نا آشنا و جدیدی نیست.
نکته قابل توجه در این مناظره: یکم: مردم بنفع کارگران وارد رای شده اند. این شکل از مناظره ها با هر درجه کنترل و فضا سازی در جهت نرمال و عادی کردن سیاست دولت در جامعه سازمان داده شود، رای مردم بطرف کارگران انعکاسی است از درجه بالایی از نارضایتی علیه شرایط اقتصادی و فقر وسیع و پردامنه. دوم: پنج نفر حاضر در مناظره، حداقل دستمزد برای سال ٩٣ را مبلغی بیش از یک و نیم میلیون تومان پیشنهاد کردند.
این مناظره پیش درآمد افکارسازی و آماده کردن جامعه برای آرام کردن یکی از مهمترین رویا رویی هایی است که کارگران و مزدبگیران جامعه برای افزایش دستمزدها و حق معیشت و رفاه با آن درگیر هستند. تامین معیشت و مقابله با فقر یکی از مهمترین عرصه های اعتراض و مبارزه بیش از پنچاه میلیون از مردم در جامعه است. تعیین افزایش حداقل دستمزدها عرصه جدی و سازمان یافته این عرصه است. دستمزد بیش از دو میلیون تومان مطالبه اصلی و محوری طبقه کارگر است.