روز ١٦ تیر تعداد بسیاری از کارگران نیشکر هفت تپه در ادامه اعتصاب قدرتمند خود در مقابل درب فرمانداری تجمع کرده و با کف زدن و شعار دهی به سوی بازار شوش راهپیمایی کردند. در این حرکت اعتراضی کارگران با شعارهایی چون “استاندار جرنگی نمیخوایم، نمیخوایم” ، “کارگر هفت تپه ایم، گرسنه ایم، گرسنه ایم” خشم و انزجار خود را به دزدی ها و اختلاس ها در هفت تپه و همدستی مقامات دولتی با این چپاولگری ها اعلام داشتند. در تجمع این روز کارگران در سخنرانی هایشان از اینکه چپاولگران به جان زمین های کشت هفت تپه افتاده و زمین های آنرا دارند به اجاره میدهند سخن گفته و یکصدا فریاد زدند که با چنگ و دندان هفت تپه را نگاه خواهند داشت و بر اتحاد و همبستگی خود تاکید کردند.
بیش از ٥ هزار کارگر نیشکر هفت تپه از ٢٦ خرداد در اعتصاب بسر میبرند و از آغاز سال جاری دستمزد خود را نگرفته و بدلیل پرداخت نشدن حق بیمه شان با مشکل تمدید دفتر چه های بیمه خود و استفاده از همان حداقل امکانات درمانی روبرو هستند. این قلدری و زورگویی مدیران شرکت عملا با چراغ سبز مسئولین حکومتی همراه است. علیرغم بیست و دو روز اعتصاب تا کنون فقط دستمزد فروردین ماه بخش کوچکی از کارگران پرداخت شده است. باندهای حکومت و مدیریت تلاش میکنند در صفوف کارگران نفرقه ایجاد کنند اما کارگران متحدانه به مبارزه خود ادامه میدهند.
فریاد کارگران نیشکر هفت تپه از گرسنگی و فقر و این بساط چپاول ودزدی بلند است و میگویند تا خلع ید ار بخش خصوصی و بساط دزدی هایشان و دادگاهی کردن تمامی مسئولین همدست اسد بیگی و رستمی و باند مافیایی هفت تپه به اعتصاب و مبارزه و اعتراض خود ادامه خواهند داد. یک تاکید این کارگران بر بازگشت به کار اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، ایمان اخضری و سالار بیژنی است.
٥ هزار کارگر نیشکر هفت تپه با اتکاء به مجمع عمومی و تصمیم گیریهای جمعی و شورایی متحد و یکپارچه برای خواستهایشان مبارزه میکنند و الگوی خوبی برای کل جنبش کارگری و جامعه هستند. از مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه باید وسیعا حمایت و پشتیبانی کرد.
پیش بسوی اعتصابات سراسری
پیش بسوی ایجاد شوراها
حزب کمونیست کارگری ایران
١٦ تیر۱۳۹۹، ٦ ژوئیه ۲۰۲۰