روز ٤ مهر شماری از تشکلها و گروههای کارگری و بازنشستگان شامل سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، کانون صنفی معلمان اسلام شهر، کمیته هماهنگی کمک به ایجاد تشکل های کارگری ، شورای بازنشستگان ایران، کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری، اتحاد بازنشستگان ایران و گروه اتحاد بازنشستگان طی بیانیه ای انزجار خود را نسبت به اعدام نوید افکاری و مجازات اعدام بطور کلی بلند کردند. در بخشی از این بیانیه تحت عنوان ” اعدام نوید افکاری برای ارعاب و فرونشاندن خشم کارگران و معترضان!” چنین آمده است:
“گماشتگان سرمایه، برای نوید که فردی شناخته شده و از جنس خود مردم بود به خاطر شرکت در اعتراضات خیابانی سال ۹۷ پرونده سازی کرده و او را به دنبال اعترافی ساختگی که تحت فشار وشکنجه انجام شده بود، به اعدام محکوم کردند، تا به تصور خود، کارگران و مردم معترض را بترسانند و از اعتراضات آنان در آینده جلوگیری کنند. غافل از آن که آن چه که کارگران و توده های محروم و زحمتکش جامعه را به حرکت وا می دارد و به اعتراض و مبارزه می کشاند همانا شرایط و اوضاع و احوالی اسفبار است که زندگی را برای بیش از ۹۰ درصد آحاد جامعه سخت و غیرقابل تحمل کرده و آنان را به فقر و خانه خرابی کشانده است. نوید و نویدها در واقع محصول این شرایط هستند و از دل شرایط نامناسب اجتماعی و اعتراضات و مبارزات مردم برمی خیزند. ناگفته پیداست نهادهایی که با صحنه سازی و گرفتن اعتراف در زیر فشار و شکنجه حکم صادر می نمایند، تا جان یک کارگر زحمتکش و بی گناه را بگیرند و از این طریق به اصطلاح قدرت نمایی کنند، به راستی ترسیده اند و سخت نگران وضعیت آتی خود در روزها و ماه های پیش رومی باشند. اما برخلاف تصور ِ مدافعان سرمایه، اعدام نوید نه تنها ترس و وحشت در دل مردم ایجاد نکرد، بلکه واکنش شدید و گسترده کارگران و توده های مردم را همراه با خشم و انزجار آنان نسبت به این اقدام سرکوب گرایانه و ضدانسانی برانگیخت و آن را به عنوان قتل عمد دولتی و پدیده ای مذموم و ضدبشری در معرض نگاه و قضاوت کارگران آگاه و وجدان های بیدار جامعه قرار داد. اعدام نوید بار دیگر حساسیت جامعه را نسبت به این مسئله جلب نمود وبه کارگران و توده های مردم یادآور شد که باید پرقدرت، متشکل و گسترده علیه اعدام و سلب آزادی به مبارزه برخاست. به طور قطع این، آن نتیجه مطلوب ِ دولتمردان و عوامل سرمایه نبوده است.
ما به عنوان بخشی از جامعه کارگری ایران، ضمن عرض تسلیت به مردم زحمتکش و خانواده داغدیده از جور ستم پیشگان ، هرگونه تهدید، شکنجه و اعدام را نشانه وحشت و استیصال کارگزاران وعوامل سرمایه دانسته و حق شرکت در اعتراضات و اعتصابات کارگری را جزیی از حقوق حقه و مسلم کارگران و توده های محروم می دانیم .” در آخر این بیانیه بر لغو اعدام بعنوان دفاع از حق حیات تاکید میکنند.
همانطور که قبلا گزارش کردیم در روز اول مهرماه نیز چند تشکل و گروههایی از فعالین کارگری، بازنشستگان، دانشجویان و لغو کار کودکان مشتمل از انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، سندیکای نقاشان البرر، شورای بازنشستگان ایران، تشکل مستقل دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان، دانشجویان دانشگاه آزاد نجف آباد اصفهان، جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه های هنر تهران، گروهی از فعالین کارگری سقز و گروهی از فعالین لغو کار کودکان طی نامه ای سرگشاده به سازمان عفو بین الملل برخواستهای فوری مردم تاکید کردند. این تشکلها در نامه خود خواستار فشار بر جمهوری اسلامی برای دست برداشتن از کشتار، شکنجه و اعدام و برای به رسمیت شناختن حقوق پایه ای مردم ایران شده و با اعلام اینکه صدور بیانیه ها در محکومیت اعمال ضد حقوق بشری و برای به رسمیت شناخته شدن حقوق مردم ایران توسط حکومت کافی و چاره ساز نیست، بر اعمال محدودیت های سیاسی جدی و عملی علیه حکومت ایران در سطح جهانی تا زمان تن دادن به رعایت حقوق سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مردم تاکید کردند. رئوس خواستهای اعلام شده در این نامه عبارتند از: اعلام آمار واقعی کشته شدگان، اعلام آمار واقعی بازداشتشدگان و روشن نمودن سرنوشت آنان، آزادی فوری و بی قید و شرط بازداشتشدگان آبان ۹۸ و همه زندانیان سیاسی و حق برگزاری مراسم گرامیداشت کشته شدگان در سالگرد به قتل رسیدنشان در آبان ۱۳۹۹ به هر طریق که خانواده ها و مردم همراه خانواده ها بخواهند برگزار کنند.
این چنین است که کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان و بخش های مختلف مردم معترض جامعه علیه سرکوبگری های حکومت و علیه اعدام قد برافراشته و ایستاده اند و از زندگی و معیشت خود دفاع میکنند. دهم اکتبر برابر با نوزدهم مهرماه روز جهانی علیه اعدام در پیش است صدور چنین بیانیه هایی تدارکی برای تبدیل این روز جهانی به یک روز اعتراض سراسری در ایران است.
حزب کمونیست کارگری همگان را به تدارک حرکت با شکوه در چنین روزی و بلند کردن هر چه رساتر صدای اعتراض علیه اعدام و بساط سرکوب حکومت فرا میخواند. با بیانیه های اعتراضی مشترک به مناسبت این روز، با ایستادن در کنار خانواده هایی که فرزندان و عزیزانشان در خطر اعدام هستند و یا به قتل رسیده اند، با تدارک تجمعات اعتراضی علیه اعدامها، با پخش کلیپ های اعتراضی به این مناسبت و اعتراض علیه اعدام و دفاع از زندانیان سیاسی، ۱۰ اکتبر را به روز بزرگ اعتراض سراسری خود تبدیل کنیم. پیام ۱۰ اکتبر امسال مردم ایران بایکوت جمهوری اسلامی در سطح جهانی به جرم پایمال کردن حقوق پایه ای مردم و جنایت علیه بشریت و محاکمه تک تک سران این حکومت است.
پیش بسوی اعتصابات سراسری
حزب کمونیست کارگری ایران
٥ مهر۱۳۹۹، ٢٦ سپتامبر ۲۰۲۰