اول مه امسال نمایشی از اتحاد طبقاتی صف ٩٩ درصدی ها

کارگران در تهران با شعار کارگران زندانی آزاد باید گردد، تظاهرات خانه کارگر را بدست گرفتند

تجمع از ساعت هشت صبح با سه هزار نفر در خیابان فلسطین شروع شد و هر لحظه بر شمار تظاهر کنندگان افزوده شد و تعداد آنها به هزاران نفر رسید. کارگران از کارخانجات مختلف و نیز معلمان و پرستاران با شعارهایشان به آنجا آمده بودند. همچنین از شهرهای مختلف برای شرکت در این تجمع اعتراضی به تهران آمده بودند. مردم به طرف جلو در حرکت بودند و نیروی انتظامی مانع گسترش تظاهرات کارگران و مردم بود. تظاهرات کنندگان با شعار نیروی انتظامی خجالت، خجالت، تلاش داشتند به جلو حرکت کنند و مسیر را باز کنند. تجمعات در سه ضلع میدان فلسطین بود و نیروی انتظامی مانع پیوستن این تجمعات به هم بود. بنا بر خبر ها جمعیت به بیست هزار نفر میرسید.

خانه کارگر جمهوری اسلامی که خواب کشاندن راهپیمایی به نماز جمعه را در سر داشت، در برابر صف هزاران نفره کارگران قرار گرفته بود. محجوب به عنوان سخنران این تجمعات با شروع تشکر از روحانی و مذاکره کنندگان لوزان با هو کردن جمعیت روبرو شد و تظاهرات کنندگان مانع سخنرانش اش شدند. سرانجام خانه کارگر که اوضاع را پس دید در ساعت یکربع به دوازده تظاهرات را خاتمه شده اعلام کرد. اما همچنان جمعیتی چند هزار نفره در خیابان فلسطین اطراف باقی ماندند. در حالیکه نیروی انتظامی نیز همه جا مستقر است. خانه کارگر و ایادی و عواملش بیشرمانه با طرح شعارهای فاشیستی علیه کارگران افغان سعی در ایجاد فضای نفاق و تفرقه داشتند و می خواستند خشم کارگران را به جای دولت و سرمایه داران متوجه کارگران افغان ساکن ایران کنند. این در حالیست که کارگران مبارز در قطعنامه های امسال اول مه با صراحت اعلام کرده اند که “ما خواهان رفع هرگونه تبعیض از کارگران مهاجر افغانی و سایر ملیتها در ایران، توقف فوری اخراج آنان و اعطای حقوق شهروندی به این دسته از هم طبقه ای های خود هستیم”.

امسال جدال سنگینی بر سر برگزاری روز جهانی کارگر در جریان است. کارگران از مدتی پیش با قطعنامه ها و بیانیه هایشان و با تدارک تجمعات اعتراضی شان به استقبال این روز رفته اند. امسال بیش از هر سال صف متحد طبقاتی کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و صف ٩٩ درصدها را شاهدیم.

جدا از تهران در سنندج، سقز، مریوان، کرمانشاه، تبریز، و شهرهای خوزستان شاهد تحرکات گسترده برای برگزاری روز جهانی کارگری بودیم. این درحالیست که معلمان نیز به مناسبت این روز در تهران و در کرمانشاه و در اهواز فراخوان دست به تجمع زده اند. در مریوان به مناسبت روز جهانی کارگر مراسمی بر پا شد و قعطنامه مشترک انجمن صنفی معلمان مریوان، انجمن صنفی کارگران خبازی های مریوان و سروآباد و انجمن صنفی کارگران خبازی های سنندج و حومه خوانده شد و روز ١٢ اردیهبشت را به عنوان شروع یک هفته یک اعتصاب سراسری اعلام کرده اند.

صف کارگران با قطعنامه هفت تشکل کارگری به مناسبت اول ماه مه و با خواستهای برابری زن و مرد، لغو مجازات اعدام، آزادی کارگران زندانی، افزایش دستمزدها در قدم اول سه میلیون تومان و دیگر خواستهاشان، پلاتفرم مبارزاتی متحد خود را اعلام کرد. نمونه دیگری از همین گونه بیانیه ها، قطعنامه مشترک سه تشکل کانون صنفی معلمان، کارگران خباز در مریوان و سقز با خواستهایی مشابه است.

اول ماه مه با قطعنامه ها و پلاتفرمهای مبارزاتی کارگران و معلمان، در ادامه مبارزات گسترده کارگران و معلمان در دو ماهه اخیر میتواند یک نقطه عطفی در اوضاع متحول سیاسی امروز باشد. زنده باد روز جهانی کارگر.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *