فرمانده یگان ویژه از آمادگی برای مقابله با خیزش ۹۹ میگوید, متن مصاحبه تلویزیون کانال جدید با اصغر کریمی

انترناسیونال 868

داود غفاری: حسن کرمی فرمانده یگان ویژه نیروی انتظامی حکومت گفته است که این نیرو در سرکوب اعتراضات سال‌های۹۶ و ۹۸ در ایران کارنامه قابل قبولی داشت و برای سرکوب خیزش مردم در سال ۹۹ آمادگی کامل دارد. نظراصغر کریمی را در مورد اظهار نظر فرمانده یگان ویژه نیروی انتظامی جویا می شویم.
اصغر کریمی! پیام این فرمانده یگان ویژه، به رخ کشیدن قدرت سرکوب حکومت است. آیا این قدرت نمایی واقعی است؟
اصغر کریمی: فرمانده یگان ویژه که وظیفه اش سرکوب اعتراضات مردم است دارد در مقابل یک دشمن قدرقدرت رجزخوانی میکند یعنی در مقابل مردمی که میداند دوباره به میدان میایند. خود او اشاره میکند که ۹۶ سرکوب کردیم، ۹۸ سرکوب کردیم ولی الان داریم تجهیزات و زیرساخت ها و پادگان ها را گسترش میدهیم چون میداند که امکانات و نیروی تاکنونی شان برای شورش های عظیم تری که در راه است کافی نیست. جالب است که رسما مردم را “دشمن” خطاب میکند به شورش دشمن در سال ۹۶ و شورش دشمن در سال ۹۸ اشاره میکند و میگوید در مقابل دشمنی که سال ۹۹ به میدان میاید باید از همین الان آمادگی داشته باشیم. دشمن آن اکثریت مردمی هستند که آه در بساط ندارند، میلیون ها بیکاری که هیچ درآمدی برای زندگی ندارند، میلیون ها جوانی که بیکاری و فقر گلویشان را میفشارد، آن کارگران شهرداری کوت عبدالله که همین دو روز قبل به جرم اعتراض به نپرداختن حقوق چندرغازشان توسط همین اوباش سرکوبگر دستبند زده شدند و بازداشت شدند. اینها آن دشمنی هستند که این فرمانده رشید! اسلام قرار است به مصافشان برود. و جالب است که مردم هم رسما اینها را دشمن خطاب میکنند موقعی که در خیابان ها شعار میدهند دشمن ما همینجا است. در هیچ کشوری با این مساله به این شکل مواجه نیستیم که حکومت رسما مردم را و مردم هم حکومت را آشکارا دشمن خطاب کنند. این شفافیت و صراحت، صفبندی مبارزه در ایران را نشان میدهد. آتش بسی کهمردم الان داده اند و بعد از هر جنگی معمولا اتفاق می افتد و بعد از ۹۶ هم دو سالی طول کشید، موقتی و شکننده است و همه میدانند که در آینده نزدیکی این آتش بس تمام میشود و جنگ بزرگتری شروع میشود. در نتیجه جمهوری اسلامی میخواهد خودش را در مقابل موجی که اینبار از همیشه قوی تر است آماده کند.

