هفته گذشته خامنه ای باز بر طبل ضد آمریکائیگری کوبید و اعلام کرد جلوی نفوذ اقتصادی و سیاسی و فرهنگی آمریکا را خواهد گرفت. از سوی دیگر رفسنجانی اظهار داشت که مقاومت به معنی فقیر کردن کشور نیست و از کسانی که میخواهند در کشور دعوا براه بیاندازند انتقاد کرد. حسن شریعتمداری هم نوشت خامنه ای از توافق هسته ای راضی نیست و از مشاور فرهنگی سپاه پاسداران اخطار گرفت که از جانب آقا موضع نگیرید!
ظاهرا این بحث و جدل در مورد توافق هسته در میان رسانه ها و مقامات و جناحهای جمهوری اسلامی پایانی ندارد. اما این جدال مردم ایران نیست. هیچیک از این موضعگیریها و اظهارنظرها مردم را نمایندگی نمیکند.
اخیرا یک خبرنگار آمریکائی که به ایران سفر کرده است از جمله نظر مردم در مورد توافق هسته ای را جویا شده است. یک کارگر شصت ساله ساکن شیراز در این مورد میگوید:
“به طور کلی مردم از توافق [هسته ای] حمایت می کنند. اما شخصا فکر نمی کنم تغییر خاصی در زندگی مردم ایجاد شود. صاحبان قدرت اجازه نمی دهند مردم نفعی ببرند.”
این بطور گویا و موجزی بیانگرعقیده عمومی مردم ایران در مورد توافق هسته ای است.
مساله مردم پروژه هسته ای، ضد آمریکائیگری و کلا رابطه غرب با جمهوری اسلامی نیست، بلکه نفس وجود جمهوری اسلامی است. برای رهائی جامعه باید “صاحبان قدرت” را بزیر کشید.