بیانیه کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری ایران
جامعه ایران در آستانه تحولات زیرورو کننده ای است. جنبش عظیمی که از دیماه ٩٦ آغاز شده میرود تا طومار حکومت اسلامی را درهم بپیچد. این جنبشِ بخشهای وسیعی از جامعه، زنان و جوانان و بازنشستگان، و در پیشاپیش همه کارگران، علیه مصائب و بیحقوقیهائی است که جمهوری اسلامی بر مردم ایران تحمیل کرده است. این جنبش علیه فقر و بیکاری و گرانی ای است که در جامعه بیداد میکند. این جنبشی علیه فلاکت عمومی و حقوقهای نجومی است. جنبشی علیه مافیای اقتصادی و رانتخواری و دزدی وغارتگری مفتخورهای حاکم و علیه شکاف عظیم بین دره فقر و کوه ثروت آیت الله های میلیاردر است. این جنبشی علیه حجاب اجباری و آپارتاید جنسی و بیحقوقی و تبعیض فاحشی است که به ٥٠ درصد جامعه تحمیل شده است. این جنبشی است علیه بیحقوقی های سیاسی و مدنی همه شهروندان، علیه اخلاقیات و قوانین و مقدسات فوق ارتجاعی اسلامی که زندگی خصوصی و اجتماعی مردم را در چنگال خود میفشارد، علیه فقر و رنج کودکان کار و خیابان،علیه جرم بودن همجنسگرائی و جرم بودن بی مذهبی و جرم بودن آزادگی و آزاد اندیشی، علیه کلیه تبعیضات ملی و مذهبی و قومی، و علیه زندان و سرکوب و اعدام و شلاق و قصاص. این انقلاب نود و نه در صدیها علیه یک در صدیهای حاکم است.
در پیشاپیش صف انقلابی که در ایران در حال شکل گیری است جنبش کارگری قد برافراشته است. اعتصابات و اعتراضات وسیع و بیسابقه کارگری در چند سال اخیر خود زمینه ساز جنبش گسترده انقلابی حاضر بوده است و امروز موج گسترده اعتراضات و تجمعات و تظاهرات و اعتصابات گسترده کارگران همه جا سر بلند کرده است: از اعتصاب سراسری معلمان تا تظاهرات خیابانی کارگران هپکو و ازاعتصابات پیگیر رانندگان کامیون و کارگران راه آهن تا تجمعات و اعتصابات پرشور و پیگیر کارگران فولاد اهواز و کارگران نیشکر هفت تپه! کارگر در پیشاپیش صفوف توده مردمِ بپاخاسته اعلام میکند که جمهوری اسلامی باید برود! اعلام میکند کارگر میمیرد ذلت نمی پذیرد! اعلام میکند شوراها باید اداره امور کارخانه ها و جامعه را در دست بگیرند. اعلام میکند وحشیانه ترین حکومت سرمایه داران در ایران باید آخرین آن نیز باشد! کارگران در صف مقدم نود و نه درصدیها علیه حکومت اسلامی سرمایه بمیدان آمده اند و جنبش حاضر در قلب و ریشه خود جنبشی علیه بردگی مزدی و اسلام پاسدار آنست.
امروز مفتخوران حاکم و امام جمعه ها و رسانه هایشان از “کمونیستی بودن سندیکای هفت تپه”، “خطر الگوی کارگری کمونیستی” و “چپ جدید” به هراس افتاده اند و به یکدیگر هشدار میدهند. این یک “خطر” واقعی است. این “خطر” سوسیالیسمی است که کل موجودیت نظام مفتخوران سرمایه دار را تهدید میکند.
حکومت اسلامی سرمایه از بدو بقدرت رسیدنش با این “خطر” مواجه بوده است. سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و خلع ید از یک در صدیهای سرمایه دار امر و هدف جنبش کمونیستی ای بوده است که از آغاز بقدرت رسیدن حکومت اسلامی در همه جبهه ها و عرصه ها علیه آن جنگیده است. کمونیسمِ دفاع از تظاهرات ضد حجاب زنان یک ماه بعد از بقدرت رسیدن حکومت اسلامی، کمونیسمِ علیه بیکاری و پرچمدار اتحاد کارگران شاغل و بیکار، کمونیسمِ دفاع پیگیر از شوراهای کارگری از انقلاب ٥٧ تا امروز، کمونیسمِ علیه اعدام و سنگسار، کمونیسمِ ضد اسلام سیاسی، ضد مذهب و حکومت مذهبی، کمونیسمِ پرچمدار جنبش سرنگونی و بزیر کشیدن جمهوری اسلامی بقدرت انقلاب مردم.
مفتخورهای حاکم حق دارند از خطر کمونیسم در هراس باشند. جنگ چهل ساله ما با جمهوری اسلامی امروز به خیابانها کشیده شده است. پرچم مقابله با آپارتاید جنسی در دست دختران خیابان انقلاب است و پرچم شوراها و اداره شورائی جامعه در دست رهبران جنبش کارگری.
حزب کمونیست کارگری حزب شوراها، حزب ضد مذهب و حکومت مذهبی، حزب ضد اعدام و سنگسار و قصاص، حزب ضد بردگی مزدی، حزب کارگران، حزب دختران انقلاب و حزب توده مردمی است که نظام اسلامی سرمایه آنان را به زیر خط فقر رانده و معیشت و منزلت آنان را پایمال کرده است. این حزب “چپ جدید” و حزب “الگوی کارگری کمونیستی” است که مفتخواران حاکم را به لرزه مرگ انداخته است.
ما برای یک دنیای بهتر، برای آزادی و برابری و رفاه، برای سوسیالیسم، برای انسانیت و برخورداری همگان از یک زندگی درخور شان انسان مبارزه میکنیم. این مبارزه امروز به خیابانها و به سطح کارخانه ها کشیده شده است و میتواند و باید نظام ضد انسانی موجود را درهم بپیچد و آزادی و برابری و رفاه را برای همگان به ارمغان بیاورد. به حزب شوراها، به حزب آزادی و برابری، به حزب انسانیت و سوسیالیسم، به حزب انقلاب علیه هر چه ضد انسانی است، به حزب کمونیست کارگری بپیوندید.
آینده از آن ماست!
کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری ایران
١٧ آذرماه ١٣٩٧ – ٨ دسامبر ٢٠١٨