داود غفاری: مگر چه اتفاقی افتاده است که همه سران سیاسی و نظامی حکومت خیزش وسیع دیگری نظیر دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ را در سال ۹۹ پیش بینی می کنند؟ شما چه فکر میکنید؟
اصغر کریمی: همه مردم میدانند،‌ همه حکومتی ها میدانند و حتی افکار عمومی و دول کشورهای دیگر میدانند که جنگی که در ایران شروع شده ادامه پیدا میکند تا به جایی برسد. خواست های مردم هیچکدام پاسخ نگرفته و خواستهای بیشتری هم اضافه شده است. فقر و محرومیت و بیکاری بسیار بیشتر شده و جمهوری اسلامی هم الان خیلی ضعیف تر و بحرانی تر است. روشن است که این جنگ دوباره شروع میشود. دولت ها برای اینکه جلو شورش های مردم را بگیرند دو راه دارند یا به برخی از خواست های مردم جواب بدهند و بخشی از نارضایتی ها را کم کنند و یا مردم را سرکوب کنند. جمهوری اسلامی قادر نیست کوچکترین خواست مردم را برآورده کند. نه میتواند آزادی های سیاسی بدهد،‌ نه مثلا فشار را از روی زنان برداد و نه به هیچ خواست اقتصادی مردم جواب بدهد، به میلیون ها بیکار بیمه بدهد یا حقوق کارگر را بالا ببرد در نتیجه فقط با سرکوب تلاش میکند خودش را حفظ کند. در نتیجه تمام مباحث و جلساتشان و دروغ هایشان و حتی تصمیماتشان درمورد کرونا اساسا تلاش و در واقع توطئه علیه مردمی است که به میدان میایند و همه این اقدامات هم فقط مردم را خشمگین تر میکند. در واقع هم و غم اصلی مقامات حکومت این است که با این دشمن قدرقدرت و شورش های عظیم آن چکار کنند. صحبت این سردار حکومت فقط وحشت آنها را از این دشمن نشان میدهد و اینبار نه یک میلیون که سی میلیون نفر.

داود غفاری: ویژگی شورشی که پیش بینی می شود، چه می تواند باشد؟ حکومت از شورش گرسنگان اسم می برد، آیا ابعاد پیچیده تر و متنوع تری می تواند داشته باشد؟
اصغر کریمی: لازم است به سه چهارنکته اشاره کنم. اول اینکه اینبار ابعاد مردمی که به میدان میایند بسیار وسیعتر از همیشه است. روحانی و سران حکومت دو سه هفته قبل در جلساتشان گفته بودند با شورش سی میلیون گرسنه مواجه میشویم. میدانند که حتی نسبت به آبان و دی ۹۸ هم میلیون ها نفر آدم خشمگین دیگر اضافه شده اند. شلیک موشک توسط سپاه به پرواز اوکراینی که ۱۷۶ انسان بیگناه را عامدانه به قتل رساند و آن دروغ هایی که تحویل مردم داد کل جامعه را زخمی کرده است. بخش هایی از مردم که کاری به سیاست نداشتند هم از این جنایت بسیار خشمگینند. حتی اوباش حکومت قدرت دفاع از اقدامات حکومت را ندارند و بسیار شکننده هستند. میدانند که پایه هایشان سست تر شده،‌ بحرانشان از هر نظر عمیق تر شده، در منطقه بسیار ضعیف تر و در سطح بین المللی منزوی تر و بی آبروتر شده اند. اقتصادشان ورشکسته تر شده و قدرت پرداخت حقوق به مزدورانشان را هم از دست میدهند و به کارمندان دولت هم نمیتوانند حقوق بدهند. حکومت با چنین وضعیت فلاکتباری مواجه است در نتیجه ابعاد مردم معترضی که به میدان میایند بسیار بیشتر از گذشته خواهد بود. دوم اینکه مردم خیلی باتجربه تر از گذشته هستند. مردم ۹۶ با مردم ۸۸خیلی متفاوت بودند یا مردم ۹۶ و ۹۸. هر بار جنگ مردم با حکومت طوفانی تر شده و مردم روشن تر در مقابل حکومت صف آرایی کرده اند. شعار رای من کو در ۸۸ به شعار اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا تبدیل شد و در ۹۸ شعار نابود باد جمهوری اسلامی به شعار اصلی تبدیل شد همراه با آتش زدن پوسترهای خامنه ای و سلیمانی. نکته دیگری که این سردار جنایتکار هم اشاره میکند تاکتیک های پیچیده تر مردم است میگوید در خیزش های اخیر مردم در نقاط مختلف پراکنده میشدند و نیروهای ما را خسته کردند و داریم تلاش میکنیم که سرعت عکس العملمان را بیشتر کنیم. نکته آخر اینکه مردم بسیار رادیکال تر و چپ تر شده اند. شعارهای اعتصابات و اعتراضات و قطعنامه های مردم را نگاه کنید میبینند چقدر چپ و سیاسی و تعرضی است الان. علیه فقر علیه نابرابری علیه بیحقوقی علیه حقوق های نجومی و بسیار شجاعانه و همین قدرت بسیج بیشتری به مردم میدهد. آبان ۹۸ تمام مقامات حکومت گفتند اینبار شورش گرسنگان بود از مناطق فقیر نشین شهرها بود. یک ویژگی این بود که تهران که در ۹۶ نتوانسته بود به میدان بیاید در سال ۹۸ به یک کانون اصلی اعتراض تبدیل شد کردستان هم همینطور و جغرافیای اعتراض بسیار وسیع یعنی بیش از ۱۵۰ شهر. اینها ویژگی های ۹۸ بود که با ۹۶ خیلی متفاوت بود. ۹۹ هم از ۹۸ بسیار متفاوت تر، وسیعتر، تعرضی تر و رادیکال تر خواهد بود.

