نزاع و کشاکش درون جمهوری اسلامی بر سر حجاب بالا گرفته است. روزنامه ایران متعلق به طرفداران احمدی نژاد از چادر بعنوان بدترین نوع پوشش حرف زده و به رنگ سیاه حمله کرده است و بر ناصرالدین شاه بعنوان عامل حجاب سیاه لعنت فرستاده است!
چادر و حجاب از اولین روز جمهوری اسلامی بیرق آن بوده است. از هفته های قبل از قیام هرجا که دستجات اسلامی زورشان رسید حمله به زنان بی حجاب را شروع کردند و با سر کار آمدن جمهوری اسلامی کارشان را با اسیدپاشی به روی زنان بی حجاب و با شعار یا روسری یا توسری و اخراج و دستگیری و شلاق و اعدام با اتکا به قانون و نیروی سرکوب و تبلیغات مشمئز کننده علیه زنان ادامه دادند. اما مقاومت و مبارزه زنان نیز یک روز تعطیل نشد. در این سالها میلیون ها نفر بخاطر نپذیرفتن حجاب اسلامی تذکر گرفتند، جریمه و زندانی شدند، شلاق خوردند و مورد تجاوز قرار گرفتند و در رسانه های رسمی فاحشه نامیده شدند، اما کوتاه نیامدند و تسلیم نشدند. به معنی واقعی کلمه در این ٣٢ سال یک جنگ واقعی و گسترده میان زنان با کل جمهوری اسلامی در جریان بوده است و تا امروز به جرات میتوان گفت که برنده این جنگ زنان بوده اند. نفس اینکه امروز خود حکومت به طرفداران و مخالفین چادر و پوشش سیاه تبدیل شده اند و عده ای جناح مقابل را بر سر حجاب مورد لعن و نفرین قرار میدهند و طرف مقابل، جرائم بیحجابی را به رخ زنان میکشد و میگوید همینطور که رضا شاه چادر را به زور از سر زنان برداشت ما نیز باید چادر را به زور سر زنان کنیم، به حد کافی گویای شکست مفتضحانه حکومت است. گوئی این ٣٢ سال تمام زورشان را نزده اند و همه توحششان را برای تحمیل حجاب به کار نبرده اند! یکی از مقامات رژیم میگوید که ٢٢ ارگان که مسئول تحمیل ححاب بوده اند کارشان را نکرده اند و تنها ٣٧ درصد از زنان در تهران حجاب اسلامی را (آنهم بخاطر ترس از عواقب آن) رعایت میکنند. دیگری میگوید طرح تفکیک جنسیتی ٢٤ سال است روی زمین مانده است و آمار دیگری میگوید هشتاد درصد دختران دانش آموز، دوست پسر دارند یعنی حجاب و کل مقررات اسلامی را تماما لگدمال کرده اند. ٣٢ سال تمام امکانات سرکوب و تبلیغ حکومت برای تحمیل حجاب بکار افتاد و امروز همه دار و دسته های حکومت، هر کدام به نوعی به شکست خود اعتراف میکنند.
جنگ بر سر حجاب یک جنگ طبقاتی است. بیحقوقی زنان را لازم دارند تا بساط استثمار و چپاول و فقر و محرومیت را سر پا نگهدارند. حجاب اسلامی در هرشکل و رنگ و اندازه ای، پرچم نفرت انگیز و خونین ارتجاع اسلامی است. حکومت اسلامی با حجاب آمد و با برداشتن حجاب عمر نکبت بارش به پایان خواهد رسید.
جنگ بر سر حجاب و همینطور کل سیاست جداسازی ها و سیاست های متعفن و کپک زده اسلامی به همه مردم آزادیخواه، به همه زنان و مردانی که خواهان سرنگونی این حکومتند، به هر کس که به انسانیت ارج مینهد، به هر کس که علیه فقر و محرومیت مبارزه میکند و به هر کس که برای آزادی و عدم دخالت مذهب در زندگی اش تلاش میکند، مربوط است. لشگر در هم ریخته و ناتوان حکومت میتواند باز هم زورش را برای تحمیل حجاب و آپارتاید بیازماید اما محکوم به شکست است. زنان و مردم آزادیخواه ایران سر تسلیم ندارند و این طوق بردگی را با هیچ فشاری، همانطور که تاکنون نشان داده اند، نخواهند پذیرفت و اکنون که دشمنان خود را به جان هم انداخته اند مصمم تر و امیدوارتر به میدان خواهند آمد.
وقت آن است که با تمام توان به میدان بیائیم و متحد و یکپارچه بساط حجاب اسلامی و جداسازی ها را در هم شکنیم.
زنده باد جنبش آزادی زن
مرگ بر جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری
حزب کمونیست کارگری ایران
٢٦ مرداد ١٣٩٠، ١٧ اوت ٢٠١١