حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
یاشار سهندی:
خیلی سال نیست که کسی در مقام تحقیر دیگری میگفت: “برو کله پاچه خور!” اکنون کله پاچه ناقابل چنان قیمتی شده است که همینجوری نمی شود سرت را بیندازی پایین بروی سفارش بنا گوش و زبان بدهی وشکمی از عزا دربیاوری، چون خود آدم به عزا می نشیند! نان هم گویا دارد به همین سرنوشت مبتلا میشود. همکاری بعد از گرانی اخیر نان برگشت گفت : تو را خدا می بینی پونصد تومن هم یک نان بربری نمیشود!”
اما از ما بهتران، آنها که و”مدیر ومدبر” هستند نظر دیگری دارند. به گزارش ایرنا “مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران با بیان اینکه اصلاح قیمت نان منفعت عامه مردم را بدنبال دارد گفت: از دیدگاه منطقی و عمیق، اصلاح قیمت نان در واقع در راستای حفظ حقوق و واقعی شدن هزینه های مصرف کنندگان و بالا رفتن کیفیت نان و سلامت جامعه رخ داده است…. با اجرای این سیاست( افزایش قیمت نان)، در واقع منفعت عامه مردم در نظر گرفته شده، چرا که طی سه سال گذشته بیشترین ضرر و زیان عدم اصلاح قیمت، متوجه مصرف کننده بوده است. ” به گفته ایشان چون همه چیز طی سه سال گذشته روندی صعودی داشته، آب و برق وبیمه و … واز همه مهمتر دستمزد کارگران نانوا، برای همین از کیفیت نان کم شده، چون “چانه نان لاغر شده… وقتی چانه نان لاغر شود، نان تولیدی از ضخامت و وزن منطقی برخوردار نیست و تولید آن با مشکلاتی نظیر سوختگی وسط و یا خمیری اطراف نان همراه خواهد بود که مصرف این نوع نان ها سلامت مردم را به خطر می اندازد.” اینکه گفتند نان گران نشده بلکه چانه نان هدفمند شده، همین است! این حکومت بخاطر سلامتی مردم است که تصمیم گرفته همه هزینه حکومتش را از جیب مردم خرج کند چون اصولا پول چرک کف دست است که و صد البته برای توده مردم مضر است! از ما بهتران زحمت ناپدید کردن هزاران میلیارد چرک کف دست را بر عهده کرفته اند. آخرین مورد آن “فساد دوازه هزار میلیاردی” کاربدستان حکومت است.
این داستان اصلاح قیمت به خاطر کیفیت محصول اما از داستانهای نخ نما شده حکومتیان و اقتصاددانان است. البته آنها ول کن این نیستند چون باید تقصیر را متوجه خود مردم کنند که اگر نان گران میشود، گویا ما مردم مصرف کننده بدی هستیم، چون همه چیز “اُوورت” دم دستمان است، بنابراین “کفر نعمت” میکنیم! البته نمی گویند ما آرد بی کیفیت در اختیار نانوایی قرار میدهیم که نان را بعد از دوسه ساعت نمیشه حتی به آن نگاه کرد. نمی گویند نان غذایی اصلی اکثریت توده مردم ایران است که باید درهمه وعده های غذایی مردم باشد برای همین مجبورند در حجم بالا خریداری کنند. اما نگهداری نان بسیار مشکل است و بخاطر عدم کیفیت آرد ارائه شده از سوی دولت، بسرعت بیات میشود. نمیگویند کارگران شاغل در نانوایی یکی از بی حقوق ترین بخش های کارگری ایران هستند که مدام در حال جابجایی هستند که مبادا ماندگاری شان در یک نانوایی ایشان را صاحب حقی کند. نمی گویند جدیدا دستگاه درنانوایی لواشی بکار گرفته شده است که حتی به کارگر فرصت نمی دهد عرق پیشانی اش را پاک کند، چون با سرعت زیادی به طور اتومات خمیر را پهن میکند.
