حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
خیزش شورانگیز مردم در ٦ دیماه (عاشورا) نقطه عطفی در روند انقلاب جاری بود که صحنه سیاست ایران را در داخل و خارج به زیان رژیم حاکم و اپوزیسیون حافظ نظام و به نفع مردم و انقلاب تغییر داد. اکنون انقلاب مردم برای آزادی و برابری و رفاه با تکیه بر دستاوردهای ٦ دیماه با قدرت و اعتماد به نفس بیشتر برای تعرض نهایی بر حکومت اسلامی فقر و جنایت و تبعیض به پیش میرود.
تظاهرات ٦ دیماه که در نقاطی از تهران شکل و شمایل قیام شهری به خود گرفت، ضربه ای جبران ناپذیر بر دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی یعنی تکیه گاه اصلی اقتدار و سیاست های خامنه ای وارد کرد. مردم با شعارهای رادیکال و ضد حکومتی به نیروهای انتظامی تا دندان مجهز حمله بردند و علیرغم همه جنایات اوباش اسلامی آنان را در خیابانها فراری دادند. تدارک سراسیمه تظاهرات دولتی ٩ دی ماه و نعره های “اعدام میکنیم” و تبلیغات سنگین صدا و سیما نیز نتوانست توازن قوا را تغییردهد. برعکس، مایه تمسخر و نشانه استیصال حکومت قلمداد شد. خامنه ای به ناگزیر در سخنرانی ١٩ دی از نعره های قبلی کوتاه آمد و بر “غبار آلودگی” اوضاع و “صبر” و در عین حال “قاطیعت به موقع” تاکید گذارد. با به دیوار خوردن مشت آهنین رژیم، جناح میانه “اصولگرا” میدان بیشتری یافت و عملا اجرای بندهایی از پلاتفرم رفسنجانی برای “عبور از بحران”، نظیر “مناظره” های تلویزیونی اخیر، در دستور حکومت اسلامی قرار گرفت. اما این “شنیدن صدای انقلاب” به سبک خامنه ای، چنانکه نشانه های آن پیداست، جز بسط و قدرت گیری انقلاب نتیجه دیگری نخواهد داشت. مردم به درست در این عقب نشینی ها قدرت و پیشروی خود و ضعف حکومت را می بینند و برای وارد آوردن ضربه نهائی و سرنگون کردن جمهوری اسلامی آماده میشوند.
اما خیزش ٦ دی فقط شکست مهلکی برای خامنه ای و جناح غالب نبود، بلکه همچنین تناقضات لاعلاج جناح موسوی، کروبی، خاتمی را نیز حادتر کرد. گرچه این حضرات از موضعی بالا جواب نعره های “یا مرگ یا توبه” تظاهرات ٩ دیماه را دادند اما در نامه پراکنی های خود عملا به پلاتفرم رفسنجانی و به این اعتبار به خامنه ای نزدیک شدند. وحشت اینها از “ساختار شکنی” ٦ دی ماه کمتر از وحشت جناح غالب نبود. دیدند که انقلاب تا یک قدمی سرنگونی کل رژیم اسلامی به پیش آمده است و اکنون برای حفظ نظام و حفظ خود ناگزیرند که با صراحت و حرارت بیشتر به نجات “اصل ولایت فقیه” برخیزند و حتی به حائلی برای خامنه ای تبدیل شوند. چرا که نمی توان “خیمه اسلام” را بدون “عمود” آن سرپا نگهداشت! اکنون در شرایطی که اوباش اسلامی و چماقداران رژیم ضربه مهلک ٦ دیماه را دریافت کرده و روحیه باخته اند، این جناح مغلوب است که باید بکوشد با زبان نرم از همان صدا و سیما سخن بگوید تا مگر انقلاب را مهار کند یا دستکم تا فرا رسیدن موسم “قاطعیت به موقع” خامنه ای برای جمهوری اسلامی زمان بخرد. سیاست و تلاشی که برد آن فقط تا آنجا بود که سیاست سرکوب و رعب جمهوری اسلامی برد داشت. با ضربه مهلکی که خامنه ای و دستگاه سرکوب در ٦ دیماه دریافت کرد این تلاش ها نیز بجائی نخواهد رسید. این نوع تشبثات دورن حکومتی برای “خروج از بحران”، فی الحال در خیابانها پاسخ محکمی از مردم دریافت کرده است. تنها راه حل بحران جمهوری اسلامی، سرنگونی کل این نظام آدمخوار است.
و بالاخره خیزش ٦ دی نه فقط شکست سنگین خامنه ای و کل جناح های جمهوری اسلامی بود، بلکه شخصیتها و محافل ملی- اسلامی برون مرزی هوادار یا نیمه هودار موسوی، طیف نیروهای اپوزیسیون حافظ نظام، را نیز به هراس و سراسیمگی انداخت. اینها که دائم موعظه “خشونت نکنید” میکردند، وقتی انقلاب با اقدام قاطع خود، اوباشان انتظامی حکومت را در خیابانها تارومار کرد و خامنه ای را ولو موقتا مجبور به عقب نشینی کرد، کوشیدند که این وضعیت را نتیجه “بیانیه داهیانه” این و آن قلمداد کنند! از سوی دیگر از آنجا که متوجه نزدیکی جناح مغلوب به جناح خامنه ای شدند خود کوشیدند تا بیانیه های قدری رادیکالتر از موسوی ارائه دهند تا شاید مردمی که از موسوی و کروبی عبور کرده اند لای عبای این حضرات گیر کنند. اما مردم با خیزش ۶ دی به نحو قاطع و صریحی حساب خود را از طیف نیروهای اپوزیسیون حافظ نظام نیز جدا کردند. اکنون که با پیشروی انقلاب دستگاه سرکوب حکومت ضربه خورده و کل نظام جمهوری اسلامی در آستانه فروپاشی قرار گرفته است، حضرات پاسدار بازجوهای سابق و دگراندیشان امروز حتی موقعیت تقلبی فعلی خود را نیز بسرعت از دست خواهند داد.
اما علیرغم و در مقابل تمام تشبثات جناحهای حکومت و اپوزیسیون ملی-اسلامی آن، با ۶ دی دوره تعرض انقلاب و پیشروی برای درهم شکستن کامل نیروهای سرکوبگر رژیم آغاز شده است. این دوره فراتر رفتن از تظاهرات و راهپیمائیها و دوره شکل دان به شورش و قیام شهری است. باید برای تعرض بیشتر و کوبنده تر، برای باریکاد بندی خیابانی، فراری دادن اوباش حکومتی از محلات و خیابانها، یورش به مقرات نیروهای سرکوبگر، بدست گرفتن کنترل خیابانها، تصرف دستگاههای دروغ و لجن پراکنی علیه مردم نظیر صدا و سیمای اسلامی و روزنامه کیهان و غیره، آماده شد. روزهای سالگرد قیام بهمن فرامیرسد. این فرصت مناسبی برای وارد کردن ضربه ای بمراتب قدرتمند تر و خرد کننده تر به ماشین سرکوب و آدمکشی جمهوری اسلامی است. با تمام امکانات برای وارد آوردن ضربه نهائی به حکومت روبموت جمهوری اسلامی آماده شویم.
زنده باد انقلاب انسانی برای حکومت انسانی!
سرنگون باد جمهوری اسلامی!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری ایران
٢٦ دی ٨٨، ١٦ ژانویه ٢٠١٠
