بیانیه در مورد آموزش و پرورش در ایران

وجود یک سیستم آموزش و پرورش علمی، انسانی، پیشرو و غیر کالایی یک شرط مهم هر جامعه آزاد و انسانی است. در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی آموزش از پایه اصلی خود که علم و جستجوگری و نقد و زیر سوال بردن، رشد شخصیت و اعتماد به نفس و تعالی شخصیت کودکان است، جدا شده است. تلاش سیستم حاکم این است که کودکان را به موجوداتی اسلام‌زده و خرافی و عقب‌مانده و مطیع و آماده شهادت بار بیاورد. این سیستم ضد ارزش‌ها و دستاوردهای تاکنونی بشر برای یک آموزش و پرورش خلاق، و علمی است، سیستم تخریب شخصیت و مغز کودکان است و جنایتی آشکار در حق کودکان و کل جامعه به شمار  میرود. این فاجعه‌ای است که تمام مختصات ارتجاع اسلامی حاکم و بیگانگی آن با جامعه ایران را در ابعاد و زوایای مختلف بیان می‌کند و تنها با سرنگونی این حکومت می‌توان این وضعیت را از ریشه دگرگون کرد. 

آموزش و پرورش اسلامی دشمن کودکان است!

مبنای یک سیستم تحصیلی انسانی، آموزش آخرین دستاوردهای علمی در همه رشته‌ها و ایجاد فرصت‌های برابر یادگیری صرفنظر از وضعیت اقتصادی و اجتماعی خانواده، احترام، تقویت اعتماد به نفس و خودباوری، رشد ابتکار و خلاقیت، تقویت روحیه انتقادی و پرسشگری، استقلال فکری، رشد شخصیت، رشد آزادمنشی و ایده‌های برابری‌طلبانه و ضد تبعیض، و رشد روحیه فعالیت جمعی و مسئولیت‌پذیری در جامعه است. نظام آموزشی در جمهوری اسلامی درست در نقطه مقابل همه اینها و یک فاجعه تمام عیار است. سیستم آموزشی جمهوری اسلامی خودباوری و اعتماد به نفس را در کودکان می‌کشد، با تحمیل دروس و ایدئولوژی و خرافات مذهبی، و تبلیغ سیاست‌های تروریستی در منطقه کودکان را مغزشویی می‌کند، روحیه انتقادی و پرسشگری را از آنها می‌گیرد و فکر و شهامت آنها را منکوب می‌کند. تفکیک مدارس بر اساس جنسیت و حاکمیت آپارتاید جنسیتی در مدارس دانش آموزان را از احساسات انسانی زیبای دوران کودکی محروم می‌کند. به دختران دانش‌آموز حجاب اجباری تحمیل می‌کند و حداقل امکانات ورزشی و تفریحی را نیز از آنها سلب می‌کند. هویت جنسی و آموزش مسائل جنسی را به تابو تبدیل میکند و با کتب درسی اسلامی و مبتنی بر آپارتاید جنسیتی تبعیض و دگم و خرافه را به کودکان آموزش می‌دهد و کودکان را به مراسم مذهبی و اردوهای دینی- سیاسی می‌کشاند و حتی آنها را برای اهداف سرکوبگرانه مورد استفاده قرار می‌دهد. این سیستم فضای شاد و موسیقی و رقص را از دانش آموزان دریغ میکند و سوگواری و فضای غم و گریه را تحمیل میکند. به همه اینها موارد زیادی از تحقیر و حتی تنبیه بدنی دانش‌آموزان را نیز باید اضافه کرد. این وضعیت در مورد دانش‌آموزانی که همچون افراد دارای معلولیت به کمک‌های ویژه نیاز دارند  و در مورد مناطقی مانند سیستان و بلوچستان، کردستان و لرستان از این هم به مراتب تکان‌دهنده‌تر است. این وضعیت باید به طور ریشه‌ای و بنیادی دگرگون شود.

