جدید ترین

در استقبال از کنگره سیزدهم حزب کمونیست کارگری (بخش دوم) گفت‌وگو با شهلا دانشفر و بهرام سروش

انترناسیونال: باتوجه‌به ارتباطات وسیع شما با ایران و اعضای حزب در داخل می‌خواستم از اهمیت کنگره سیزدهم در سازماندهی و خط‌دهی به اعضا و فعالین در داخل ایران بپرسم. لطفاً ضمن توضیحی در این باره بفرمایید که از نظر شما در مقطع کنونی اعضا و هواداران حزب در داخل چه توقعاتی از کنگره پیش رو دارند؟

شهلا دانشفر: تشکیل هر کنگره فرصتی است که حزب با فوکوس بیشتری به موجودیت خود، پیشروی‌هایش و گام‌های بعدی که در دستور دارد نگاه کند. کنگره امسال نگاهی به عملکرد حزب در دل انقلاب زن زندگی آزادی و اوضاع متحول سیاسی امروز ایران و چشم‌انداز آن است. طبعاً اعضای تشکیلات حزب در ایران خود بخشی از بازیگران این انقلاب و در تداوم آن بوده و هستند. از همین رو گزارشات این کنگره آینه‌ای از فعالیت این تشکیلات و نقش‌آفرینی‌های اعضا و کادرها و همه کسانی است که حول حزب کمونیست کارگری در ایران گردآمده و فعالیتی را به‌پیش برده‌اند؛ بنابراین قبل از هر چیز جا دارد به این عزیزان به‌خاطر مبارزات شجاعانه‌شان در کف خیابان و در تقابل با سرکوبگری‌های حکومت درود بفرستم. درود بفرستم به این عزیزان که به طور خستگی‌ناپذیری نقش‌آفرین بوده و با دخالت‌گری‌هایشان نقشی شایان در تعمیق انقلاب و مبارزات مردمی داشته‌اند.

یکی از دستاوردهای انقلاب زن زندگی آزادی پیشروی در زمینه سازمان‌یابی است. در این دوره جمع‌های حزب به شکل سازمان‌یافته‌تر و برنامه‌ریزی‌شده‌تری فعالیت داشته و همانطور که اشاره کردم در اعتراضات کف خیابانی، سازماندهی اعتراضات در محلات مختلفی از شهرها، در مضمون شعارها و جهت‌دهی به اعتراضات نقش داشته‌اند. در جاهایی خود مبتکر کارزارهای مبارزاتی علیه حکومت بوده و نقش فعال و دخالتگری داشته‌اند. در گذاشتن چشم‌انداز روشنی مقابل مردم و جلو آوردن گفتمان‌های رادیکال و آزادی‌خواهانه نقش فعال داشته‌اند. تأکیدات این کنگره بر سر تکثیر دستاوردهای انقلاب زن زندگی آزادی در زمینه‌های سازماندهی و شعارهای متحدکننده مبارزاتی و در گردآمدن حول منشورهایی چون منشور خواست‌های حداقلی بیست تشکل، منشور مطالبات پیشرو زنان و میثاق ۱۴۰۳ هشت تشکل یک گام مهمی در جهت سازماندهی و تعمیق اعتراضات مردمی نه فقط دررابطه‌با اعضا و کادرهای حزب بلکه در سطح جامعه است و بدون شک این موضوع یک بخش مهم مباحث کنگره سیزده حزب خواهد بود.

و اما دررابطه‌با بخش دوم سؤال شما که مربوط به توقعات اعضا و کادرها و علاقه‌مندان به حزب سؤال کرده‌اید، می‌توانم شما را به پیام‌های پرشوری که برای کنگره سیزدهم از سوی این عزیزان ارسال شده است ارجاع دهم و از دوستانی که از این طریق تلاش کرده‌اند صدای خود را به کنگره سیزدهم برسانند قدردانی کنم. طبعاً در این فرصت باقیمانده کوتاه هنوز دوستان می‌توانند اگر نکته‌ای دارند با ما در میان بگذارند تا در مباحث خود در کنگره بگنجانیم. اما بد نیست به پیام‌های تا کنون اشاره کنم که بخشا در نشریه انترناسیونال نیز منتشر شده‌اند. در این پیام‌ها کارگران از نفت و نیشکر هفت‌تپه را داریم که ضمن پیام شادباش صمیمانه خود برای تشکیل کنگره خواستار این شده‌اند که صدای اعتراضشان باشیم و همچنان در کنارشان باشیم. پیام دوستی را داریم که بر تمرکز تئوریک بیشتر حزب بر روی کمونیسم در جهان امروز تأکید کرده است. پیام‌هایی از فعالین ال جی بی تی کیو داریم که ضمن تشکر از اینکه صدای اعتراضشان را بازتاب داده‌ایم خواستار یادکردن بیشتر از مشکلات و اعتراضات این طیف از مردم توسط حزب شده‌اند. این پیام‌ها از سوی بخش‌های مختلف جامعه از جمله از میان کارگران، بازنشستگان، معلمان، زنان معترض، دادخواهان، فعالین ال جی بی تی، دانشجو، خانه‌دار و… برای کنگره ارسال شده است و این بسیار دلگرم‌کننده است و رابطه اجتماعی حزب با جامعه را نمایان می‌کند و من ضمن قدردانی از همه اعضا، کادرها و دوستان مختلفی که برای کنگره حزب پیام فرستاده‌اند، اطمینان می‌دهم که حزب کمونیست کارگری تلاش می‌کند که صدای اعتراض شما و صدای انقلاب زن زندگی آزادی باشد. در همین راستا یک تلاش کنگره مصوب کردن قطعنامه‌هایی در جهت روشن‌تر کردن چشم‌انداز انقلاب و پیروزی است. وقت آن است که همه این دوستان و اطرافیانشان عضو این حزب شوند.    

انترناسیونال: از تأثیرات کنگره بر جامعه و جنبش انقلابی که بگذریم سؤال دیگری که مطرح است این است که آیا نشستی به وسعت کنگره بر خود اعضا و فعالین حزب، روحیه و انگیزه آنها و کارکرد حزب پس از کنگره نیز تأثیرگذار است؟ آیا کنگره روی چنین عواملی در داخل حزب تأثیرگذار است؟ دلیل اصلی چنین تأثیراتی چیست؟

بهرام سروش: کنگره حزب عالی‌ترین نشست حزب است و درباره پایه‌ای‌ترین سیاست‌های حزب و از جمله برنامه و اصول سازمانی حزب تصمیم‌گیری می‌کند. کنگره همچنین رهبری آتی حزب (کمیته مرکزی) را انتخاب می‌کند. روشن است که چنین نشست پر اهمیتی بر کل حزب و از جمله اعضا و فعالین آن تأثیرگذار باشد. این تأثیرگذاری، هم در پروسه برگزاری کنگره، در شرکت اعضا در انتخابات نمایندگان و مباحث پیرامون کنگره در نشست‌ها و سمینارهای حزبی قبل از کنگره، و هم در جریان خود کنگره و مباحثات و تصمیم‌گیری‌های آن و جهت‌گیری‌هایی که تعیین می‌کند صورت می‌گیرد. کنگره، به‌ویژه وقتی حضوری برگزار می‌شود، مانند کنگرهٔ پیش رو، درعین‌حال فضایی منحصربه‌فرد برای دیدار و مصاحبت و تبادل نظر اعضا و کادرهای حزب که از اقصی‌نقاط جهان برای شرکت در کنگره گرد هم آمده‌اند فراهم می‌کند که درخود بسیار هیجان‌انگیز، لذت‌بخش و فراموش‌نشدنی است. این نیز بخشی جداناپذیر و بسیار ارزشمند از تجربه شرکت در نشست‌هایی مانند کنگره است.

به‌این‌ترتیب، هر کنگره حزبی مبنا و چهارچوبی کلان برای دور آتی فعالیت حزب به دست می‌دهد که توسط رهبری منتخب کنگره به نقشه عمل‌ها و سیاست‌های مشخص‌تری ترجمه می‌شوند. کارکرد حزب پس از کنگره که شما به آن اشاره کردید، به این شکل از کنگره تأثیر می‌پذیرد. درعین‌حال، شایان‌ذکر است که ما بین دو کنگره، این رهبری منتخب کنگره است که به اعتبار اختیاری که کنگره به آن واگذار کرده است، نقش رهبری حزب و سیاست‌گذاری جدید و جاری حزب را به عهده دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *