کارگران نفت بار دیگر به میدان آمدهاند. جمهوری اسلامی از همان اول روی کار آمدنش سیاست تقسیمبندی کارگران نفت به بخشهای مختلف را در پیش گرفت تا مانع حرکت متحد این صدها هزار کارگر شود. با ایجاد یک فضای کنترل پادگانی و تقسیم کردن کارگران به ردههای مختلف رسمی و پیمانی و ارکان ثالث و قراردادی و امثال اینها، و سپردن هر بخش به دست پیمانکاران و شرکتها و نهادهای متعددی که در واقع بخشهای مختلف مافیای حکومتی هستند، عملا میان کارگران دیوار کشید و اعتراضات را عقب راند. اما در سالهای اخیر این فضا شکسته شده وبخشهای مختلف کارگران نفت دست به اعتراضات و اعتصابات گسترده و متحدانه زدند و هم اکنون اعتراضات کارگران رسمی، قراردادی، و ارکان ثالث به تناوب در پالایشگاه آبادان، فلات قاره، آغاجاری، مناطق نفت خیز جنوب، و مسجد سلیمان جریان دارد.
کارگران نفت به سطح حقوقها، فضای پادگانی، مالیاتهای سنگین و قراردادهای موقت و شرایط کاری خود اعتراض دارند. بعلاوه کارگران پیمانی و قراردادی نفت خواهان برچیده شدن کل بساط پیمانکاران و رسمی و مستقیم شدن قراردادهای خود هستند.
کارگران نفت پرچم معیشت و منزلت را بلند کردهاند و همه مردم را نمایندگی میکنند. نفت شاهرگ اقتصاد کشور است و کارگران نفت ستون فقرات جنبش کارگری هستند و خواستهای اعتراضی آنها در عین حال خواستهای بخش عظیم کارگران در سطح کشور است. اعتراضات کارگران نفت در متن شرایط ملتهب جنبش کارگری و کل جامعه و بر متن سونامی گرانی و تورم غیر قابل کنترل، بحران همه جانبه حکومت و فضای اعتراضی و انفجاری جامعه، میتواند بستر ساز اعتصابات سراسری کارگری باشد.
حزب کمونیست کارگری کارزاری را در حمایت از کارگران معترض نفت اعلام میکند. حزب کلیه تشکلهای کارگری و دانشجویی و سایر تشکلهای مردمی در ایران را به حمایت فعال از کارگران معترض نفت فرامیخواند. حزب از ایرانیان مقیم خارج میخواهد در تجمعاتی که در روزهای آینده در حمایت از کارگران نفت اعلام میشود فعالانه شرکت کنند. حزب اتحادیههای کارگری و احزاب و سازمانهای پیشرو را که در یکسال گذشته انقلاب مردم ایران را همراهی کردهاند فرامیخواند که از کارگران نفت و خواستهای بحق آنها از جمله حق اعتصاب و تجمع و تشکل قاطعانه دفاع کنند.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱ آبان ۱۴۰۲، ۲۳ اکتبر ۲۰۲۳