کالائی شدن آموزش و طبقاتی شدن تحصیل

کالائی شدن و پولی سازی آموزش و سلطه باندهای مافیائی و فاسد حکومتی بر سیستم تحصیلی یکی دیگر از معضلات جدی اکثریت جامعه ایران است که باعث شده که میلیونها کودک از چرخه تحصیل بیرون بیفتند. تامین هزینه‌های سنگین تحصیل برای مردمی که اکثرا به فقر مطلق رانده‌ شده‌اند به یکی از معضلات اساسی بدل شده است. وجه دیگر این تراژدی، رشد مدارس خصوصی با شهریه‌های سنگین، اختصاص بودجه بسیار ناچیز برای آموزش و پرورش و کیفیت پایین آموزش در مدارس دولتی و عوارضی مانند مافیای کنکور  و انواع فسادهای دیگر است. در کنار تجارت آموزش، مدارس دولتی مدارسی ناایمن، بدون تجهیزات آموزشی و با فضای آموزشی بسیار محدود در مقایسه با استانداردهای جهانی هستند. کاهش بسیار اسفناک قبولی دانش‌آموزان اکثر مدارس دولتی نسبت به مدارس خصوصی و سمپاد که به ویژه در دهه اخیر شیب تندی به خود گرفته است، نتیجه مستقیم این سیاست و شکاف عمیق طبقاتی است و به نوبه خود این شکاف را تشدید کرده است. روندی که هر ساله وضعیتی وخیم‌تر به خود می‌گیرد.

سرکوب و مبارزه

جمهوری اسلامی اعتراض دانش‌آموزان و معلمان به این شرایط را با وحشیانه‌ترین سرکوب‌ها پاسخ داده است. بسیاری از دانش‌آموزان را به قتل رسانده، مسموم کرده، و یا زندانی و شکنجه کرده است و بسیاری از معلمان را اخراج، زندانی، یا اعدام کرده است. این جنایت عظیمی است که از بدو حاکمیت جمهوری اسلامی شروع شده، در یکی دو دهه اخیر عمیقا تشدید شده و شرایط اسف‌باری را بر جامعه حاکم کرده است.

علیرغم همه این تلاش‌های جمهوری اسلامی، علیرغم همه بی‌حقوقی‌ها و سرکوب‌ها، دستگیری‌ها و شکنجه‌ها، معلمان و دانش‌آموزان در مقابل این سیستم ایستاده‌اند، مذهب در مدارس سکه یک پول شده و کل این سیستم آموزشی رسوا و بی‌آبرو شده است. معلمان خواهان آموزش علمی، غیر ایدئولوژیک و غیر کالایی هستند و دانش‌آموزان در سطوح مختلف آخوندها و واعظان در مدارس را دست می‌اندازند و هر روز بیش از پیش علیه مذهب و مقدسات مذهبی می‌شورند.

حزب کمونیست کارگری چه می‌گوید؟

جامعه ایران با توجه به منابع انسانی و مالی این امکان را دارد که یک سیستم آموزش و پرورش انسانی، رایگان با استاندارد بالا، مدرن و خلاق و شاد و با امکانات کافی برای کلیه دانش‌آموزان و کودکانی که به سن تحصیل رسیده‌اند ایجاد کند و منابع و امکانات آموزشی با کیفیت باید به طور یکسان در اختیار کلیه دانش‌آموزان در سراسر کشور قرار داشته باشد.

مطالبات زیر را به پرچم مبارزه علیه حکومت اسلامی تبدیل کنیم و از یک آموزش انسانی و مدرن و علمی که متضمن رشد و شکوفایی کودکان‌مان باشد قاطعانه دفاع کنیم:

۱- آموزش و پرورش رایگان

– آموزش عمومى و رایگان اجباری تا پایان دوره دبیرستان و ممنوعیت سیستم آموزش کالایی. دانش‌آموزان در کلیه شهرها و روستاها باید به یک سیستم آموزشی باکیفیت دسترسی داشته باشند. دسترسی برابر به فرصت‌هاییادگیری، حق همه دانش‌آموزان است. 

