روز ٤ فوریه ٢٠٢٢ در یک اتاق کلاب هاوس با عنوان “کارزارهای موفق دادخواهی ، مجالی برای فرصت طلبی یا همکاری” که در مورد اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در ایران و حرکت اعتراضی از اوین تا وین بود، وقتی تعدادی از طرفداران سلطنت و مشروطه خواهان، از تقدس پرچم و خاک و خط قرمز بودن تمامیت ارضی حرف زدند، مینا احدی در پاسخ به آنها گفت برای ما انسان مقدس است؛ حقوق و حرمت و معیشت و منزلت انسان، و نه خاک و پرچم و مرز و خط قرمز تمامیت ارضی.
در پاسخ به این صحبتهای مینا احدی فردی به نام بهروز آریابد، با وقاحت و بیشرمی گفت که وقتی مرز برای شما مهم نیست، پس اتاق خواب شما نباید مرز داشته باشد! او در دور دوم هم در دفاع از این حرفها گفت، من توهین نکردم فقط میگویم اگر مرز برای شما مهم نیست پس هر کس میتواند وارد اتاق خواب شما بشود…!
این سکسیسم و لومپنیسم و زن ستیزی عریان و مستهجن را نباید تحمل کرد. این اظهارات شنیع ترین اهانت نه تنها به مینا احدی بلکه به همه کسانی است که برای بحث و تبادل نظر سیاسی در آن جلسه شرکت کرده بودند. مینا احدی خواهان معذرتخواهی توهین کننده شد و به عنوان اعتراض اتاق را ترک کرد. شعله پاکروان و شرکت کننده دیگری به اسم نیما چالشگر نیز در اعتراض به این امر اتاق را ترک کردند. اما فواد پاشایی رهبر حزب مشروطه که در آن اتاق بود، بجای اعتراض به هم نظر خود خطاب به مینا احدی گفت “شلوغ نکنید، من صد بار بدتر از این حرفها را شنیده ام وقتی فردی پابلیک کار میکند باید توقع این نوع حملات را داشته باشد و درست نیست بلافاصله آدم قهر کند و اتاق را ترک کند”! واقعا شرم آور است.
جناب پاشایی مانند بسیاری از مردسالاران، حملات سکسیستی به زنان را با بحث و نقد سیاسی مترادف قرار داده و زهر زن ستیزانه این نوع حملات را نمی بینند. او بجای محکوم کردن این حملات لمپنی آنرا توجیه میکند و این توهین ها را امری عادی جلوه میدهد.
فرهنگ شعبان بی مخ ها نباید در میان صفوف اپوزیسیون جائی داشته باشد. همه ما نیروهای اپوزیسیون، با هر دیدگاه و خط سیاسی، موظفیم در برابر این نوع لجن پراکنی ها بایستیم و اجازه ندهیم فضای بحث و تبادل نظر در میان نیروهای مختلف اپوزیسیون مسموم شود. چنین فضائی در مدیای اجتماعی عملا به نفع لشکر سایبری جمهوری اسلامی تمام میشود.
حزب کمونیست کارگری ایران این رفتار سخیف و زن ستیزانه را بشدت محکوم کرده و خواهان محکوم کردن این نوع اهانت های وقیحانه از طرف همه آزادیخواهان است!
حزب کمونیست کارگری ایران
٧ فوریه ٢٠٢٢، ١٨ بهمن ١٤٠٠