یاشار سهندی از ایران: با درودهای صمیمانه

زنده باد رفقا

غریب بیست و پنج سال پیش بورژوازی سرمست از اینکه شاید کمونیسم را شکست داده، فرو ریختن اردوگاه سرمایه داری دولتی را در پی بن بست آن “پایان تاریخ” اعلام کرد. همان زمان حزب ما از زبان منصور حکمت گفت دنیا بدون خطر کمونیسم به چه منجلابی تبدیل میشود و شد. پنج سال پیش که انقلابات منطقه خاورمیانه و شمال افریقا در گرفت و دیکتاتور بعد از دیکتاتور طی چند ماه سرنگون شدند. میادین شهرهای بزرگ جهان به صحنه اعتراض 99 درصدیهای جامعه تبدیل شد و این حاکی از امید تازه ای بود که در دل توده مردم دنیا شعله ور شد. و تاکیدی بود بر امتداد تاریخ، که تاریخ همانا تاریخ مبارزه طبقاتی است. آنها که پایان تاریخ را اعلام کرده بودند از همه سو کمک کردند که تبهکارترین جریانات معاصر به جان مردم منطقه و بعد دنیا بیفتند تا ثابت کرده باشند چه ظرفیت عظیمی دارند که دنیا را به منجلاب بکشند. این ایام که دو قطبی شدن جهان دیگر امری محرز است که نمی توانند پنهانش کنند، بورژوازی بحران زده در پشت شریرترین نیروهایش سنگر گرفته تا بحران را به سلامت بگذراند و مانند همیشه دودش مستقیم به چشم مردم میرود. سر برآوردن فاشیستها در گوشه و کنار جهان نه نشانه تخفیف بحران بلکه نشانه تشدید سیه روزی مردم جهان است.

امید به تغییر که قاعده زندگی است را اما هیچگاه نمی توانند خاموش کنند. در یک گوشه از این دنیا جمعی پر شور گرد هم آمده اند که ثابت کنند میشود کاری کرد و این نه از سر عصیان زده گی بلکه کاملاهدفمند و آگاهانه است چون باور دارند بحث بر سر تغییر جهان است و به پشتوانه جنبش طبقه کارگر که جنبشی علیه ستم و استثمار و سیه روزی است، این شدنی است. کنگره حزب کمونیست کارگری نیرویش را از این جنبش می گیرد، که این حزب نماینده سیاسی طبقه کارگر است، که کمونیسم جنبش طبقه کارگر است. راه حل انسانی بحرانی که سرمایه داری برای بشریت آفریده است کمونیسم است و خوشبختانه در ایران کمونیسم تحزب یافته است و صدایش رسا است. خیلی سعی میشود که کوچکش بشمرند و به روزمره گی متهمش کنند اما همین که صدای انسانیت در ایران هنوز طنین انداز است و همین که هنوز مردم منتظر یک انقلاب دیگر هستند و تحول اساسی را جز در انقلاب نمی یابند یک نتیجه مهم وجود این حزب و تلاشهای این حزب است.

انتظاری که همیشه از این حزب داشتم این بوده که به عنوان حزب جریان رادیکال طبقه کارگر هدفش را گم نکند، همانگونه که در طی تمام فراز و نشیبهای گذشته هدفش که سوسیالیسم است چراغ راهش بوده است. و سوسیالیسم محقق نمی شود مگر اینکه توده مردم در امر خودشان مستقیم دخالت داشته باشند. کنگره دهم حزب باید انعکاس صدای پر شور کارگران باشد که میخواهند سرنوشت زندگی شان به دست خودشان باشد نه سرمایه و بدین خاطر روز بروز بیشتر در کارخانه و خیابان صدایشان بلند است. موفق باشید.

یاشار سهندی، ایران