– رایگان شدن کتاب‌های درسی و لوازم‌التحریر برای کلیه دانش‌آموزان در همه سطوح

– کلیه مدارس باید از تجهیزات کافی آموزشی مانند امکانات آزمایشگاهی، دیجیتالی و غیره برخوردار باشند.

– ایجاد سلف سرویس در همه مدارس و یک وعده غذای گرم، باکیفیت و رایگان برای دانش‌آموزان در همه دوره‌‌های تحصیلی

– اختصاص سرویس رایگان ایاب و ذهاب ویژه مدارس و در دسترس برای کلیه دانش‌آموزان

– ريشه‌کن کردن بيسوادى و رشد دائمى سطح سواد و اطلاعات علمى و فنى اهالى کشور. آموزش حق همه مردم است و دسترسی افراد به آموزش و دوره‌هاى آموزشى بايد کاملا از سطح درآمد خانواده مستقل باشد.

– تشویق دانش‌آموزانی که در سطوح مختلف مدارس مجبور به ترک تحصیل شده‌اند به ادامه تحصیل و ایجاد امکانات لازم برای ادامه تحصیل آنها همراه با تامین زندگی آنها در دوره تحصیلی. در این راستا برنامه‌ریزی ویژه‌ برای بازگشت به تحصیل کودکان کار و خیابان.

– آموزش به زبان مادری حق همه دانش‌آموزان است. ایجاد امکانات آموزش به زبان مادری برای همه دانش‌آموزان در سراسر کشور.

۲- دست مذهب از آموزش و پرورش کوتاه

– جدايى کامل مذهب از آموزش و پرورش. ممنوعيت تدريس دروس مذهبى، احکام مذهبى و يا تبيين مذهبى موضوعات در مدارس و موسسات آموزشى كليه قوانين و مقرراتی که ناقض اصل آموزش و پرورش غيرمذهبى هستند، و تمامی بروزات سیاست‌های ایدئولوژیک جمهوری اسلامی مانند حجاب اجباری، ترویج فرهنگ شهادت، تبلیغ تروریسم و مشابه اینها باید در مدارس ممنوع و از کتاب‌های درسی حذف شوند. باید به حضور آخوندها و مبلغان اسلامی در مدارس و سپردن مدارس به موسسات مذهبی و مساجد پایان داده شود.

– ممنوعیت تفکیک جنسیتی در کلیه مدارس و در تمام سطوح تحصیلی. جدایی دانش‌آموزان بر اساس جنسیت بی‌رحمی و ظلم عظیمی در حق دانش‌آموزان است.

– جایگزینی کتب درسی جدید با محتوای علمی مطابق پیشرفته‌ترین استانداردهای جهان به جای کتاب درسی اسلامی و عقب‌مانده کنونی. حذف هر نوع تعصبات قومی، ملی، نژادی، مذهبی و شوینیستی از کتب درسی. تدریس علوم انسانی و اجتماعی که در جمهوری اسلامی حذف و یا تماما اسلامیزه شده است بر مبنای آخرین دستاوردهای علمی.  

– آموزش مسائل جنسی بايد جزو دروس اجباری در مدارس قرار بگيرد و متناسب با سنین مختلف آموزش‌های لازم به دانش‌آموزان داده شود. از جمله‌ تفاوت‌های بدنی بین پسر و دختر، اهمیت محترم شمردن بدن خود و دیگران، به رسمیت شناختن گرایشات و هویت‌های متفاوت جنسیتی، مباحثی مانند بلوغ، تولید مثل، بهداشت جنسی و روابط عاطفی و جنسی، پیشگیری از بارداری ناخواسته، بیماری‌های مقاربتی، مفاهیم رضایت در روابط و حقوق فردی، اهمیت روابط سالم و احترام به مرزهای شخصی و اجتماعی. 