داوود غفاری: قدرت سرکوب تا همین حالا باعث بقاء حکومت بوده است. برای پیروزی نهایی چطور می توان نیروی سرکوب را ناکارآمد کرد؟
اصغر کریمی: اولین مساله ای که مردم باید به آن توجه کنند این است که جمهوری اسلامی موقعیتش بسیار شکننده است. این عامل مهمی در جنگ است همیشه باید ضعفهای دشمن را شناخت. اینکه مردم چه میکنند یک طرف قضیه است یک طرف قضیه هم این است که وضعیت دشمن چطور است چه قدرتی دارد، توان اقتصادی اش چقدر است، روحیه نیروهایش چطور است،‌ این نیروها چقدر در مقابل مردم احساس حقانیت میکنند، چقدر به سلامت حکومت و مقامات اعتماد دارند. این فاکتورها به میزان زیادی حتی در یک سال گذشته به زیان حکومت تغییر کرده است. دوم اینکه تجربه مردم در ۹۸ که جنگ را به محلات کشاندند و نه صرفا در مراکز و میدانهای اصلی شهر و دست بردن بعضی نقاط به اسلحه و تبدیل جنگ به جنگی در سراسر کشور،‌ اینها محورهایی است که یگان ویژه و سایر نیروهای سرکوبگر را زمینگیر میکند. یک نکته مهم دیگر اعتصاب است که باید با خیزش شهری همراه شود. سال ۹۸ مناطق فقیر نشین کانون اصلی اعتراضات بود که نشاندهنده این است که نقش کارگران در اعتراضات شهری بیشتر شده است. این عامل مهمی است که میتواند خیزش های ۹۹ با اعتصابات بزرگی هم همراه شود. کارگران باید خودشان را آماده کنند که همراه با خیزش شهرها دست به اعتصاب سراسری بزنند. از بازار که بخش مرفهی هم هست اما بدلیل نارضایتی دست به اعتصاب میزند تا رانندگان کامیون ها تا معلمان و یا مردم کردستان که تجربه زیادی در اعتصابات سراسری دارند تا کارگران مراکز کلیدی مانند نفت که تحرک در میان آنها هم شروع شده است چون دارند از آنها هم بیکارسازی میکنند یا پرستاران و کارگران بخش خدمات که دارند به میدان میایند و میلیون ها جوان بیکار و معترض. اینها مجموعه عواملی است که میتواند ابعاد جنگ را وسیعتر و خیزش های مردم را طوفانی تر کند و دشمن را از پادرآورد. همین الان هم که آن جنگ بزرگ شروع نشده مردم دارند خودشان را آماده میکنند با اعتصابات و کمیته ها و ستادهای همیاری و شبکه هایی که همه جا دارند ایجاد میکنند. اینها حلقه های زنجیری هستند که مردم را برای خیزش ها وانقلابی که در آینده ای نزدیک شروع میشود آماده تر میکند که بتوانند کار جمهوری اسلامی را یکسره کنند.
داود غفاری: با تشکر از شما*