در چهلمین سالگرد انقلاب ٥٧ جامعه خودش را برای انقلاب دیگری آماده میکند. انقلاب ٥٧ هم بر سر همان خواستها، اهداف و آرمانهائی بود که امروز ما مردم برای تحقق آنها بپا خاسته ایم.
انقلاب ٥٧ برای رسیدن به آزادی بود، علیه آن شرایط دیکتاتوری و اختناقی بود که به آن گورستان آریامهری گفته میشد. انقلاب ٥٧ هم برای رسیدن به رفاه و علیه فقر و فلاکت بود.
انقلاب را خارج از محدوده نشینان شروع کردند. زحمتکشانی که از روستاها کنده شده بودند، در جستجوی کار به شهرها آمده بودند و با فقر و فلاکت دست بگریبان بودند. حاشیه نشینانی که از کمترین خدمات شهری محروم بودند.
انقلاب ٥٧ را کارگرانی به پیش بردند که از کمترین حقوق صنفی و مدنی و سیاسی، از حق تشکل، از حق اعتراض و مبارزه، و از ابتدائی ترین شرایط معیشتی و رفاهی محروم بودند.
انقلاب ٥٧ را توده مردمی شروع کردند و به پیش بردند که میخواستند به آزادی برسند، به آزادی بیان، آزادی عقیده و اندیشه، آزادی قلم و مطبوعات، آزادی تحزب و دیگر آزادیهای صنفی و سیاسی و اجتماعی و مدنی. در آن زمان هم مانند امروز هیچیک از این آزادیها وجود نداشت. انقلاب ٥٧ هم مثل انقلابی که امروز در ایران شکل میگیرد برای رسیدن به آزادی و رفاه و برابری بود.
معمولا اینطور گفته میشود که انقلاب ٥٧ انقلابی اسلامی بود. ذره ای حقیقت در این گفته نیست. آنچه اسلامی بود ضد انقلاب بود و نه انقلاب. خمینی علیه خواستها و آمال آزادیخواهانه مردم بمیدان آمد، و یا بعبارت دقیقتر به جلو رانده شد. جمهوری اسلامی از همان روز اول به زنان تاخت، به کارگران و دانشجویان تاخت، به کردستان حمله کرد و بالاخره در ٣٠ خرداد شصت شمشیر را از رو بست و همه فعالین و نیروهای چپ و آزادیخواه را از دم تیغ گذراند. کشتارها و جنایتهای این حکومت برای به عقب راندن خواستها و آرمانهائی بود که مردم برای تحققشان انقلاب کرده بودند. خواستهائی که امروز هم جامعه برای تحقق آنها بپا خاسته است.
یک تفاوت اساسی شرایط امروز با سال ٥٧ اینست که جنبشهای حق طلبانه عظیمی در ایران شکل گرفته است و قدرتمند به پیش میرود. جنبش کارگری علیه فقر و نابرابری و بیحقوقی و سرکوب در کل جامعه، جنبش زنان علیه آپارتاید جنسی و برای رسیدن به آزادی و رهائی، جنبش جوانان و دانشجویان، جنبش معلمان، پرستاران، بازنشستگان، مالباختگان، جنبشهای اجتماعی علیه تخریب محیط زیست، جنبش مردمی که به مذاهب و ملیتهای مختلف منسوب اند و علیه تبعیضات مبارزه میکنند، جنبش همجنس گرایان برای برسمیت شناخته شدن و علیه تبعیض و تحقیر. در طی چهل سال گذشته در تمام این عرصه ها مردم حق طلب از پا ننشسته اند و مبارزات گسترده ای را به پیش برده اند. انقلابی که در ایران شکل میگیرد بر دوش این جنبشهای اجتماعی بجلو آمده و سر بلند کرده است. این انقلاب را دیگر نمیشود مثل ٥٧ اسلامیزه کرد یا با هر ایدئولوژی دیگری به تحریف و شکست کشاتد. انقلابی که در حال شکلگیری است انقلابی است برای آزادی و برابری و رفاه صریح و روشن و شفاف از همین امروز هدف و خواستهای انسانی خود را اعلام کرده است.
انقلاب ٥٧ شکست خورد ولی از تاریخ حذف نشد. انقلابات شکست خورده هم دستاورهای خودشان را دارند. یک دستاورد انقلاب ٥٧ تشکیل شوراها بود. مردم آزادی و رهائی و دخالت در سرنوشت خود را با شوراها بیان و تداعی میکردند و خواستار اداره شورائی جامعه بودند. شعار و خواستی که امروز هم در دل اعتراضات کارگری و دانشجوئی مطرح میشود. مهمترین دستاورد ٥٧، تجربه ارزشمند شکلگیری شوراها و خواست و آرمان شوراها، امروز هم زنده است و پرچمش را کارگران با شعار اداره شورائی پیشاپیش جامعه برافراشته اند.
این بار نیروهای انقلابی و کمونیستی مثل حزب کمونیست کارگری در میدان هستند که در تمام چهل سال گذشته یک لحظه از مبازه علیه تبعیض وبی حقوقی و فقر و نابرابری و سرکوب از پای ننشستند و پیگیرانه برای حقوق انسانی و برابری و آزادی و رفاه مبارزه کرده اند.
این بار جامعه در سطح وسیعی انقلاب را تدارک دیده و برای انقلاب خود را آماده کرده است. ما اجازه نخواهیم داد که یک بار دیگر انقلاب را به شکست بکشانند. انقلابی که در ایران شکل میگیرد آزادی و برابری و رفاه را برای همگان متحقق خواهد کرد. ما این را تضمین میکنیم.
زنده باد انقلاب!
زنده باد مردم مبارزه ایران!
این نوشته متن کتبی پیامی است که روز ١٣ بهمن ماه ٩٧ از تلویزیون کانال جدید پخش شد.