۳- تامین امکانات آموزشی کافی

– نوسازی و تجهیز مدارس و ساخت مدارس جدید با استانداردهای بالای ساختمانی به تعداد کافی در سراسر کشور به ویژه در مناطق روستایی و محروم که در حال حاضر دانش‌آموزان این مناطق حتی در کانکس و کپر و مشابه اینها تحصیل می‌کنند. تعطیل فوری مدارس مخروبه و ناامن. کلیه مدارس باید از ایمنی کامل برخوردار بوده و به سیستم گرمایی و سرمایی ایمن مجهز باشند.

– تعداد دانش‌آموزان هر کلاس نباید از ۲۰ نفر تجاوز کند.

– ایجاد فضای مدرن، شاد و خلاق و تخصیص امکانات کافی و فضای لازم برای فعالیت‌های ورزشی، تفریحی، علمی و آموزشی در مدارس و همچنین فعالیت‌های فوق برنامه و تورهای تفریحی، علمی، آموزشی و ورزشی.

۴- معلمان

– کمبود صدها هزار معلم، حقوق ناچیز معلمان و ناامنی شغلی بسیاری از آنان، سرکوب هر نوع آزادی بیان و تشکل برای معلمان و دانش‌آموزان و کنترل سیستماتیک آنان و بی‌سوادی بیش از ۱۰ میلیون نفر در کشور، گوشه‌ای از واقعیت تکان دهنده و دردناک آموزش و پرورش تحت حاکمیت جمهوری اسلامی است.

– تامین حقوق و امکانات رفاهی و مرخصی کافی برای همه معلمان. معلمان باید بتوانند با فراغت و آمادگی جسمی و روحی به امر آموزش و پرورش کودکان بپردازند.

– اختصاص معلمان آموزش دیده ویژه دانش‌آموزانی که به دلایل جسمی یا ذهنی نیازهای ویژه‌ای دارند و فراهم کردن امکانات مختلف آموزشی برای این دانش‌آموزان

– بالا بردن سطح کیفی دانشگاه‌های تربیت معلم و دبیر و دوره‌های متناوب آموزشی برای معلمان به منظور به روز شدن اطلاعات و دانش علمی آنان بر مبنای آخرین پیشرفت‌های علمی و تکنولوژی و دستاوردهای آموزشی در کشورهای دیگر.

۵- حقوق و آزادیهای دانش آموزان

– ممنوعيت هر نوع آزار دانش‌آموزان در مدارس و موسسات آموزشى.

– ممنوعيت اكيد تنبيه بدنی.

– ممنوعيت فشار و آزار روانى و ارعاب دانش‌آموزان.

– احترام و اعتماد به دانش‌آموزان و تلاش مداوم برای رشد اعتماد به نفس، خلاقیت و استقلال فکری و شعور اجتماعی دانش‌آموزان شرط اول یک آموزش و پرورش انسانی و مدرن است.

– آزادی بی‌قید و شرط بیان، عقیده، اعتراض و آزادی پرسش و نقد و اظهار نظر برای دانش‌آموزان و معلمان. هر گونه تفتیش عقاید یا جاسوسی از معلمان و دانش‌آموزان ممنوع است. 

– آزادی تشکل‌های دانش‌آموزان و معلمان و امکان و آزادی دخالت آنها در تمام زمینه‌های مربوط به مدیریت و برنامه‌های آموزشی. مدارس باید به صورت شورایی اداره شوند.

– رابطه نزدیک مدرسه با خانواده دانش‌آموزان، مطلع نگهداشتن خانواده‌ها از وضعیت مدارس، آزادی تشکیل انجمن‌ها و نهادهای مدنی برای نظارت بر مدارس.

– برای تحقق کلیه این مطالبات لازم است بودجه کافی به آموزش و پرورش اختصاص داده شود.

حزب کمونیست کارگری ایران

۳۰ شهریور ۱۴۰۳، ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۴

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *