یک همبستگی پر شور و تاریخی
خبر آزادی جعفر عظیم زاده از رهبران سرشناس، آنهم بدنبال مبارزه ای سرسخت برای جلو بردن کارزاری مهم که اعتراض آن به امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و کل مردم است، موجی از شادی را در پی داشت. پیام این شادی شورانگیز، اتحاد و همبستگی بود. اتحاد کارگران و معلمان، و نه تنها این بلکه اتحاد طیف های مختلفی از مردم برسر خواستهایی اساسی شان بود. روز ١١ تیر بعد از آزادی از زندان، جعفر و اکرم رحیم پور همسرش در خانه خود پذیرای گرم مردمی بودند که مشتاقانه به دیدار آنها میرفتند تا بار دیگر همبستگی خود را با جعفرو خواستهایش و با اکرم نیز که در تمام لحظات این اعتراض همراه بود، اعلام کنند و این دیدار ها و تجدید عهد کردن ها همچنان ادامه دارد.
پیامهای بسیاری از سوی نهادهای اجتماعی و شخصیت های سیاسی آزادی جعفر عظیم زاده را تبریک گفتند و طیف های مختلفی از کارگران، معلمان، دانشجویان، مادرانی که فرزندانشان قربانیان جنایات این حکومتند، از جمله مادر و خواهر ستار بهشتی، شعله پاکراون مادر ریحانه جباری و نیز معلمان و کارگرانی از شهرستانهای دور به دیدارش شتافتند و این پیروزی را ارج گذاشتند.
در این دیدارها تاکیدات بر اتحاد کارگران و معلمان و تجدید پیمان برای دفاع از خواسته های بر حقی بود که در بیانیه عظیم زاده – عبدی مبنی بر آزادی بی قید و شرط همه فعالین کارگری و معلمان و همچنین لغو امنیتی کردن پرونده های فعالین کارگری و معلمین آمده است.
جعفر عظیم زاده سخنانش را در خطاب به کسانیکه به دیدارش رفتند و در پاسخ به حمایت های عظیمی که در ایران و در سطح جهان از او و خواستهایش شده بود، چنین شروع میکند: “و اما در رابطه با 63 روز اعتصاب غذا که با اسماعیل عبدی عزیز آنرا آغاز کردم مایلم با تاکید بر پیشگامی چهره های جنبش معلمان در اتحاد طبقاتی کارگران و معلمان، اعلام کنم هر چند که در طول این مدت روزهای بسیار سخت و پر مشقتی را پشت سر گذاشتم اما این مدت در عین حال زیبا ترین و پرشکوه ترین روزهای عمر پنجاه ساله من بود. زیبا و پر شکوه به این لحاظ که این اعتصاب با همت کارگران و معلمان، تشکلهای صنفی آنان و فعالین مدنی و اجتماعی و جنبش جهانی طبقه کارگر به یک جنبش بزرگ و نقطه عطفی در تاریخ مبارزه طبقه کارگر ایران تبدیل گردید. جنبشی که به یقین منشا تحولات انسانی و بزرگی در دست یابی کارگران و معلمان و زحمتکشان ایران به مطالبات بر حق شان خواهد شد.” او در ادامه سخنانش میگوید: “تا آن جا که به مطالبات این جنبش بر می گردد باید بگویم هنوز اتفاق در خور تاملی برای تحقق آن ها رخ نداده است. هر چند که معلمان بزرگ ما رسول بداقی، اسماعیل عبدی، محمود بهشتی لنگرودی و علیرضا هاشمی آزاد شده اند و من امروز در خانه ام هستم و این به نوبه ی خود شعف انگیز است اما هر لحظه امکان این که اسماعیل عبدی و محمود بهشتی و من به زندان باز گردانده شویم وجود دارد. مهمتر از این، هنوز بهنام ابراهیم زاده و محمد جراحی در زندان هستند و علیرغم هفت سال حبس توام با رنج و مشقت ناشی از بیماری فرزند بهنام و بیماری محمد جراحی، آنان هنوز آزاد نشده اند که بایستی فورا و بی قید و شرط آزاد گردند. به این معنا باید بگویم جنبشی که در طول نزدیک به سه ماه گذشته شکل گرفته است هنوز در آغاز راه و در خوشبینانه ترین حالت در میانه راهی است که بایستی به آن جایی ختم گردد که کارگران ومعلمان و پرستاران و همه ی زحمتکشان قادر به ایجاد تشکل های مستقل و سازماندهی و برپایی اعتراضات محلی و سراسری برای دستیابی به مطالبات برحقشان بشوند، بدون این که اعتراضاتشان امنیتی بشود و آنان با اتهامات سنگین امنیتی و زندان های طویل المدت مواجه گردند.” سپس با تاکید بر خواستهایی چون افزایش دستمزدها مطابق با استانداردهای زندگی امروزی و مزد برابر در ازای کار برابر، حق برپایی اعتصاب، تشکل مستقل و وجود امنیت شغلی میگوید: “من به نوبه ی خود به عنوان یک جزء کوچک از جبنش عظیم طبقه کارگر چه در زندان باشم و چه بیرون از زندان، لحظه ای از مبارزه برای تحقق این مطالبات دست بر نخواهم داشت. این مبارزه و تلاش برای دست یابی به مطالباتمان بدیهی ترین حق ماست و هیچ قدرتی نمی تواند این حق را از ما کارگران و معلمان سلب کند و به ما بگوید نان نخواهید و خواهان بهبود شرایط زندگی خود نشوید.”
جعفر عظیم زاده با این سخنان، راهکار ادامه این کارزار عظیم اجتماعی را مقابل جامعه قرار داد. همچنین اسماعیل عبدی به عنوان کسی که همراه با جعفر بیانیه داده و مشترکا این کارزار را اعلام کرده اند، به کرار بر تداوم این مبارزه تاکید کرده است. اتحادیه آزاد کارگران ایران نیز طی بیانیه ای در رابطه با احضار مجدد جعفر عظیم زاده توسط دادستانی ساوه چنین مینویسد: “ما به نوبه خود در اتحادیه آزاد کارگران ایران با تاکید و اصرار بر تحقق خواست پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات صنفی کارگران و معلمان و برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های فعالین صنفی و مدنی اعلام میداریم در مقابل هر گونه اقدامی که منجر به بازگرداندن این عزیزان به زندان صورت بگیرد ایستادگی خواهیم کرد.” و این کارزار در پرتو حمایت های وسیعی که همراه داشته است، حول خود جنبشی را شکل داده است که هر روز گامی به جلو برمیدارد. این جنبش را باید قدرتمند به جلو برد.
واقعیت اینست که کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان تا همین جا دستاوردهای ارزشمندی برای جنبش کارگری و کل جامعه داشته است و نقطه عطفی بزرگ و تاریخی است. این کارزار نمادی از اتحاد کارگران و معلمان و یک پیشروی بزرگ برای کل جامعه است. بویژه آزادی جعفر عظیم زاده بعد از مبارزات سرسختانه او و در نتیجه حمایت های وسیع از داخل ایران و در سطح جهانی از وی و از خواستهایش یک پیروزی مهم برای همه ما بوده و گامی به جلو است.
اما آزادی جعفر عظیم زاده موقتی است. در همین هفته دادگاهی دیگر برای او با همان اتهامات “اخلال در نظم و امنیت ملی” تشکیل شده است، و خطر بازگرداندن او، اسماعیل عبدی و محمود بهشتی به زندان همچنان وجود دارد. بعلاوه اینکه هم اکنون بهنام ابراهیم زاده، محمد جراحی، مظفر صالح نیا و رستم هاشمی از جمله فعالین کارگری هستند که بخاطر مبارزاتشان و با انگ امنیتی در زندانند.
اعتراض علیه احضار جعفر عظیم زاده به بازپرسی دادسرای ساوه، پیگیری خواست لغو تمامی پرونده های تشکیل شده برای کارگران، معلمان و مردم معترض تحت عناوینی چون اخلال در نظم و امنیت ملی در اشکال مختلفی مانند جمع آوری طومار و ایستادن در مقابل صدور چنین احکامی و اعلام خواست آزادی فوری کارگران زندانی بهنام ابراهیم زاده، محمد جراحی، هاشم رستمی و مظفر صالحی نیا و انعکاس صدای این اعتراضات در سطح جهان و جلب حمایت های بین المللی همه و همه گامهای عملی و مهم برای تداوم قدرتمند کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و مردم معترض است.
محاکمه دوباره جعفر عظیم زاده تحت عنوان “اقدام علیه امنیت ملی”
صبح ١٤ تیر جعفر عظیم زاده رهبر سرشناس کارگری در حالی که تنها سه روز از آزادی موقت وی میگذشت و بعد از ٦٣ روز اعتصاب در وضعیت جسمانی بدی بسر میبرد، از سوی شعبه چهار بازپرسی دادگستری شهرستان ساوه احضار شد. علیرغم این وضعیت در این روز جعفر عظیم زاده در این بازپرسی حاضر و به او تفهیم اتهام شد. در ادامه این بازپرسی جعفر بدلیل ضعف جسمانی برای ارائه دفاعیات درخواست مهلت کرد و قرار شد که او دفاعیات خود را دو هفته دیگر به این بازپرسی ارائه دهد. در کیفر خواستی که در دادسرای شهرستان ساوه بر علیه جعفرعطیم زاده تنظیم شده است به وی چهار اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور”، “تشویش اذهان عمومی”، “تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی” و “اخلال در نظم عمومی” وارد شده است. و مصادیق این اتهامات کمک و مشاوره به کارگران اعتصابی کارخانه نورد و لوله صفا، تحریک کارگران کارخانه پروفیل ساوه به اعتصاب، تشکیل اتحادیه آزاد کارگران ایران، قرار گرفتن در راس این اتحادیه و مصاحبه و کار نوشتاری حول مسائل کارگری اعلام شده است.
اتهامات وارد شده بر جعفر عظیم زاده در بازپرسی ساوه، مربوط به پرونده تشکیل شده برای او در جریان مبارزات با شکوه کارگران نورد و لوله صفا بر سر حقوقهای پرداخت نشده و برای خواست افزایش دستمزدها است. در جریان این اعتراضات در اواخر اردیبهشت ماه سال گذشته و دستگیری شاپور احسانی راد عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران بود که عظیم زاده با حضور در دادگستری شهرستان ساوه و پیگیری آزادی شاپور در محل شعبه اول بازپرسی دادگستری شهرستان ساوه دستگیر و به مدت ٢٠ روز در سلول انفرادی محبوس گردید. سپس تحت عنوان “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی” متهم و با وثیقه یکصد میلیون تومانی آزاد شد.
جعفر عظیم زاده در اواخر اسفنده ماه ٩٣ نیز با همین اتهامات به شش سال زندان محکوم شده بود که با تایید حکم در دادگاه تجدید نظر در ١٧ آبان ماه ٩٤ راهی زندان شد. و این درحالیست که از همان تاریخ بازداشتش تا کنون بطور مکرر از سوی دادستانی ساوه احضار شده و هدف آن وارد کردن فشار مضاعف بر اوست. بدنبال این ماجراهاست که عظیم زاده در روز ١٤ تیر احضار شد. ٤ اتهامی که به او وارد شده است، از مصادیق بارز امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و مردم معترض جامعه است. این اتهامات تعرض به پایه ای ترین حقوق و آزادی های یک جامعه یعنی حق تشکل، حق اعتصاب، حق تجمع، حق آزادی بیان و … است. این اتهامات درعین حال تعرضی به اتحادیه آزاد کارگران ایران که عظیم زاده رئیس هیات مدیره آنست، بعنوان تشکلی که نقش درخشانی در پیشروی های جنبش اعتراضی کارگران و امروز میتوان گفت در مبارزه کل جامعه دارد، می باشد.
وارد کردن این اتهامات بر مبارزات جعفر عظیم زاده در بازپرسی دادستانی ساوه، تاکیدی دیگر بر ادامه کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و مردم معترض جامعه است.
اعتراض علیه احضار جعفر عظیم زاده به بازپرسی دادسرای ساوه و اتهاماتی چون اقدام علیه امنیت و تبلیغ علیه نظام و غیره علیه او وعقب زدن ها، یک گام مهم در پیشروی کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران و معلمان است.