جدید ترین
kazem-nikxah

کاظم نیکخواه: تلگرام و جمهوری اسلامی

آخرین آمار عضویت ایرانیان در تلگرام حدود ٤٠ میلیون نفر اعلام شده است. این آمار برای جمهوری اسلامی یک کابوس وحشتناک است. به همین دلیل این حکومت مدتهاست در تقلای دست پیدا کردن به تلگرام و کنترل آن بود و نتوانست راه بجایی ببرد. در نتیجه دستور بستن تلگرام را هفته گذشته صادر کردند. دلیل محکمه پسند این اقدام نیز “شکایت” از تلگرام عنوان شده است. دادستان حکومت اسلامی اعلام کرد “با توجه به این‌که سرورهای این پیام ‌رسان (تلگرام) که ادله ارتکاب جرائم مذکور در آن نگهداری می‌شود در خارج از کشور قرار داشته و غیرقابل دسترس می‌باشد و مدیران این شبکه نیز هیچ گونه همکاری با مقامات قضایی و ضابطان دادگستری در خصوص جمع‌آوری و ارائه ادله جرم به عمل نیاورده‌اند، و در نتیجه بسیاری از پرونده ها بلا اقدام باقی مانده و این امر ضمن این که موجبات نارضایتی شکات را به دنبال داشته، اجرای عدالت در کشور را نیز با موانع جدی مواجه ساخته است» این رسانه در ایران بسته میشود. (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۷)

همانگونه که در حکم دادستانی آمده تلاش آنها برای تسلیم مدیریت شبکه تلگرام برای همکاری به جایی نرسیده و آنها راهی بجز بستن آن نداشته اند. مدیریت تلگرام و همه شبکه های اجتماعی هم میدانند که محبوبیت این رسانه بخاطر اینست که حکومت در آن دخالت ندارد وگرنه یک روزه همه آنرا   ترک میکنند. اکنون نیز فورا راههای دور زدن فیلترینگ حکومتی به دهها شیوه در رسانه ها میچرخد.

مشکل و معضل لاینحل مقامات فسیل حکومت اسلامی اینست که کار اسلام و تحجر و ارتجاع در قرن بیست و یکم بسیار مشکلتر از دوره محمد است. زیرا این تفکرات کپک زده و ارتجاعی جایی در این قرن ندارند. نه فقط این، بلکه کلا کنترل حکومتی و سانسور در این دوره بسیار کار مشکلی است. دوره کنونی دوره علم و تکنولوژی  ارتباطات عمومی است. هرکس از درون خانه اش با هزاران نفر در سرتاسر جهان تماس دارد و بفرض که چهار نفر را هم کنترل کنند، نمیتوانند جلوی تبادل سیل آسای اطلاعات را بگیرند. صد بار هم تلگرام را ببندند یک ماه طول نمیکشد که راههای متعدد دیگری برای ارتباط باز میشود. بستن تلگرام از روسیه و پوتین شروع شد. اما آنجا هم فورا میلیونها نفر راههای دور زدن فیلترینگ دولتی را باز کردند و این سیاست را به شکست کشاندند. در ایران نیز همین اتفاق خواهد افتاد. مساله اساسی اینست که حتی اگر تکنولوژی و ارتباطات هم به این حد نبود، وقتی که اکثریت مردم از حکومتی به دلیل ارتجاع و چپاول و جنایاتش متنفرند و میخواهند از شر آن خلاص شوند، راهی جز سرنگونی مقابل حکومت قرار ندارد. با هیچگونه سانسور و کنترلی نمیشود ٧٠ میلیون انسان سرنگونی طلب را کنترل کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *