حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
روز ٨ اردیبهشت داود رضوی و ابراهیم مددی اعضای هیات مدیره سندیکای شرکت واحد که قصد داشتند به مناسبت روز جهانی کارگر در میان کارگران و رانندگان شرکت واحد تهران شیرینی و شکلات پخش کنند دستگیر شدند.
روز ۸ اردیبهشت همچنین محمود صالحی از چهره های شناخته شده کارگری در شهر سقز و عثمان اسماعیلی از اعضای کمیته حمایت از فعالین کارگری مهاباد، دستگیر شدند.
روز ۵ اردیبهشت رضا امجدی عضو کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل های کارگری دستگیر شد. روز ۶ اردیبهشت خالد حسینی از اعضای این تشکل نیز احضار شد.
و این موارد تنها گوشه ای از تعقیب و احضار و دستگیری فعالین کارگری در سراسر کشور است که در آستانه روز جهانی کارگر صورت میگیرد.
آیا این دستگیری ها بوضوح تحرک گسترده کارگران و معلمان برای برگزاری تجمعات و راهپیمایی های اول مه و ترس مقامات حکومت از ابعاد این تحرکات را نشان نمیدهد؟ فشار بر فعالین کارگری محدود به اول مه نیست، این کار ۳۶ ساله حکومت است و تنها در دو سه ماه گذشته تعداد قابل توجهی از فعالین کارگری احضار شده اند و یا به شلاق و حبس های طولانی محکوم شده اند. و آنوقت به مناسبت همین اول مه مراسم دولتی میگیرند تا جنایتکارانی مانند محجوب و روحانی سخنرانی کنند و باز هم وعده و وعید بدهند. اما حتی برگزاری اول مه دولتی نیز حاصل اردنگی کارگران به حکومت و مقاماتش از خمینی تا روحانی بوده است. خمینی برای مقابله با روز جهانی کارگر گفته بود هر روز روز کارگر است و خدا هم کارگر است! اما اینکه یکی از ضد کارگری ترین حکومت های دنیا مجبور میشود مراسم اول مه، روزی که بین الملل کمونیست ها اعلام کرد و فراخوانش را داد، مراسم بگیرند، خود نشان پیشروی جنبش کارگری و کمونیستی و عقب نشاندن گام به گام این حکومت و مزدوران خانه کارگر و شوراهای اسلامی اش میباشد.
آنچه خصلت نمای اول مه امسال و روزها و هفته های قبل از آن است، تحرک گسترده کارگران و معلمان و اتحاد عمیق تر در صفوف طبقه کارگر در سراسر کشور است. این نیرو قادر است رهبران خود را نیز از زندان های این حکومت بیرون بکشد. اصغر کریمی
