حملات شیمیائی جنایتی از نوع شلیک به هواپیمای مسافربری- کاظم نیکخواه

همه چیز آشکارا حکایت از این دارد که حملات شیمیائی به مدارس جنایتی از نوع حمله موشکی به هواپیمای مسافربری اوکراینی است. عاملان و آمران این دو جنایت و جنایاتی نظیر حمله به شاهچراغ و به آتش کشیدن زندان اوین و امثال اینهایکی هستند. اهداف پشت آنها یکی است. خصلت عمیقا وحشیانه و ضد انسانی آنها نیز مشترک است. وزیر کشور جمهوری اسلامی در مورد سرنخهای حملات شیمیائی به مدارس میگوید “برخی موارد که جنبه غیرمعاندانه داشته هم به دست آمده و افراد مرتبط ارشاد شدند”. سوال بزرگی با این سخن مطرح میشود که حملات شیمیائی به کودکان دانش آموز چگونه میتواند غیر معاندانه باشد؟ اصلا غیر معاندانه نسبت به چه نیرویی و چه کسی؟ معاندانه به زبان فارسی یعنی از سر دشمنی. آیا منظور این آدم اینست که اینها که دانش آموزان را مورد حمله شیمیائی قرار دادند و مسموم کردند قصد دشمنی نداشته اند؟ دشمنی با چه کسی؟ با دانش آموزان؟ یا با حکومت؟ تا کنون سه دختر بچه جان خود را از دست داده اند. شمار زیادی دچار آسیبهای جدی شده اند و در بیمارستانند. فضای ترس و نگرانی همه دانش آموزان و خانواده هایشان را فرا گرفته است. بنابرین هرچند هم کسی بینهایت وقیح و سفیه باشد نمیتواند ادعا کند که حمله شیمیائی به مدارس از سر دشمنی با دانش آموزان نبوده است. بنابرین حرف وزیر کشور حکومت اسلامی به زبان آدمیزاد اینست که شماری از عوامل حمله به دانش آموزان با حکومت دشمنی نداشته اند. به زبان ساده تر اینها از خود حکومتی ها بوده اند و مشکلی با حکومت ندارند.

این اعتراف یک حکومت درمانده و به هم ریخته به جنایت ضد انسانی و کثیفی است که کل جامعه را تکان داده است. خشم و اعتراض سراسر جامعه را فرا گرفته است. حکومت جنایتکار اسلامی میخواست با حملات شیمیائی به کودکان مدارس، ترس و سردرگمی در جامعه ایجاد کند. اما طوفان درو کرد. در دو روز گذشته خانواده ها، معلمان و مردم در حدود 40 شهر به خیابان آمدند و علیه حکومت شعار دادند و گفتند “داعش ما شمایی”. بیانیه های بسیاری در محکومت تروریسم شیمائی حکومت توسط چهره ها و شخصیتها و بخشهای مختلف کارگران و مردم منتشر شده است. چهره های اجتماعی با اسم و رسم علیه حکومت آدمکش اسلامی ابراز انزجار و نفرت میکنند. نه فقط در داخل کشور بلکه در سراسر دنیا این جنایت مثل بمب صدا کرده است و مردم با بهت و حیرت و خشم از این جنایت سخن میگویند. باور کردنی نیست که حکومتی با کودکان دبستانی در کشور متبوع خودش دست به حملات شیمائی بزند. این فضای خشم و اعتراض است که وزیر منفور حکومت را به دست و پا انداخته و ناچار کرده است که با لکنت و این در و آن در زدن اعتراف کند که کار حکومت بوده است. اما چون مستقیم نمیتواند بگوید کار حکومت بوده، بناچار جفنگیات میبافد و میگوید این افراد کارشان “معاندانه نبوده” است!

اما وزیر کودن حکومتی وقتی از همه طرف زیر فشار قرار میگیرد که توضیح دهد که منظورش از “معاندانه نبوده” و “ارشاد شدند” چیست، به جفنگ گویی بیشتری می افتد و میگوید منظورم دانش آموزان بودند! چی؟! دانش آموزان خود به مدارس بمب شیمیائی زدند؟! بله وزیر میگوید “برخی از دانش آموزان هستند که به واسطه ماجراجویی و برای تعطیلی کلاس‌های‌شان با استفاده از موادی که داخل بازار به راحتی پیدا می‌شود اقداماتی انجام داده‌اند که این اقدامات معاندانه نبوده و این افراد پس از شناسایی تذکر گرفتند”. واقعا انسان میماند که این موجودات مرز کثافت و وقاحتشان تا کجا پیش میرود. دقت کنید تا متوجه شوید که چه سناریویی را میخواهند به خورد مردم بدهند. فقط کسی که مثل خود اینها عقل و شعور نداشته باشد میتواند چنین سناریوی مسخره ای را باور کند. در دههاشهر و صدهامدرسه حملات شیمیائی صورت گرفته و بیش از سه ماه است که ادامه دارد، اما کل این ماجرا یک بازی کودکانه توسط خود دانش آموزان بوده است! بقول مسلمانها جل الخالق!

متوسل شدن حکومت به چنین توضیحات مسخره و مزخرفاتی تنها و تنها استیصال و درهم ریختگی فضای حکومتیان را نشان میدهد. هیچ آدم جدی ای در این دنیا حاضر نیست خود را با این فضاحت و رسوایی تنزل دهد و اینچنین جفنگیاتی را برای یک فاجعه جدی و سراسری سرهم بندی کند. از همین نوع سناریوهای مسخره را ابتدا در مورد حمله موشکی به هواپیمای اوکراینی نیز بیان کردندو بعد از اینکه مجبور شدند اعتراف کنند که سانحه و نقص فنی هواپیما نبوده، بلکه هواپیما در اثر شلیک موشک سرنگون شده، گفتند هواپیمای مسافربری ای را که چند لحظه قبل از فرودگاه کنار دستشان بلند شده بود با هواپیمای جنگی دشمن اشتباه گرفته اند! و گفتند که فکر میکردند که این یک موشک است و امثال اینها. آنچنان جفنگیاتی به هم بافتند که حتی خودیهایشان باور نکردند.

اینکه جمهوری اسلامی با چه هدفی دست به چنین جنایات فجیعی میزند روشن است. هدفش بحران سازی و انحراف توجه مردم از انقلاب و سرنگونی است. برای مقابله با این جنایات باید کاری کرد که سران حکومت شکست اهداف کثیف خود را ببینند. عملا هم تا همینجا مسموم سازی کودکان امواج اعتراضات را با شعارهای سرنگونی گسترش داده است. حکومت کودک کش نمیخواهیم یک شعار مشترک همه اعتراضات به این جنایت است. گسترش این نوع اعتراضات و فشار گذاشتن بر گرده حکومت منفور اسلامی که عاملان و آمران این جنایت را معرفی کند، راه اصلی مقابله با آنست. حکومتی که فقط و فقط عامل نا امنی و جنایت و بیرحمی و چپاول است، فقط باید از سر راه برداشته شود. درماندگی و در هم ریختگی حکومت را در پس این نوع جنایات باید دید و با روحیه ای بالا و رزمنده هر مورد از جنایاتش را به عاملی برای گسترش انقلاب و سرنگونی تبدیل کرد.