ایرنا خبرگذاری رسمی دولت، در گزارش دیگری تلاش میکند توجیهاتی از جنس همان گفته های مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران در گرانی نان را، بزرگ کند و لذا مجبور میشود ااعتراف کند : ” … گویی این افزایش قیمت نان به دلیل افزایش ١٠ هزار تومانی قیمت هر کیسه آرد عرضه شده به نانوایان از سوی دولت چندان به مزاق نانوایان خوش نیامده و کام مردم نیز از یک سو به دلیل افزایش قیمت نان و از سویی دیگر عدم ارتقاء کیفیت نان تلخ تر از گذشته شده است و گویی داستان مرحله نخست افزایش قیمت نان شامل عرضه نان بی کیفیت تنها با قیمت بالاتر در حال تکرار شدن است. .. محمدرضا صادقی که تقریبا ٥٥ سال سن دارد، با بیان اینکه کارگر است و هفت فرزند قد و نیم قد دارد و روزی حداقل ١٠ نان لواش و ٣ تا بربری مصرف می کند، افزود: با این وضع درآمدی افزایش قیمت نان تنها روزی یک تا دو هزار تومان به ضرر امثال کارگرانی مثل من شد چرا که کیفت و اندازه نان همان ویژگی های نان قبلی است…یک خانم میانسال … با اشاره به اینکه، سه چهار سالی می شود که نانوایی ها نان بی کیفیت و از لحاظ وزنی سبک به مردم عرضه می کنند، گفت: بعنوان مثال نان بربری عرضه شده از سوی این نانوایی را تنها باید داغ داغ مصرف کرد و اگر نیم ساعت بماند، سیاه شده و دیگر قابل استفاده نیست … شاطری ( به نام محمد)… با صورتی عرق کرده اظهار می دارد: خدا شاهد است که ما شرایط اقتصادی مردم را کاملا درک می کنیم و تمام تلاش خود را برای افزایش کیفیت نان و رضایت مردم به کار می بریم اما کیفیت آردها نامناسب است. این نانوا در خصوص میزان رضایت خود از افزایش قیمت نان بربری از ٥٠٠ به ٧٠٠ تومان در چند روز گذشته و میزان سود خود نیز با خنده اظهار داشت: ای بابا! دولت قیمت هر کیسه آرد را از ٢٤ هزار و ٥٠٠ تومان نیز به ٣٤ هزار و ٥٠٠ تومان افزایش داده که این امر سبب کاهش سود ما در این مدت شده است.”
اینکه نان در ایران به “قوت لایموت” مردم تبدیل شده (بود!) تنها به این دلیل است که زمانی ارزان بود و بدین وسیله حداقل، انسان های فقیربا مصرف آن احساس سیری میکردند اما با سیاستهای هدف دار حکومت، این قوت لایموت دارد از مردم دریغ میشود، چنانکه وعده دادند سال آینده قیمت نان آزاد میشود. در کنار هزاران میلیارد تومانی که ناپدید میشود، هزاران میلیارد تومان دیگر صرف خرج دستگاه انگلل سازی جامعه یعنی حوزه های علمیه میگردد وهزاران میلیارد تومانی که صرف هزینه نهادهای نظامی و امنیتی حکومت میشود و هزاران میلیارد تومان خرج پروژه هسته ای حکومت میشود، هیچ کدام از اقتصاددانان و حکومتیان کک شان نمیگزد اما اگر یک ریال خرج سوبسید نان یا هر سوبسید دیگری شود، همگی بسیج میشوند تا ثابت کنند این پول ملت است که دور ریخته میشود، این پولها باید برای زیر ساخت ها هزینه گردد! حکومت نام با مسمایی روی پروژه به خاک سیاه نشاندن مردم گذاشته است: “هدفمند کردن یارانه ها”، چون به واقع به صورت هدفمندی زندگی توده مردم را نشانه گرفته اند. نان را گران میکنند و از سوی دیگر رییس جمهور این حکومت به وقاحتی که از نوکران اسلامی سرمایه برمی آید، مدعی است کمر تورم را شکسته اند و اطمینان داده اند که تورم تا پایان سال، به ١٤ درصد میرسد. این نشانه آشکاری است که دستمزد کارگران را از هم اکنون هدف قرار داده اند که بیشتر از ١٤ درصد افزایش ندهند، چنانکه دستمزد کارمندان دولت ( بخشی دیگر از کارگران مانند معملمان و پرستاران) وعده داده اند که ١٤ افزایش خواهند داد. گرانی مجدد نان به قول خودشان اجرای فاز سوم هدفمندی یارانه با چراغ خاموش است و در نظر دارند که “نرخ حاملهای انرژی” را در حدود ٤٠ تا صد در صد افزایش دهند تا هر چه بیشتر توده مردم زحمتکش را به فلاکت بکشانند.
اما چنانکه اتحادیه کارگران آزاد تاکید میکند” چنین وضعیت مشقت بار و دورنمای سیاهی ایجاب میکند تا ما کارگران بیش از پیش دست در دست هم بگذاریم و با سازماندهی اعتراضات قدرتمند سراسری به مقابله با تهاجم به زندگی و معیشت مان بر خیزیم. …. و بدون تردید هیچ عمل سرکوبگرانه ای ما کارگران را وادار به تمکین به وضعیت مصیبت بار موجود نخواهد کرد. اینرا ما کارگران با طومار اعتراضی و ایستادگی مان و مبارزات بی وقفه خود از معدن چادرملو تا سیمان لوشان و پتروشیمی های ماهشهر و پروفیل ساوه و نورد لوله صفا تا کارگران پلی اکریل و معدن بافق و دهها مرکز دیگر در طول همین هفت ماه گذشته نشان دادیم و اینک میتوانیم و می باید در صفی متحد دست به اعتراضی سراسری علیه گرانی و برای افزایش حداقل مزد بزنیم.”
